گفته‌ای که نشان می‌داد حداقل تا پایان پاییز خبری از توافق جدید نیست و دولت هنوز در حال بررسی و تعیین خطوط کلی سیاست‌های خارجی خود است و در بهترین حالت دو تا سه ماه دیگر مشخص می‌شود که دولت رئیسی پای میز مذاکره می‌رود یا نه.
اما هر چه باشد فعلا عبدالهیان این سیگنال را به بازار ارز داده که تا چند ماه آینده کانال‌های ورود ارز به کشور بسته می‌ماند و این یعنی سیگنال افزایش قیمت.
از طرف دیگر ابراهیم رئیسی ابتدای هفته جاری دستور داد که وزرای اقتصادی باید قیمت ارز را کنترل کنند. اما حالا مشخص است که دولت رئیسی برای کنترل بازار ارز، نگاه به داخل دارد. این دولت امیدوار است که از طریق رونق بازار سرمایه، نقدینگی را به سمت بورس ببرد و با این کار قیمت ارز را هم کنترل کند.
این دولت امیدوار است که مردم امسال هم مانند سال ۹۹ همه دارایی خود را وارد بورس کنند و حتی قید دلارهای خانگی خود را هم بزنند و همه را در بورس بگذارند.
اما مساله این است که سرمایه‌گذاران خرد بازار تجربه خوشایندی از حضور در بورس ندارند. ریزش ۸۰۰ هزار واحدی شاخص کل تجربه خوشایندی برای تازه‌واردان نبود و این دولت به سادگی نمی‌تواند اعتماد مردم را به بورس برگرداند.
با این همه بازار ارز در روزهای گذشته دست به عصا و محتاطانه عمل کرده است. معامله‌گران بازار منتظر اخبار بیشتری هستند. تحلیلگران می‌گویند دلار فعلا در محدوده ۲۷ هزار تومان می‌ماند.
آنها می‌گویند تا زمانی که دلار به محدوده ۲۸ هزار تومان وارد نشود، تقاضا برای خرید آن بالا نمی‌رود. اما اگر دلار از این محدوده بگذرد انتظار افزایش بیشتر قیمت دلار، می‌تواند به جهش تقاضا و قیمت در بازار دامن بزند.
از طرف دیگر آنها می‌گویند ریزش اساسی هم در کار نیست مگر اینکه دلار به زیر ۲۶ هزار و ۵۰۰ تومان برسد. آن زمان ممکن است دارندگان دلارهای خانگی، از ترس ریزش بیشتر دلارهای خانگی خود را وارد بازار کنند و افزایش عرضه منجر به افت قیمت دلار شود.
بر این اساس ادولت رئیسی اگر بخواهد قیمت دلار را کاهش دهد باید تلاش کند که قیمت کنونی دلار را حداقل ۸۰۰ تومان کاهش دهد تا به آستانه ریزش قیمت برساند. اما تجربه دو روز گذشته نشان داده که محدوده مقاومت قیمت دلار در مرز ۲۷ و ۳۰۰ تا ۵۰۰ تومان است.
