این اولین بار است که دولت ایالات متحده علناً تصدیق کرده است که این مشاهدات هوایی عجیب توسط خلبانان نیروی دریایی و دیگر افراد گزارش شده، شایسته قانونی برای بررسی موشکافانه است.
در این گزارش، پنتاگون و آژانس اطلاعاتی اصطلاح U. F.O (شی پرنده ناشناخته) را کنار گذاشته و به جای آن از U.A.P (پدیده جوی ناشناخته) استفاده کرده‌اند.
این تغییر نام هم برای کاهش اشتیاق عمومی و هم برای از بین بردن بدگمانی به خلبانانی که برای گزارش مشاهدات خود از این اصطلاح استفاده کرده‌اند صورت گرفته است.
از میان ۱۴۴ گزارش ثبت شده از سال ۲۰۰۴ تاکنون در مورد UAPها، تنها یک مورد تحلیل و نتیجه گیری روشنی دارد: «ما این جسم را با اطمینان بالا به عنوان یک بالون بزرگ و سوراخ شناسایی کردیم.»
یک مقام ارشد آمریکایی افزود: « اگرچه نشانه روشنی مبنی بر فرا زمینی بودن این گزارش‌ها وجود ندارد اما ما بر اساس داده‌ها و شواهد پیش خواهیم رفت.»
این مقام مسئول با اشاره به اینکه ۸۰ مورد از این گزارش‌ها بر اساس داده‌های سنسورهای مختلفی تهیه شده گفت: «ما کاملاً باور داریم آنچه می‌بینیم ... از نظر فیزیکی وجود دارد.»
گزارش آژانس، مشاهدات را ذیل پنج دسته از توضیحات احتمالی طبقه بندی کرده است:
فناوری مخفی توسعه یافته دشمن خارجی، فناوری پیشرفته طبقه‌بندی شده آمریکایی، پدیده‌های طبیعی، شلوغی هوابرد بر اثر عواملی چون بالون‌های هوایی سرگردان و «دیگر موارد» که شامل فناوری‌های فرازمینی است.
از دیگر سو سیستم‌های هوانوردی ارتش تنها در موارد معدودی، فرکانس رادیویی (RF) مرتبط با UAPها را پردازش کردند و این چالش به وضوح ایمنی پرواز را به مخاطره انداخته است.
همچنین اگرUAP پلت‌فرم جمع آوری اطلاعات دشمن خارجی باشد یا نشان دهد که یک دشمن بالقوه به فناوری‌ای پشرفته و مخرب دست یافته، «امنیت ملی ایالات متحده» به چالش کشیده خواهد شد.
۲۱ گزارش از این لیست احتمالاً مربوط به توان ناشناخته‌ای در فناوری است که فراتر از توان نظامی روسیه، چین یا سایر کشورها به شمار می‌رود.
اجسامی که بدون پیشرانه قابل مشاهده با شتابی بالا در حال حرکت هستند، در نوسانات جوی فوقانی بی‌لرزش هستند، در جهت مقابل باد حرکت می‌کنند و ناگهان مانور می‌دهند یا با سرعت قابل توجهی شتاب می‌گیرند.
اگرچه هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد هر یک از این موارد شامل برنامه‌های مخفی نظامی آمریکا، فناوری ناشناخته هوایی روسیه یا چین و یا ماموریتی از طرف موجودات فرازمینی است اما گزارش دولت این احتمالات را رد نکرده است.
تعداد مشاهدات برای تجزیه و تحلیل دقیق الگوی پدیده ها بسیار محدود است؛ این گزارشات عمدتا در اطراف مراکز آموزشهای نظامی یا آزمایشگاه‌ها ثبت شده که نشانگر سوگیری مجموعه یا وجود سنسورهای پیشرفته در آن مناطق است.
این سند ۹ صفحه‌ای اساساً از نتیجه‌گیری امتناع کرده و اعلام می‌کند که «به طور کلی بی‌نتیجه» است چراکه داده‌های محدود و ناسازگار، چالشی را در ارزیابی پدیده‌ها ایجاد کرده است.
عدم نتیجه گیری درباره این قسمت‌های غیر قابل توضیح این سوال را به وجود می‌آورد که دولت آمریکا تاکنون بررسی و برخورد با UAPها را چقدر جدی گرفته است.
مقامات دولتی طرحی را ارائه کردند که در صورت تخصیص بودجه بیشتر، برنامه بهتری برای مشاهده و جمع آوری داده ها درباره پدیده های غیرقابل توجیه در آینده تهیه می کند.
به گفته معاون وزیر دفاع، کاتلین هیکس، در این طرح روش‌هایی برای همگام‌سازی جمع آوری اطلاعات، گزارش دهی و تجزیه و تحلیل مسائل مربوط به UAP دیده شده است.
سناتور مارک وارنر، رئیس کمیته انتخابی سنا در زمینه تجسس گفت: «این گزارش نسبتاً بی‌نتیجه، آغاز تلاش برای درک و روشن ساختن علت ایجاد این خطرات است.»
منابع: نیویورک تایمز، سی‌ان‌ان، یواس‌ای تودی
