"سیبه" یکی از بزرگ‌ترین سکونتگاه‌های انسانی دوران ساسانی و سه دوره متقدم میانی و متأخر اسلامی در حاشیه رود مهران است.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان هدف از اجرای این پژوهش را شناسایی و آشکارسازی سازه‌های معماری مدفون اعلام کرد.
اشکان مختاری گفت: احتمال دفن بخش شرقی محوطه 30 هکتاری سیبه در زیر روستای کوخرد از توابع شهرستان بستک وجود دارد.
وی افزود: تعدادی سفال‌های اسلامی، چندسازه نیمه ویران مانند آب‌انبار و بنایی موسوم به حمام سیبه در این محوطه باقی‌مانده است.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان اظهار کرد: سیلاب در سال‌های گذشته حمام سیبه را آشکار ساخت که مورد کاوش قرار گرفت.
مختاری خاطرنشان کرد: همچنین سفال‌های دوره ساسانی به‌صورت پراکنده در این محوطه مشاهده‌شده و علاوه بر آن نَهشتهَ دوره ساسانی در برش‌هایی از مسیر سیلاب شناسایی شده است.
وی با بیان اینکه نَهشتهَ به لایه یا لایه‌هایی از زمین گفته می‌شود که دارای اطلاعات تاریخی، طبیعی و فرهنگی است، تصریح کرد: گورستان وسیعی در قسمت غربی محوطه با بقایای سازه‌هایی از سنگ مشاهده می‌شود که گور 2 نفر از مشایخ در این قسمت واقع شده است.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان اضافه کرد: شهر سیبه با دارا بودن لایه‌هایی از دوره‌های ساسانی و دوره‌های اسلامی سکونتگاه مهمی است که نیازمند بررسی‌های زمین‌باستان‌شناسی (آرکئوژئوفیزیک) است.
به گفته مختاری، مستندسازی داده‌های تاریخی و باستانی این شهر تاریخی که در معرض تخریب مداوم قرار دارد و در حاشیه روستا قرارگرفته ضروری است.
وی در پایان گفت: پس از پایان مرحله زمین‌باستان‌شناسی شهر تاریخی سیبه، امکان گردشگری برای بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان محوطه‌های تاریخی فراهم خواهد شد.
