تشنگانِ سرزمین آب و نفت

گر «نبود آب آشامیدنی» مردم را به خیابان نمی‌کشاند و اعتراض خیابانی را به خشونت، همچنان نام «غیزانیه» ناشناخته می‌ماند. یکی از سه بخش تابعه و بزرگ‌ترین بخش شهرستان اهواز، مرکز استان خوزستان. استانی که اگر از بارندگی‌های سیل‌آسای سال‌های اخیر چشم‌پوشی کنیم، با وجود خشکسالی 63 درصدی رودخانه‌هایش، همچنان سهم ۳۰ تا 40 درصدی از آب‌های سطحی ایران دارد و با ۱۰ سد آبی بزرگ و مهم بیشترین نیاز آبی سایر استان‌ها را به وسیله لوله‌های انتقال آب تامین می‌کند، اما غیر از شهرستان اندیمشک که آب شرب تقریبا مطلوبی دارد و آن را از سد دز می‌گیرد سایر شهرها و روستاهایش از آب شرب لوله‌کشی مطلوبی برخوردار نیستند. از جمله آنها، غیزانیه که هر 4 روز یکبار 4 ساعت آب شرب دارد و حالا که 3 روز از اعتراض به خشونت کشیده‌شده اهالی می‌گذرد به نظر می‌رسد باز هم وضعیت نامطلوب زندگی اهالی خوزستان از یاد رفته است.

جریان اصلاحات در طول عمر خود یک دوره کاملا موفق داشته‌اند که از آن به دوران طلایی یاد می‌کنند و هر سال در آستانه دوم خرداد به تجزیه و تحلیل و بایدها و نبایدهای این جریان سیاسی می‌پردازند. اما در طی این سال‌ها اصلاح‌طلبان به قدری در ساختار قدرت مستحیل شده‌اند که از آن دوران فقط نامی برای آنها مانده است و رفته رفته بدنه و پایگاه اجتماعی خود را از دست داده‌اند.