روزهای بدن ماسک

ماسک از الزامات زندگی همه بود

روزهای شیوع کرونا چنان کُند می‌گذشت انگار به قول قدیمی‌ها قطار زندگی خیال حرکت ندارد، این ویروس تقریبا به همه خانواده‌ها سرایت کرده بود از کوچک و بزرگ، سالمند و جوان، زن و مرد، همه به این ویروس مبتلا شدند همین باعث شد که ماسک از الزامات زندگی همه باشد و حتی برخی زمان خوب هم از ماسک استفاده می‌کردند.

زندگی در شرایط بسیار سختی در آن دوران سپری می‌شد، خاطرات بسیار تلخ از زمان شیوع کرونا هیچگاه از ذهن همه پاک نخواهد شد و اکنون انگار کابوسی بوده که برای همیشه از ذهن‌ها خارج شد و زندگی به روال عادی برگشته است. کرونا چنان در زندگی همه رخنه کرد که استفاده از ماسک به عنوان کوچکترین موضوع نگران‌کننده برای همه بود زیرا مجبور بودند هر لحظه و همه جا از پوشش ماسک غافل نشوند.

اعلام پایان استفاده همگانی از ماسک

اکنون وزارت بهداشت اعلام کرده است که با توجه به اعلام کمیته علمی کشوری کرونا لازم نیست همه افراد جامعه ماسک بزنند. بر اساس نظر این کمیته مبنی بر شرایط با ثبات کنونی و پایان وضعیت اضطراری کرونا، به جای توصیه عمومی به کل جامعه برای استفاده از ماسک، تأکید می‌شود صرفا افرادی که دارای سن بالا، بیماری زمینه‌ای، نقص ایمنی، بیماری‌های کلیوی، قلبی، ریوی و کبدی هستند و نیز کسانی که در تماس مستقیم با فردی بوده‌اند که مشکوک یا قطعا مبتلا به کرونا بوده است، باید از ماسک استفاده کنند.

همچنین در مورد مراکز بهداشتی و درمانی در مناطقی که انتقال عمومی یا خوشه‌ای کووید۱۹ گزارش شده باشد، استفاده از ماسک برای همه اعم از کارکنان و مراجعان این مراکز توصیه می‌شود اما در مناطقی که انتقال قطعی به صورت تک‌گیر وجود داشته باشد، استفاده از ماسک صرفا برای کارکنان درگیر با بیماران توصیه می‌شود.

روزهایی ماندگار با خاطراتی تلخ از کرونا

شرایط دوران کرونا به دلیل ناشناخته بودن ویروس به گونه‌ای پیش می‌رفت که هر متخصص ویروس‌شناس یا پزشکان فعال در عرصه کرونا هر روز یک دستور به مردم می‌دادند چون راه درمان و روش‌های درمانی آن برای هم مشخص نبود، همه سرگردان برای مقابله و راه‌های درمان آن بودند.

روزهای نخست شیوع کرونا ابتدا وزارت بهداشت اعلام کرد که فقط پزشکان، پرستاران و کادر درمان به دلیل مواجهه با بیماران مبتلا به کرونا و افرادی که امکان حضور در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی را دارند باید از ماسک استفاده کنند، حتی نظر بر این بود در صورتی که مردم حضور خود در خارج از منزل داشته باشند در محیط باز نیازی به پوشش ماسک نخواهند داشت.

اما هر روزی که از کرونا می‌گذشت این نظرات تغییراتی جدی داشت، دوباره اعلام شد که بیماران خاص، تنفسی، قلبی و عروقی، افراد با بیماری‌های زمینه‌ای، سالمندان و کودکان در هر شرایطی از ماسک استفاده کنند، این بود که مردم بخاطر پیشگیری از ابتلا به این غول ناشناخته، تاجدار و مهلک ماسک را همگانی کردند.

سال اول شیوع کرونا یعنی نوروز ۱۳۹۹ حتی یک فرد بدون ماسک در خیابان‌ها، کوچه‌ها و حتی درون خودروها مشاهده نمی‌کردیم در واقع همه ماسک را اجباری می‌دانستند و تنها راه نجات از ابتلای این ویروس تاجدار همین پوشیدن ماسک، استفاده از الکل، دوری از افراد مبتلا به کووید۱۹ و پرهیز از حضور در اجتماع به ویژه در محیط‌های سربسته بود که چون ویروس تازه وارد ایران شده بود همه به صورت ویژه شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت می‌کردند.

