خانواده کی‌ون می‌گویند او قربانی «شبح‌پزشک» یا پزشک «بی‌نام‌ونشان» شده است؛ این نام را به جراحانی نسبت می‌دهند که درواقع جراحان اصلی نیستند بلکه جراحان اصلی آن‌ها را استخدام می‌کنند تا زمانی که بیمار در وضعیت بیهوشی عمومی است، به جایشان عمل جراحی انجام دهند.
این فعالیت در کره‌جنوبی غیرقانونی است. اما فعالان می‌گویند ضعف مقررات در صنعت ۱۰.۷ میلیارد دلاری زیبایی که همچنان روبه‌رشد است، باعث شده درمانگاه‌های شبه‌کارخانه پا بگیرد که در آن‌ها کارکنان فاقد صلاحیت جایگزینِ جراحان اصلی می‌شوند تا از این طریق گذران زندگی کنند.
پزشکان برخی اوقات چند عمل را به‌صورت همزمان انجام می‌دهند که یعنی باید روی جایگزین‌هایی حساب باز کنند که ممکن است به تازگی فارغ‌التحصیل شده باشند یا دندان‌پزشک، پرستار و حتی در برخی موارد، فروشندگان تجهیزات پزشکی باشند که برخی مسئولیت‌ها را در عمل‌ها برعهده می‌گیرند.
برطبق قوانین کره جنوبی، هر کس که دستور پزشکی بدون مجوز را صادر یا این کار را انجام دهد، حداکثر ۵سال حبس یا ۴۴۰۰۰ دلار جریمه دارد. اگر جراحی توسط یک شبح‌پزشکِ دارای گواهی‌نامه انجام شود، اتهام وارده می‌تواند کلاهبرداری یا ضرر رساندن به دیگری باشد. اما اثبات این جرائم بسیار سخت است. بسیاری از پزشکان جایگزین گزارشی درباره کاری که انجام داده‌اند نمی‌دهند و بسیاری از درمانگاه‌ها نیز فاقد دوربین‌های مداربسته هستند. وکلا می‌گویند، حتی وقتیکه یک پرونده به دادگاه می‌رسد، شبح‌پزشکان به ندرت جرائم سنگین دریافت می‌کنند که باعث شده درمانگاه‌ها جسارت پیدا کنند و به این کار غیرقانونی ادامه دهند.
اما پرونده پرسرو‌صدای کی‌ون توجهات جدیدی را به سمت جراحان سایه‌وار جلب کرده است. خانواده او نه‌تن‌ها به دنبال ایجاد اتهامات کیفری علیه پزشکان درگیر در این پرونده هستند، بلکه می‌خواهند تغییرات قانونی در این زمینه انجام شود.
چرا کی‌وُن به دنبال جراحی زیبایی بود؟
خانواده
کی‌ون می‌گویند، کی‌ون دانشجوی خونگرم و فروتنی بود؛ از آن پسر‌هایی که
برای تولد مادرشان سوپ سبزیجات دریایی می‌پزند. برادرش می‌گوید، او خیلی
موفق بود، اما در مورد چهره‌اش احساس ناامنی می‌کرد و باور داشت جراحی
پلاستیک او را موفق‌تر می‌کند.
کی‌ون در چند عکسی که درست قبل از عمل زیبایی گرفته، صورتش را نوک‌تیز و زاویه‌دار کرده، از آن به اصطلاح فک‌های «وی‌شکل» که در اغلب بت‌های موسیقی پاپ کره‌ای – کی‌پاپ- دیده می‌شود. برادر بزرگتر کی‌ون و مادرش، لی نا گِئوم، تلاش کردند با او صحبت و او را از انجام عمل جراحی منصرف کنند. اما کی‌ون مخفیانه از یکی از شناخته‌شده‌ترین درمانگاه‌هایی که تخصصش اعمال جراحی فک بود و در یکی از مناطق پرزرق‌وبرق کره جنوبی به نام گانگنام قرار داشت، وقت گرفت.
روز ۸سپتامبر سال ۲۰۱۶ یک پزشک استخوان فک کی‌ون را خارج کرد تا به آن شکل دهد. این جراحی در شرق آسیا بسیار رایج است و معمولاً بین ۱ تا ۲ساعت طول می‌کشد. مادر کی‌ون می‌گوید این جراحی ۵.۷۶۶ دلار هزینه داشته است.
اما عمل جراحی کی‌ون طبق برنامه قبلی پیش نرفت.
