۴سال پیش بود که زمزمه های کاندیداتوری اش بلند شد، چهره ای که آن روزها بیش از آنکه وجهه سیاسی داشته باشد، وجهه قضایی اش برجسته بود. آنقدر که حتی برخی معتقد بودند ابراهیم رئیسی را نمی توان مصداق رجل سیاسی تعریف کرد. با این وجود ابراهیم رئیسی سال ۹۶ کاندیدا شد، تایید صلاحیت شد و تا آخر در صحنه ماند اما در رقابت با حسن روحانی نتوانست آورده ای جز ۱۶ میلیون رأی داشته باشد.
رأیی که اگرچه او را به پاستور نرساند اما امیدی در دل اصولگرایان ایجاد کرد. آنها بعد از سال ها طعم وحدت راچشیده بودند و این ۱۶ میلیون رأی را دستاورد آن وحدت می دانستند. هرچند بودند افرادی چون قالیباف که دلخوری اش از اجبار به انصراف آنقدر بود که هنوز هم معتقد است اگر در میدان می ماند نه تنها سبد رأیی بیشتر از ۱۶ میلیون داشت بلکه احتمال اینکه روحانی را رئیس جمهور یک دوره ای کند نیز وجودداشت.
اصولگرایان از فردای انتخابات ۹۶، به فکر برنامه ریزی برای حفظ ۱۶ میلیون رأی برای چهارسال بعد افتادند. انتخابات ۱۴۰۰ که رسید آنها حتی ریسک نکردند و کسی دیگر را جایگزین ابراهیم رئیسی نکردند تا ۱۶میلیون رأی را در سبد او که حالا دیگر رئیس قوه قضاییه شده بود نگهدارند و مانع پراکندگی آراء شوند.
در ماه های منتهی به انتخابات درخواست ها از ابراهیم رئیسی برای کاندیداتوری اوج گرفته بود، حامیان او معتقد بودند رئیس قوه قضاییه باید به قوه مجریه کوچ کند، امری که با مخالفت هایی روبرو بود و برخی معتقد بودند عملکرد رئیسی در قوه قضاییه باید ادامه دار باشد و اصلاحاتی که رقم زده است را دنبال کند.
اصرارها در نهایت نتیجه داد و ابراهیم رئیسی در آخرین روز از ثبت نام کاندیداها وارد گود شد تا با تکیه به اجماعی که بر روی نامش صورت گرفته بود شاید اینبار پیروز میدان رقابت شود. با وجود این اجماع اما رئیسی تنها نبود و ۴ کاندیدای دیگر اصولگرا او را همراهی می کردند، کاندیداهایی که از برخی تعبیر به پوششی بودن می شد و انصراف دو نفر از آنها این گمانه را تقویت کرد.
اتفاقی که اصولگرایان برنامه ریزی کرده بودند و با ردصلاحیت چهره های شاخص احتمال تحقق آن می رفت در نهایت تبدیل به واقعیت شد و رئیسی در دومین حضورش توانست مجوز ورود به پاستور را بگیرد. او امروز و بعد از اعلام نتایج اولین فردی است که هم رئیس قوه قضاییه است هم رئیس قوه مجریه.
آقامحسن از بدشانس ترین های سیاست ایران است. او بارها عزم خود را برای رئیس جمهور شدن جزم کرده و هربار با رأی حداقلی میدان را ترک کرده است. شاید تصور او این بود در این دور از رقابت ها که کاندیداهای شاخص ردصلاحیت شد بودند و شعارهای جذاب اقتصادی را چاشنی برنامه هایش کرده بود، شانسی برای پیروزی دارد اما رئیسی اینبار حریفی قدر در مقابل او شد تا آقامحسن ۶۷ ساله اینبار حتی رأیی کمتر از آرای باطله کسب کرده و شاید برای همیشه با رئیس جمهور شدن خداحافظی کند.
گرچه نامش در میان لیست حزب کارگزاران به عنوان کاندیداهای احتمالی بود و از چندماه گذشته نامش زمزمه می شد اما در لحظات آخر خودرا به وزرت کشور رساند و کاندیدا شد. عبدالناصر همتی از جمله دولتمردانی بود که وارد گود انتخابات شد و برخلاف بقیه ردصلاحیت نشد و در رقابت باقی ماند. همتی که انتظار داشت اصلاح طلبان در غیاب چهره های شاخص خود از او حمایت کنند در عمل موفق نشد حمایت تشکیلات جبهه اصلاحات را به سمت خود جذب کند و تنها با حمایت های پراکنده اصلاح طلبان روبرو شد.
موج دیرهنگام حمایت اصلاح طلبان از همتی در روز رأی گیری و کناره گیری مهرعلیزاده در نهایت چندان به نفع او نشد و او هم ناکام انتخابات شد.
قاضی زاده هاشمی، جوانترین کاندیدای حاضر در صحنه هم گرچه تا آخرین لحظات با فشار زیادی برای انصراف روبرو بود و بسیاری ازاصولگرایان انتظار داشتند او نیز به مثابه جلیلی و زاکانی نقش پوششی بودن را تا آخر ایفا کند اما خود او عزمی برای انصراف نشان نداد و تا آخرین لحظه در گود رقابت باقی ماند.
با اینکه برخی براین اعتقاد بودند که اشتراک سبد رأی جلیلی و قاضی زاده می تواند بعد از اصراف جلیلی به کمک او بیاید اما آنچه نصیبت قاضی زاده هاشمی شد چیزی جز کسب جایگاه چهارم در بین چهار کاندیدا نبود.
پاستور ۴۵ روز دیر تغییر چهره می دهد و بعد از ۸ سال رنگ و بوی اعتدالی، رنگ اصولگرایانه خواهد گرفت. گرچه ابراهیم رئیسی تاکید دارد رئیس جمهوری مستقل است اما شواهد حکایت از آن دارد که کابینه او کابینه ای یکدست اصولگرایانه خواهد بود.