در آن دوران برخی از واحدهای تولیدی به دلیل کمبود شدید ماسک، نسبت به تولید این نیاز ضروری مردم اقدام کردند، برخی از واحدهای اقتصادی که در زمان شیوع کرونا تعطیل شدند اما خط تولید ماسک، الکل و لوازم بهداشتی موردنیاز مردم همچنان با بیشترین تولیدات به فعالیت خود ادامه می‌داد.

گذران دوران کرونا و بی‌توجهی برخی به استفاده از ماسک

روزها پشت سر هم تکرار می‌شد چون در آن دوران حلقه ارتباطی با اقوام، دوستان و حتی اعضای خانواده هر روز تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شد بنابراین روزمرگی در زندگی همه کاملا مشهود بود. اینکه یکسری الزامات در زندگی که در گذشته نبوده اکنون باید همراه همیشگی ما باشد همه را زجر می‌داد. در این میان سالمندان و کودکان بیشترین آسیب را می‌دیدند زیرا همیشه مجبور بودند که بخاطر مبتلا نشدن به این بیماری در خانه بمانند و در شرایطی هم استفاده از ماسک برای این افراد به ویژه در محیط خانه بسیار آزاردهنده بود.

زندگی با ماسک، ‌استفاده همیشگی از آن و در شرایطی چند ماسک روی هم زندگی برای همه سخت و سخت‌تر کرده بود. هزاران مشکل با ماسک برای مردم به وجود آمده بود، برخی به علت استفاده مداوم از آن دچار تنگی نفس و برخی بخاطر داشتن بیماری‌های تنفسی امکان این پوشش را نداشتند اما اجبار به استفاده از ماسک در هر شرایطی وجود داشت

با توجه به اینکه فردی مبتلا به کرونا می‌شد با این تصور که ممکن است دیگر به این ویروس مبتلا نشود، زمینه استفاده نکردن از ماسک در جامعه را فراهم کرد، البته پیک‌های مختلف کرونا را که پشت سر گذاشتیم کم‌کم زمینه بی‌توجهی مردم به این ویروس و عدم استفاده از ماسک را بیشتر کرد.

پس از این مراحل بسیار سخت، موضوع واکسیناسیون کرونا که پیش کشیده شد و بسیاری از مردم دُز اول و دوم کرونا را تزریق کردند، دیگر ماسک الزامی برای استفاده همگانی نداشت و در برخی مواقع حتی در محیط‌های بسته مردم بدون ماسک حضور داشتند. براساس اعلام وزارت بهداشت در مقاطعی استفاده از ماسک به کمتر از ۱۶ درصد جامعه رسید که در روز سوم مرداد پایان استفاده همگانی از ماسک اعلام شد و اکنون به ندرت برخی از افراد را در خیابان‌ها با ماسک مشاهده می‌کنیم و دوران پساکرونا به قبل از کرونا رسیده است.

برداشته شدن طرح اجباری شدن ماسک

سعید کریمی معاون درمان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز اخیرا اعلام کرد: براساس نظر کمیته علمی کرونا بجای توصیه عمومی برای همه جامعه که پیشتر برای استفاده از ماسک صورت می‌گرفت با توجه به شرایط باثباتی که از نظر کرونا در کشور وجود دارد و اینکه پایان وضعیت اضطراری کرونا اعلام شده است فقط افراد دارای بیماری زمینه‌ای، سالمندان، بیماران دارای نقص ایمنی، کلیوی، قلبی، ریوی، کبدی و کسانی که در تماس مستقیم با فرد بیمار مبتلا با مشکوک به کرونا بودند این افراد باید از ماسک استفاده کنند.

بهرام عین‌اللهی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز گفت: طرح اجباری شدن ماسک براساس مصوبه کمیته علمی وزارت بهداشت برداشته شد و استفاده از ماسک فقط در گروه‌های پرخطر توصیه می شود. همچنین در مراکز درمانی نیز بهتر است از ماسک استفاده شود.

ماسک به کابوسی برای برخی از مردم تبدیل شده بود و حتی در دوران پیک‌های شدید افرادی بودند که بی‌خیال از ابتلا به کرونا بدون ماسک در خیابان‌ها و محیط‌های مختلف فرهنگی و تفریحی گذر می‌کردند اما اکنون در پساکرونا ماسک دیگر اجباری نیست و مردم با خیال راحت بدون استفاده از آن در همه محیط‌ها حضور دارند.