تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به قلم نیوز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید: " ایران سامانه "
فلاح درمورد زمان سررسید اوراق توضیح داد: در زمان سررسید،
برای مثال فردی متقاضی تحویل واحد شماره یک پروژه است و تعداد ۱۰۰ عدد
اوراق نیز خریداری کرده که معادل با تعداد اوراق لازم برای تحویل گرفتن آن
واحد است. اگر واحد مذکور متقاضی غیر از همان فرد نداشته باشد، آن واحد به
آن فرد تعلق خواهد گرفت. اما اگر واحد شماره یک پنج متقاضی داشته باشد که
دو نفر از آنها اوراق لازم برای تحویل واحد یک را دارند، بین دو نفر قرعه
کشی صورت میگیرد تا برنده مشخص شود. فرد دوم نیز یا در آن ساختمان واحد
دیگری را انتخاب میکند و آن واحد را تحویل میگیرد یا واحد دیگری را پسند
نمیکند.
وی ادامه داد: در نهایت برخی افراد که واحدی که دوست
داشتند را دریافت میکنند، برخی افراد واحدی که تمایل داشتند را نگرفتند و
واحد دیگری را هم نمیخواهند تحویل بگیرند، برخی افراد نیز قصد سرمایه
گذاری داشتند و از ابتدا نمیخواستند واحد تحویل بگیرند. بر این اساس
افرادی که نمیخواهند از آن پروژه واحدی را تحویل بگیرند، بسته به آنکه
اوراق به چه نحوی طراحی شده و در امیدنامه اوراق ذکر شده است، سرنوشت
متفاوتی خواهند داشت.
مدیر مطالعات اقتصادی و سنجش ریسک بورس کالای
ایران با بیان اینکه در یک حالت ممکن است فروشنده اختیار فروش به سرمایه
گذاران داده باشد، توضیح داد: برای مثال فرد متری ۱۰ میلیون تومان خریده و
فروشنده اعلام کرده است که سه سال دیگر در قیمت ۱۵ میلیون تومان اختیار
فروش میدهد. اگر سرمایه گذار در زمان سررسید واحد را تحویل نگرفت، اختیار
خود را اعمال میکند و بابت ۱۰ میلیون سرمایه گذاری که سه سال قبل انجام
داده است، ۱۵ میلیون دریافت کرده و کنار میرود.
فلاح ادامه داد:
حالت بعدی به این صورت است فروشنده یا همان سازنده، اختیاری نداده باشد و
به جای آن به خریداران امکان تسویه نقدی داده باشد. یعنی در زمان سررسید،
سازنده به قیمت روز که توسط کارشناس رسمی دادگستری مشخص میشود، پول را به
فردی که اوراق را در اختیار دارد پرداخت میکند.
وی افزود: حالت
دیگر این است که سازنده نه اختیار فروش گذاشته و نه امکان تسویه نقدی را در
نظر گرفته است، در این حالت به خریدار این امکان داده میشود که در بازار
نهایی، اوراق را به افرادی بفروشد که میخواهند واحدهای باقیمانده آن
پروژه را تحویل بگیرند. البته در این شرایط ممکن است قیمت خوبی برای خرید
اوراق پیشنهاد نشود، در این حالت برای واحدهای باقی مانده در بورس کالا
مزایده برگزار خواهد شد. برای مثال فرض کنی در یک پروژه سه واحد باقی مانده
که هیچکس حاضر نیست این واحدها را تحویل بگیرد، در این صورت سه واحد
فروخته میشود و بر اساس اینکه متری چند فروخته شده، به افراد صاحب اوراق
پرداخت میشود.
مدیر مطالعات اقتصادی و سنجش ریسک بورس کالای ایران در ادامه به این سوال که عرضه کنندگان چه کسانی خواهند بود؟ پاسخ داد: سازندگان معمولی و دولت میتوانند ناشر این اوراق باشند. درواقع هر فردی که به عنوان سازنده قصد پیش فروش دارد، میتواند وارد این سیستم شود. البته به دلیل اینکه باید تعهدات سازنده تضمین شود، سازنده باید توانایی تودیع وثایق را داشته باشد که این تودیع وثیقه کار هر سازندهای نخواهد بود. تا کنون سازندههای بزرگ در کشور درخواست خود را ارائه داده اند. برای مثال شرکت سرمایه گذاری مسکن وابسته به بانک مسکن درخواست داده است. همچنین با بانک توسعه تعاون و تعاون ارتش مذاکراتی صورت گرفته است. سازنده باید از عهده تودیع وثایق بربیاید و تضمین کند که اگر در زمان سررسید نتوانست تعهد خود را ایفا کنند بتواند خسارتهای مقرر شده در قرارداد را به سرمایه گذاران پرداخت کند.