به گزارش
قلم نیوز, بارسلونا، رئال مادرید و گاوبازی است. درباره انگلستان ساعت گرینویچ و احتمالا ملکه الیزابت است. درباره امارات برج الخلیفه بلندترین برج جهان، درباره هلند لاله‌های نارنجی و کره هلندی، درباره آلمان هم می‌گوییم صنعت و زندگی ماشینی، بنز و بی‌ام‌و، دیوار برلین یا خانم مرکل. اگر به شرق برویم درباره کره جنوبی به احتمال زیاد از سریال‌های «یانگوم» و «جومونگ» یا برند سامسونگ می‌گوییم. ژاپن هم به تویوتا، اوشین و کیمونو معروف است. چین هم مشخص است که دیوار چین مهم‌ترین معرفه این کشور در سراسر دنیاست و همین‌طور درباره مصر می‌‌توان گفت فرعون، اهرام ثلاثه و رود نیل، برای هند فیل، طاووس و تاج محل و غذاهای تند و درباره آمریکا کاخ سفید و برج آزادی و شاید هم برند اپل و ناسا و همین‌طور کشورهای دیگر.
اما جهان درباره ما چگونه می‌اندیشد؟ ایرانیان در دنیا و در کشورهای مختلف به چه چیزی شهرت دارند و وقتی نام ایران برده می‌شود یاد چه چیزی می‌افتند؟ برای این عنوان چند نام پرکاربردترین و معروف‌ترین نام‌ها هستند. علی دایی و اصغر فرهادی دو چهره شاخصی هستند که در بسیاری از کشورها، ایران را به این دو نام می‌شناسند. بعد از آن فردوسی شاعر بزرگ و بعد هم نام برخی سیاستمداران و برخی خلقیات ایرانیان مثل مهمان‌نوازی اما خبری از پاسارگاد، تخت‌جمشید، حافظ، سعدی، بیستون، خلیج‌فارس، دریای خزر، نقش‌رستم، سازه آبی شوشتر و... نیست و اگر هم هست بسیار به‌ندرت است و این یعنی ما نتوانستیم ایران را آن‌طور که بایسته است به جهان معرفی کنیم. البته ایران در داخل ایران هم غریب است و سرزمین ناشناخته‌ای است. بسیاری از ایرانیان از مراکز تاریخی، میراث طبیعی و فرهنگی این سرزمین هزار رنگ اطلاع ندارند و اطلاعات‌شان محدود به سفرهایی است که رفته‌اند و آنچه در کتاب درسی خوانده‌اند یا در تلویزیون دیده‌اند. درحالی‌که در تمام این سرزمین صدها آیین و آداب و رسوم، هزاران بنای تاریخی و ارزشمند و ده‌ها منطقه طبیعی بکر و زیبا وجود دارد که در دنیا کم‌نظیر و بی‌نظیر است. با این حال خود ما به عنوان عاشقان ایران باید سفیران معرفی این سرزمین زیبا باشیم. در اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی با معرفی مجله سرزمین من، سایت‌های گردشگری و... می‌توانیم ایران را به یکدیگر بشناسانیم. هرکس از شهر و استان خود بگوید. از کویرها و آسمان پرستاره‌اش، از دریاها و رودها، از قنات‌های تاریخی و آبشارهای همیشه پرآبش، از جنگل و دشت‌هایی با مناظر استثنایی و با کلبه‌های چوبی در بلندترین نقطه کوه‌ها، از بناهای تاریخی که انسان را ساعت‌ها و روزها مبهوت می‌کند و از این گربه هزار رنگ و زیبا بیشتر بگوییم و بدانیم.
