راهپیمایی فضا یی که از سال ۱۹۶۵ با انجام عملیات خارج از سفینه فضا یی توسط الکسی لئونف آغاز شد، در سال‌های بعدی توسط فضا نوردان مختلف و با هدف‌های متفاوت در سفینه‌های فضا یی و یا ایستگاه‌های مداری تداوم پیدا کرد و امروزه به امری عادی برای ساکنان ایستگاه‌های فضا یی تبدیل شده است اما شاید کمتر افرادی بدانند که این عملیات خطرناک در فاصله ۴۰۰ هزار کیلومتری زمین هم انجام شده است.

بیشتر موشک‌ها شامل چند قسمت هستند که هنگام سفر به فضا از یکدیگر جدا می‌‌شوند. بزرگ‌ترین و گرانقیمت‌ترین بخش یک موشک، قسمت اول آن است.۸۰درصد هزینه پرتاب در این بخش صرف می‌‌شود. تاکنون گرانقیمت‌ترین قسمت‌های موشک پس از یک ماموریت در اقیانوس رها شده‌اند. به همین دلیل فعالیت‌های هوا فضا بسیار گرانقیمت هستند و گردشگری فضا یی غیرممکن به نظر می‌رسد اما اکنون، مهندسان اجازه می‌دهند موشک‌ها از جو خارج شوند و دوباره روییک پلتفرم فرود بیایند تا دوباره از آن‌ها استفاده شود. یکی از آن‌ها موشک جدید شپرد است که به فضا پرواز می‌‌کند و یک کپسول سرنشین‌دار از آن جدا می‌‌شود. شش گردشگر حاضر در آن چهار دقیقه وضعیت بی‌ثباتی تجربه می‌‌کنند زمین را می‌بینند. سپس کپسول با کمک یک چتر نجات به سمت زمین می‌رود. قسمت اول موشک قبل از تماس با زمین، به آرامی فرود می‌آید تا برای پرتاب بعدی آماده شود.

یکی از فضا نوردان ساکن ایستگاه فضا یی بین‌المللی ضمن انجام پیاده‌روی فضا یی به ثبت تصویر جالبی از فضا ی بالای زمین پرداخته است.

تصویر جدید با دوربین میدان گسترده شماره 3 تلسکوپ فضا یی هابل از کهکشان NGC 1222 گرفته شده است.

تلسکوپ فضا یی هابل متعلق به ناسا جزئیات خیره کننده ای از بخش کوچکی از بقایای رو به گسترش یک ستاره عظیم را که حدود هشت هزار سال قبل منفجر شده است، منتشر کرد.

برف کهکشانی برای نخستین بار اطراف یک ستاره دور از منظومه شمسی شناسایی شده که دانش بهتری در مورد شرایط جوی و حتی نشانه‌های حیات فرازمینی ارائه می‌کند.