به گزارش
قلم نیوز و به نقل از خبرگزاری مهر، نشست خبری و رونمایی از آلبوم «آویشن و اندوه» به خوانندگی حسین نورشرق روز شنبه هفدهم تیرماه در مجموعه فرهنگان قریب برگزار شد.
حسین نورشرق خواننده آلبوم «آویشن و اندوه» در ابتدای این نشست رسانه‌ای ضمن ارائه توضیحاتی درباره آلبوم گفت: روند تولید این آلبوم قصه‌ای دارد که برای من جالب توجه است. البته من پیش از این، دو آلبوم دیگر را برای تولید و پخش داشتم که به نتیجه نرسید. اما آلبوم «آویشن و اندوه» شرایطی را ایجاد کرد که تصمیم گرفتم در سال ۱۳۹۸ خشت اول آن را بسازم. شرایطی که از برگزاری یک کنسرت در روسیه آغاز شد و در مسیری قرار گرفت که امروز شاهد انتشار و رونمایی آن هستیم.
وی افزود: این آلبوم به آهنگسازی سیاوش ولی‌پور تولید شده و دربرگیرنده حضور نوازندگان خارجی است که خوشبختانه با روند موسیقی ایرانی آشنا بودند. شرایطی که شاید به طور کامل در اختیار موسیقی ردیف دستگاهی ایران نباشد اما حس و حالی دارد که می‌تواند برای من و مخاطب جالب باشد.
این خواننده گفت: پروسه تولید یک آلبوم نقطه آغاز و پایانی دارد، اما آنچه برای من مهم بوده و هست تجربه انجام کاری است که انجام می‌شود. این شرایط هم سختی‌های خاص خود را دارد اما بی‌تردید برای من دربرگیرنده تجربیات شیرینی بود که در عین دشواری می‌تواند برایم جذاب باشد.
نورشرق درباره سبک و سیاق این آلبوم موسیقی گفت: این کار دربرگیرنده ۱۰ قطعه بود که یکی از این قطعات مجوز نگرفت و یک آهنگ هم دچار مشکل فنی شد که قبل از انتشار آن را از آلبوم خارج کردیم. در نهایت ما هشت قطعه داریم که دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است و شامل ترکیبی از سازهای ایرانی و کلاسیک است و امیدوارم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.
این خواننده موسیقی ایرانی ادامه داد: هیچ وقت در هنر اتفاق نویی به وقوع نمی‌افتد و آنچه انجام می‌شود، پدیده‌هایی است که قبلاً انجام گرفته است. موسیقی ایرانی هم با بیان جدیدتر مبتنی بر ذات و سرشت خود زمانی که هم آواز و هم ترانه زمانه خودش می‌شود، مخاطب هم با آن ارتباط برقرار می‌کند. من در این سال‌ها موسیقی ایرانی را برای کسانی اجرا کردم که اصلاً موسیقی ایرانی را نمی‌دانستند. در این چارچوب وقتی می‌بینم مخاطب از این موسیقی بی‌تفاوت عبور نمی‌کند موضوع برایم اهمیت پیدا می‌کند. آنچه برای من مهم بود این بود که این اثر بازتاب‌دهنده خوف و رجای هم نسلان خودم باشد و بتواند در حریم خصوصی آنها نفوذ پیدا کرده و در جمع ذهنی آنها حضور داشته باشد.
نورشرق در بخش دیگری از این نشست خبری بود که درباره دیگر ویژگی‌های این آلبوم گفت: تمام تلاش خود را انجام داده‌ام تا آنچه پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد ارائه شکلی از بیان هنری برای تولید یک اثر موسیقایی باشد که بتواند با مخاطبان امروزی جامعه ما ارتباط برقرار کند. موضوعی که امروزه از اهمیت بسزایی برخوردار است و باید روی آن تمرکز بیشتری داشته باشیم. هدف این آلبوم بیان هنری یک حرکت فرهنگی هنری به‌واسطه موسیقی است. یعنی ارائه زبانی برای معرفی یک جهان‌بینی که بتواند برای مخاطب هم قابل فهم باشد. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که زیست انسان دچار تغییر و تحولات اساسی شده است. موضوعی بسیار مهم که حوصله شنونده را هم دچار دگرگونی کرده است و این کار تلاش کرده تا گوش شنیداری مخاطبان، جامعه ایرانی را بیشتر بشناسد.
خواننده آلبوم «آویشن و اندوه» گفت: سیاوش ولی‌پور آهنگساز خوش ذوقی است که به اعتقاد من آثارش ویژگی‌هایی داشت که دوست داشتم از او به عنوان آهنگساز این آثار استفاده کنم. شرایطی که حداقل برای من کار سختی بود. اتفاق دیگری که برای این کار افتاد، برگزاری چندباره این کنسرت قبل از ورود به فرایند آلبوم بود. کنسرت‌هایی که برای من موفقیت‌آمیز بود و شرایطی را ایجاد کرد که بتوانم کار عاشقانه‌ای را به مخاطب ارائه دهم. البومی که روایتگر رنج‌های یک عاشق است که یک روایت موسیقایی این اندوه و غم را روایت می‌کند. اندوهی که مختص نسل من است. نسلی که به موضوع عشق جور دیگری نگاه می‌کند و حالا آمده با یک آلبوم موسیقایی در ساختاری مینیمال شعرهایی را انتخاب کند که این تنهایی و مهجوریت نسل ما به مخاطب امروزی جامعه شناسانده شود.
وی ادامه داد: من خیلی امیدوارم این موسیقی وارد خلوت نسل من شود. نسلی که در کوچه‌ها و خیابان‌ها قرارهای عاشقانه چند ثانیه‌ای را تجربه کردند. عاشقانی که اکنون خیلی از آنها متاهل و درگیر زندگی هستند. نسلی که موهای سپیدی دارند که فرصت و زمان ازدست رفته‌ای داشتند شرایطی که روح من را همچنان خراش می‌دهد. من این نسل را خیلی دوست دارم که رنج‌های زیادی را به خود دیده است.
نیما جوان تهیه کننده و ناشر آلبوم «آویشن و اندوه» هم در این نشست رسانه‌ای اظهار کرد: برگزاری کنسرت یا اجرای صحنه‌ای دربرگیرنده شرایط متفاوتی است که قطعاً در برنامه‌ریزی های ما هست. صحبت‌های ضمنی هم برای این موضوع صورت گرفته است. اما بدون تردید باید مخاطب سنجی پس از شنیدن این آلبوم انجام داد تا بتوان برای برگزاری کنسرت تصمیم‌گیری کرد. به اعتقاد من این آلبوم یک روایت نو و متفاوت از موسیقی ایرانی است که با کلام حسین نورشرق شکل و شمایل متفاوتی دارد. این آلبوم در عین وفادار بودن به موسیقی علمی تمام تلاش خود را انجام داده که بتواند با گروه سنی مخاطب نوجوان هم ارتباط برقرار کند.
