علی بیت‌اللهی درباره مشکلات بافت فرسوده تهران و آسیب‌پذیری آن در برابر زلزله اظهار کرد: جمعیت ساکن بافت فرسوده تهران بر اساس آمارهای رسمی یک میلیون و 200 هزار و براساس آمارهای غیر رسمی یک میلیون و 500 هزار نفر است.
به گفته این مقام مسئول، این جمعیت، تعداد ساکنان مستقر در بافت است که با عنوان جمعیت شب شناخته می‌شود، اما جمعیت روز و شناور این بافت‌ها بسیار بیشتر است؛ اگر در این بافت‌ها حادثه‌ای مانند زلزله رخ دهد فاجعه انسانی به وقوع می‌پیوندد.
مدیر دفتر زلزله‌شناسی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی افزود: بیش از 50 درصد منطقه 10 بین نواب تا جنوب میدان آزادی و جنوب غرب تهران، مناطق 11 ،12، 13 و 14 دارای بافت‌های آسیب‌پذیر در برابر زلزله، ریزدانگی، جمعیت بالا و خانه‌هایی با عدم رعایت مقررات ملی ساختمان است که وقوع زلزله خطرات فراوانی برای خانه‌های واقع در این بافت‌ها در پی خواهد داشت.
وی خاطرنشان کرد: گسل شمال تهران در منطقه تجریش، گسل‌های شمال و جنوب شهر ری و همچنین گسل کهریزک در جنوب تهران، مهم‌ترین و اصلی‌ترین گسل‌های پایتخت محسوب می‌شوند.
بیت اللهی یادآور شد: علاوه بر این، بیش از 50 گسل کوچک و فرعی در سراسر تهران و پراکنده در اقصی نقاط شهر واقع شده‌اند که اینها نیز کم‌خطر نیستند؛ همچنین ممکن است گسل‌های دیگری در پایتخت وجود داشته باشند که مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی هنوز شناسایی نکرده و زیر خاک پنهان هستند.
این پژوهشگر زلزله‌شناسی تصریح کرد: وضعیت بافت‌های فرسوده تهران به گونه‌ای است که بسیاری از خانه‌های موجود در این بافت‌ها با یک زلزله 6 ریشتری هم تخریب می‌شوند و فرو می‌ریزند.
به گزارش ایرنا، تهران در سال ٢٠١٤ درمیان پنج مخاطره همچون سیل، زلزله و طوفان به‌عنوان دهمین شهر پرمخاطره دنیا شناخته شده است و اگر بخواهیم تنها آسیب‌پذیری آن را از جانب زلزله مطرح کنیم، تهران با 15.6 میلیون نفر جمعیت تاثیرپذیر ششمین شهر پرمخاطره دنیا خواهد بود.
