همه این اخبار نشان می‌دهد سفری که مردم به ویژه ساکنان تهران به شمال کشور داشته‌اند چندان راحت نبوده است و آنها بیشتر به جای اینکه ساعت‌های تعطیلی خود را در دریا و یا جنگل‌های شمال سپری کنند در جاده گذرانده‌اند. عکس‌هایی که طی این چند روز از جاده چالوس در فضای مجازی منتشر شد، حکایت از اوضاع وحشتناک این جاده برای مسافران داشت.
حجم زیاد ترافیک باعث شده بود مردم در وسط جاده زیرانداز بیندازند و ساعت‌های خود را تا باز شدن مسیر در میانه جاده چالوس سپری کنند. سوالی که در این میان مطرح می‌شود این معناست که چرا ایرانی‌ها به ویژه شهروندان پایتخت در ایام تعطیل تنها شمال را برای سفر انتخاب می‌کنند، آیا استان‌های دیگر جذابیت شمال را ندارند؟
برای پاسخ به این سوال باید به دو مسئله به طور ویژه توجه کرد. نکته اول این است که حجم بالای سفر در ایام تعطیل نشان می‌دهد مردم به سفر و تفریح احتیاح دارند. آنها در روزهای عادی آنچنان درگیر کار و سختی‌های زندگی هستند که حاضرند برای دور بودن چند روزه از شهر، سختی ترافیک سرسام آور را به جان می‌خرند و با خانواده به جاده می‌زنند. در ایران برخلاف دیگر کشورها تنها یک روز تعطیلی وجود دارد و مردم نمی‌توانند از آن به خوبی استفاده کنند. در اکثرهای کشورهای جهان روزهای شنبه و یکشنبه تعطیل است یا مردم در کشورهای اسلامی جمعه و شنبه تعطیل هستند اما ایرانی‌ها تنها جمعه‌ها تعطیل هستند. پنجشنبه‌ها در ایران تعطیل نیست و اکثر مردم به سرکار می‌روند.
مسئله دومی که باید به آن توجه شود این است که مسئولان کشور به ویژه سازمان‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در زمینه معرفی جاذبه‌های گردشگری به مردم ایران ضعیف عمل کرده‌اند. این نقطه ضعف بزرگی برای ایرانیان است که تنها تفریح‌گاه خود را در شمال کشور جستجو می‌کنند در حالی که ایران جاهای بسیاری دیدنی و دلنشین دارد.
به طور مثال در مورد پایتخت‌نشین‌ها که سفرهایشان به شمال این روزها در صدر اخبار است می‌توانستند به راحتی به جای اینکه به شمال سفر کنند به استان‌های دیگر مانند لرستان، کردستان، قزوین و ... بروند. هجوم اهالی تهران و حتی دیگر شهرهای کشور به گیلان و مازندران حکایت از این معنا دارد که ایرانی‌ها ایران را نمی‌شناسند.
در این روزهای گرم، شهرهایی مانند نهاوند یا اردبیل بسیاری هوای دلپذیرتری نسبت به گیلان و مازندران دارند. هوای خنکی که می‌تواند طعم تعطیلات را دلپذیرتر کند.
چقدر خوب بود که صداوسیما با همکاری سازمان میراث فرهنگی و استانداری‌ها در خلل برنامه‌های تلوزیون و رادیو به معرفی نقاط گردشگری ایران بپردازند. این معرفی هم باید جامع باشد. یعنی تمام زیبایی‌های یک استان، تفریحگاه‌ها و هتل‌ها به مردم معرفی شود. این شیوه‌ای است که امروز در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بهتر این است که تلویزیون به جای اینکه به گزارشگر بازی آلمان وفرانسه بگوید هر نیم ساعت یک بار به مردم توصیه کند که اگر کاری ندارند شنبه و یا یکشنبه به شهرهای خود برگردند، استان‌ها و جذابیت‌های گردشگری را به مردم معرفی کند.
این مسئله نه فقط در مورد ساکنین شهر تهران بلکه باید درباره تمام استان‌ها اجرا شود. بسیاری از مردم حتی نمی‌دانند در شهرهای خودشان آبشارهای زیبا، قلعه‌های قدیمی و کوه‌های و دشت‌های دلنشین وجود دارد. شابد اغراق نباشد که بگوییم ما ایرانی‌ها از نظر اطلاعات در مورد کشورمان در زمره فقیرترین جوامع هستیم. شاید از 100 ایرانی سوال کنید که از بین ونیز و دریاچه گهر کدام را می‌شناسید بالای 50 نفر بگویند ونیز.
بسیاری از مردم ایران حتی در مورد همین شمال کشور نیز اطلاعات کافی را ندارند و نمی‌دانند وقتی مثلا به شهر نور سفر می‌کنند به استان گیلان رفته‌اند یا مازندران.
بسیاری از کشورها بودجه خود را از توریست‌های خارجی و گردشگرهای داخلی تامین می‌کنند اما ایران به دلیل کج سلیقگی‌ها هم چشم خود را به روی توریست‌های خارجی بسته است و هم بر روی گردشگران داخلی.
به نظر می‌رسد مسئولان ذی ربط و البته مردم در مورد مسئله گردشگری چشم‌های خود را باید بشویند و جور دیگر نگاه کنند.