بعد از خون‌ریزی شدید او را به بیمارستان منتقل کردند. در ساعت ۹صبح روز بعد، پزشکی که او را عمل کرده بود به بیمارستان آمد. او به خانواده کی‌ون اطمینان داد که عمل جراحی با موفقیت انجام شده و حتی فیلم‌های دوربین‌های مداربسته را که در اتاق جراحی نصب بودند به آن‌ها نشان داد تا این را ثابت کند. نشان دادن فیلم اتاق عمل کار شایعی نیست، اما برخی درمانگاه‌ها این کار را می‌کنند تا اعتماد افراد را افزایش دهند.
مادر کی‌ون، فیلم را بیش از ۵۰۰بار تماشا کرده است. او می‌گوید فیلم نشان می‌دهد که عمل در ساعت ۱۲:۵۶دقیقه شروع و با برش استخوان فک کی‌ون توسط پزشک آغاز می‌شود. ۳ کمک‌پرستار در اتاق حضور دارند. بعد از ۱ساعت جراح پلاستیک اتاق را ترک می‌کند و یک پزشک دیگر وارد اتاق می‌شود. اما برای مدت تقریباً ۳۰دقیقه هیچ پزشکی در اتاق عمل نبود؛ فقط دو کمک‌پرستار حاضر بودند.
مادر کی‌ون می‌گوید پزشکی که برای جراحی انتخاب شده بود استخوان فک کی‌ون را برش داد، اما او جراحی را کامل نکرد. قسمت اعظم این جراحی توسط یک پزشک دیگر انجام شد—یک پزشک عمومی که گواهی انجام جراحی پلاستیک را نداشت و اخیراً از مدرسه پزشکی فارغ‌التحصیل شده بود. این‌درحالی بود که تبلیغات درمانگاه به وضوح می‌گوید عمل از ابتدا تا انتها توسط پزشک درمانگاه انجام می‌شود.
کی‌ون تائه-هون می‌گوید: «برادرم به پزشک اصلی اعتماد داشت، به همین دلیل است که آن درمانگاه را برای عمل جراحی انتخاب کرده بود.»
عمل جراحی نهایتاً در ساعت ۴:۱۷ دقیقه بعداز‌ظهر، بیشتر از ۳ساعت بعد از شروع، به پایان می‌رسد. کیم سئون-وونگ، مدیر بخش حقوقی انجمن جراحان پلاستیک کره جنوبی می‌گوید: «عمل جراحی فک معمولاً ۱ تا ۱ساعت‌ونیم و حتی برای پزشکان باتجربه کمتر از این طول می‌کشد.»
بعد از جراحی هر دو پزشکِ کی‌ون به خانه می‌روند و، چون کی‌ون خون زیادی از دست داده دو پرستار را ملزم می‌کنند کنار او بمانند. مادر کی‌ون می‌گوید با دیدن ویدیو شوک‌زده شده است. در حالی که پسرش در حال خون‌ریزی بوده، ۲پرستار آرایش‌شان را درست می‌کردند و به گوشی‌های همراهشان نگاه می‌کردند. در مجموع، ۱۳بار کف اتاق عمل از خون پاک می‌شود. وقتی متخصصان و کارشنان پزشکی این ویدیو را مرور کردند به این نتیجه رسیدند که بیمار ۳برابر بیشتر از میزان خونی که پزشکان ادعا کرده بودند، خون از دست داده است.
مادر کی‌ون می‌گوید: «فکر نمی‌کنم این شبح‌پزشک اصلاً چک کرده باشد که پسر من چقدر خون از دست داده است. بسیار عصبانی‌ام که این حقیقت را فهمیده‌ام.ای کاش یکی از آن ۳پزشک—پزشک جراح، شبح‌پزشک و متخصص بیهوشی-- شدت خون‌ریزی پسر من را چک کرده بودند. اما هیچ‌کدام این کار را نکردند.»
علی‌رغم مرگ کی‌ون، درمانگاه به فعالیتش ادامه داد و همچنان در آگهی‌های خود تبلیغ می‌کرد که در طی ۱۴سال فعالیت هیچ بیماری دچار سانحه نشده است. درمانگاه سال گذشته تعطیل شد. علت تعطیلی مشخص نیست.
فقدان قانون
خانواده
کی‌ون قصد داشتند تمام کسانی که در این ماجرا مقصر بودند را به میز محاکمه
بکشانند و از آن‌ها توضیح بخواهند. اما خیلی زود دریافتند که قانون درباره
شبح‌پزشکان بسیار ضعیف و ناقص است.
