جریان‌های نواصولگرایی با توجه به رویکرد و تفکراتی که دارا هستند، در جذب نیروهای جدید منفعلانه عمل کرده و از سوی دیگر در دفع نیروهای سنتی جریان اصولگرایی کارنامه درخشانی دارند. معظلی که این جریان به آن مبتلا شده در بسیاری از مقاطع به ضررشان تمام شد ولی به نظر می‌رسد قصد ندارند از این اشتباهات خود درس بگیرند. برای مثال این جماعت از همان ابتدای رقابت‌های انتخاباتی برای مجلس شورای اسلامی می‌دانستند که راه به جایی نخواهند برد و باخت آنها در این دوره حتمی است ولی باز هم در انتخابات ریاست‌جمهوری که گستره عظیم‌تری از انتخابات مجلس دارد، همان مسیر را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند.
آنها در این بین گزینه‌ها و برنامه‌های مختلفی نیز برای حرکت خود در مسیر رقابت فراهم آورده‌اند که ارایه آن به جامعه را به روزهای نزدیک به انتخابات موکول کرده‌اند.
جریان نواصولگرا که باخت سال ۹۲ و ۹۴ را به خوبی در یاد دارد، علاقه‌ای به تکرار این روند ندارد و در همین راستا از ماه‌ها پیش تلاش کرد تا شخصیت‌هایی را در این عرصه برای خود هزینه کند. در میان این گزینه‌ها افرادی بودند که بدون شک صلاحیت و توانایی رای‌آوری را ندارند و از سوی دیگر نیز افرادی به جامعه معرفی شدند که به هیچ وجه قصد ورود به این میدان رقابت را نداشتند.
معضل دست خالی نواصولگرایان برای حضور در انتخابات، به رویکرد آنها در گذشته برمی‌گردد و امروز آنها در تلاش هستند تا این ضعف را با معرفی گزینه‌های بی‌اساس بپوشانند. فرضیه دیگری نیز در این بین برای تبیین این نوع رفتار نواصولگرایان وجود دارد و آن استتار گزینه‌های خود برای مراقبت در برابر حمله‌ها و هجمه‌هاست؛ تصمیمی که با توجه به رویکرد نواصولگرایان چندان دور از ذهن نیست.
استتار کاندیدا
در میان گزینه‌های رنگارنگی که این روزها جریان نواصولگرا روانه بازار کرده است، به نظر می‌رسد افرادی هستند که پتانسیل حضور در انتخابات و تبدیل شدن به گزینه مناسب برای رقابت‌های انتخاباتی را داشته باشند ولی این جریان آنها را در آشیانه پنهان کرده است.
به نظر یکی از گزینه‌هایی که این جریان برای انتخابات ریاست‌جمهوری نیت دارد وارد میدان کند، مهرداد بذرپاش، از چهره‌های نزدیک به احمدی‌نژاد و مخالف روحانی است.
رونمایی از بذرپاش جوان
این نماینده مجلس نهم که بعد از حذف توسط مردم در انتخابات مجلس سکوت اختیار کرده بود، در روزهای اخیر با ورود به مسائل مختلف کشور سعی می‌کند اقدامات دولت را زیر سوال ببرد. بذرپاش کار خود را از بسیج دانشگاه شروع کرد و بعد از مدتی حمایت از احمدی‌نژاد در سنین جوانی به کارخانه سایپا رفت. او در دوره مجلس نهم با لیست ائتلافی اصولگرایان وارد مجلس شد و در آنجا به عاملی برای اجرای سیاست‌های این جریان تبدیل شد و تا حدودی نیز موفق بود.
او به گزینه‌ای برای اصولگرایان مبدل شده بود تا با توجه به رویکردها و ویژگی‌هایی که داشت، در سطوح مختلف مجلس در برابر اقداماتی که برای این جریان مناسب و مفید نبود، بایستد. بذرپاش جوان با ائتلاف اصولگرایان جدا شده از لاریجانی، به هیات رئیسه راه پیدا کرد و تا پایان عمر نمایندگی خود در همان سمت حضور داشت.
پر کردن جای خالی با گزینه مناسب
بذرپاش از آنجا که سابقه سیاسی مورد علاقه سران نواصولگرایی، ویژگی‌های فیزیکی و توان رسانه‌ای لازم را دارد، می‌تواند به عنوان یکی از گزینه‌های کاندیداتوری نواصولگرایان به جامعه معرفی شود. وی با توجه به حرکت بی‌حاشیه در طول این چند سال چندان در اذهان عمومی تداعی کننده دوران طلایی قدرتمندی پایداری‌چی‌ها نیست و به راحتی با تدوین و ارایه شعارهای مردم‌پسندانه می‌تواند به یک کاندیدای مناسب برای جریان راستگرای ایران تبدیل شود.
