تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به قلم نیوز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید: " ایران سامانه "
طیبی با اشاره به آسیبهایی که تعطیلات مقطعی به
تئاتر وارد میکند، بیان کرد: همه مکانهای پرتردد و فضاهایی که تجمع
انسانی در آنها انجام میشود، دشمنان خطرناک ما برای انتقال ویروس
ناشناخته کووید ۱۹ محسوب میشوند اما به جرات میتوانم بگویم با وجود
دستورالعملها و پروتکلهای بهداشتی مرتبط با تماشاخانههای دولتی و خصوصی
در صورت نظارت سختگیرانه برای رعایت حداکثری این پروتکلها، سالنهای تئاتر
مکان امنتری از سفرها، مهمانیهای خانوادگی، رستورانها، کافی شاپ ها و
سایر فعالیتهای اجتماعی گروهی هستند.
این کارگردان تئاتر افزود:
چون طبق پروتکلهای مربوطه در سالن تئاتر، به دلیل بسته بودن صندلیهای
ردیف جلو، فاصله اجتماعی مجاز میان مخاطبان و بازیگران از یک سو و نیز به
دلیل امکان استفاده یک در میان از صندلیها، فاصله مجاز اجتماعی میان خود
مخاطبان نیز از سوی دیگر رعایت میشود. علاوه بر این، مخاطبان تئاتر رو در
روی هم نیز قرار ندارند. همچنین، الزام و نظارت قطعی مدیران سالنها بر
استفاده مخاطبان از ماسک در طول زمان نمایش نیز از خطر ابتلا می کاهد.
درباره پلاتوها نیز باید مدیران تئاتر نظارت بیشتری بر تمهیدات بهداشتی این
مکانها اعمال کنند از جمله تقویت تهویه پلاتوها و نیز آموزش فرهنگ تمرین
هنرمندان حتی با استفاده از ماسک که میتواند، امنیت بیشتری را برای
هنرمندان و مخاطبان ایجاد کند.
وی یادآور شد: در حال حاضر فروش بلیت
از طریق گیشه و به صورت کاغذی ممنوع است که البته امیدوارم مقدمهای باشد
برای کمک به حفظ محیط زیست و حرکت به سوی حذف بلیت کاغذی برای همیشه و
ترویج فرهنگ خرید اینترنتی که البته در این رابطه نیز باید سایتهای فروش
بلیت از بسترهای مناسب و کاربری راحتتری برخوردار باشند لذا، هر طور
محاسبه کنید، سالنهای تئاتر نمیتواند بیشتر از رستورانها، کافی شاپ ها،
مسافرتها، مهمانیهای خانوادگی و سایر فعالیتهای اجتماعی گروهی خطرناک
باشد.
کارگردان نمایش «فقط چهل روزه بودم» تصریح کرد: اگر در یک
نسبت منطقی بررسی کنیم میزان افرادی که در تئاتر و سینما به این بیماری
مبتلا شدهاند بسیار کمتر از سایر مشاغل دولتی و آزاد و سایر فعالیتهای
خانوادگی و اجتماعی گروهی است ولی سوال این است آیا ادارات، کارخانهها و
بانکها خطرناک نیستند که تعطیل نمیشوند؟ آیا اهالی تئاتر نیاز به گردش
مالی و کسب درآمد برای زندگی ندارند؟
طیبی در پایان صحبتهایش متذکر
شد: از نظر من تلاش برای کشف راههای ممکن، بهتر است از غر زدن و تزریق
ناامیدی بیشتر به بدنه کسب و کار تئاتریمان و همچنین بدنه جامعه. در طول
تاریخ حتی بیماری نظیر طاعون هم نتوانسته روند اندیشهورزی و تولید فکر را
متوقف کند بنابراین در دنیای امروز که دانش و قدرت بشر پیشرفت قابل توجهی
کرده است، به جای دست روی دست گذاشتن باید دست به دست هم دهیم و راههای
تازه ای را برای زنده نگه داشتن تئاتر که شغل و کسب و کار ماست، بیندیشیم.