دادگاه عالی کره جنوبی جراحی پلاستیک برای اهداف زیبایی را در سال ۱۹۷۴ به عنوان یک عمل پزشکی تصویب کرد و از سال بعد پزشکان باید برای انجام این عمل‌ها امتحان‌ها می‌دادند. تا سال ۲۰۱۴، مسئولان از عمل زیبایی توسط شبح‌پزشکان بااطلاع شده بودند. در سال ۲۰۱۵، گروهی از جراحان پلاستیک از وزیر رفاه و سلامت خواستند تا قوانین را با ملزم کردن پزشکان به ارائه گزارش عمل و نصب دوربین مداربسته در درمانگاه‌ها سختگیرانه کند.
گروه‌های مدنی شروع به نظارت بر جراحی‌های شبح‌پزشکان کردند، یکی از شبکه‌های تلویزیونی کره در آن زمان مستندی درباره شبح‌پزشکان تهیه کرد و انجمن جراحان پلاستیک کره یک کارگروه ویژه تشکیل داد تا درباره شبح‌پزشکی تحقیق کنند. در سال ۲۰۱۸، قانون تغییر کرد و جریمه مالی پزشکانی که به شبح‌پزشکان آموزش می‌دهند، افزایش یافت. اما مقاله‌ای که در همان سال منتشر شد نشان داد که شبح‌پزشکی همچنان در این کشور «شیوع بالایی» دارد.
یکی از همین پزشکان که نخواست نامش فاش شود به سی‌ان‌ان گفته که از سال ۲۰۱۲ در یکی از درمانگاه‌های کره جنوبی کار می‌کرده، اما به دلیل احساس گناه و عذاب وجدان این کار را ترک کرده است. او می‌گوید از او اغلب خواسته می‌شد تا جراحی‌هایی را به جای پزشکان اصلی انجام دهد. او می‌گوید از شبح‌پزشکان خواسته می‌شد تا در زیرزمین منتظر بمانند تا برای عمل جراحی صدایشان بزنند.
این افراد به عنوان کارمندان کلینیک در وبسایت درمانگاه معرفی نمی‌شدند و درمانگاه نام پزشکان اصلی را به عنوان جراح ثبت می‌کرد.
این جراح می‌گوید در درمانگاهی که او کار می‌کرده، بسیاری از جراحی‌های تغییر چهره –مانند همانی که روی کی‌ون انجام شد—توسط پزشکان جایگزین، که اغلب دندان‌پزشک بودند، انجام می‌شده است.
ناظران می‌گویند این عمل فقط به یک دلیل ساده انجام می‌شود: سود. براساس مقاله‌ای که سال گذشته در نشریه جراحی زیبایی پلاستیک منتشر شد، کره جنوبی بالاترین سرانه عمل‌های پلاستیک در جهان را دارد. قبل از کووید ۱۹، کره جنوبی هر سال هزاران گردشگر جراحی‌های پلاستیک را می‌کرد.
در حدود ۵۶۱ درمانگاه عمل جراحی زیبایی فقط در پایتخت این کشور مستقر است.
استادیار مطالعات کره‌ای در دانشگاه وسترن استرالیا، جو الفوینگ-هاونگ، می‌گوید: «جراحان سرشناس کره‌ای اغلب از سلبریتی‌ها و ستاره‌های پاپ کره‌ای برای تبلیغ درمانگاه‌هایشان استفاده می‌کنند. اما در مواقعی که بسیار شلوغ هستند، نمی‌توانند از عهده حجم بالای بیماران بربیایند، به‌خصوص اینکه آن‌ها به عنوان «پزشکان ستاره» موظف هستند تا برای مشاوره دادن به مشتریان جدید حضور داشته باشند.»
شبح‌پزشکان راهی هستند تا درمانگاه‌ها سود خود را با استخدام یک پزشک دیگر که بتواند از عهده وظایف پزشکان ستاره بربیاید، افزایش دهند. مهم نیست که این کار غیرقانونی است.
یک جراح پلاستیک که نخواست نامش فاش شود، می‌گوید: «من حدس می‌زنم که پزشکان جوان و بی‌تجربه از طریق انجام این اعمال جراحی تجربه کسب می‌کنند و درمانگاه‌ها هم با پرداخت پول کمتر به آن‌ها سود بیشتری می‌کنند. به‌این‌ترتیب، درمانگاه‌ها می‌توانند بیماران بیشتری جذب کنند و اعمال جراحی بیشتری انجام دهند.»
برطبق گزارش‌های آژانس مصرف‌کنندگان کره‌ای، همه اعمال جراحی‌ای که توسط شبح‌پزشکان انجام شده به آسیب منتهی نشده است، اما بین سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ در حدود ۲۲۶ نفر آسیب دیدند؛ دچار عوارض جانبی بعد از عمل شدند؛ نیاز به جراحی مجدد پیدا کردند یا در هنگام انجام عمل جراحی جان خود را از دست دادند. این آژانس مشخص نکرده که چه تعداد جان خود را از دست داده‌اند.
برخی از افرادی که بلافاصله بعد از عمل جراحی پلاستیک در کره جنوبی جان خود را از دست دادند شامل یک مشتری چینی و یک آرایشگر از هنگ‌کنگ بود. ممکن است بیماران هرگز متوجه نشوند که یک شبح‌پزشک آن‌ها را جراحی کرده است. شبح‌پزشکان هرگز نام خود را در فهرست پزشکان درمانگاه ثبت نمی‌کنند و بسیاری از اتاق‌های جراحی هم فاقد دوربین مداربسته هستند. وکیل خانواده کی‌ون می‌گوید: «همه این‌ها رسیدگی به پرونده‌ها را سخت کرده است.»
یک جراح پلاستیک می‌گوید: «اگر قربانیان پرونده‌ها را به دادگاه بکشند، معمولاً تسویه‌حساب‌ها در خارج از دادگاه انجام می‌شود که به این معنی است که یک بند محرمانه امضا می‌شود و آن‌ها خسارت دریافت می‌کنند.»
بین سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ در مجموع ۲۸ پزشک به دلیل استفاده از پزشک جایگزین اعمال قانون شدند که شامل لغو مجوز کار و یا تعلیق موقتی می‌شود.
برطبق گزارش‌ها پزشکی که از پرستارش خواسته بود ۹۰ بار عمل جراحی پلک یا بینی انجام دهد حکم ۳ماه تعلیق مجوز کار دریافت کرد. پزشک دیگری که به یک کارمند شرکت تجهیزات پزشکی و یک پرستار دستور داده بود تا ۵۸ عمل جراحی ستون فقرات را روی بیماران انجام دهند حکم ۳ماه تعلیق مجوز کار دریافت کرد.
علی‌رغم همه این بی‌عدالتی‌ها، خانواده کی‌ون مصمم است که عدالت را اجرا کند. آن‌ها علیه درمانگاهی که کی‌ون را عمل کرده پرونده تشکیل داده‌اند و این درمانگاه را متهم کرده‌اند که درباره خطرات عمل به بیمار هشدار نداده و نتوانسته اقدامات لازم برای نجات بیمار را انجام دهد.
در ماه مه ۲۰۱۹ آن‌ها خسارت ۴۳۰دلاری دریافت کردند. ۳پزشکی که در
پرونده کی‌ون نقش داشتند با اتهام قتل مواجه‌اند، دو پزشک و یک پرستار با
اتهام انجام عمل پزشکی بدونِ مجوز مواجه‌اند و یک پزشک با اتهام نقض قوانین
پزشکی از طریق تبلیغات اغراق‌آمیز مواجه است.
جراحی زیبایی کره جنوبی
مادر
کی‌ون می‌گوید: «پزشکان می‌دانند که اثبات اهمال‌کاری آن‌ها چقدر سخت است و
برای همین به قربانیان می‌گویند بروید هر کاری می‌خواهید بکنید.»
مادر و پدری کی‌ون از زمان مرگ پسرشان به سئول اسباب‌کشی کرده‌اند و هر روز پیگیر تغییر قوانین پزشکی در این کشور هستند. لایحه‌ای با عنوان «لایحه کی‌ون دائه-هی» در کره جنوبی شکل گرفته که خواستار نصب دوربین‌های مداربسته در اتاق‌های عمل است. آن‌ها خواستار تصویب این لایحه هستند. آن‌ها همچنین خواستار لغو دائمی مجوز پزشکان خطاکار هستند.
پزشکان مخالف نصب دوربین هستند، زیرا معتقدند نمی‌توانند زمانی که احساس می‌کنند کسی مدام نظاره‌گر آن‌هاست کار کنند. درضمن آن‌ها می‌گویند وجود دوربین در اتاق عمل اعتماد بیمار را خدشه‌دار می‌کند.
منبع: CNN
ترجمه: سایت فرادید
