چرا مناظرات ۱۴۰۰ چالشی نمی‌شوند؟

قلم‌نیوز:حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی، در یادداشتی نوشت: مناظره دوم کاندیداهای ریاست جمهوری سیزدهم آرام‌تر از دور قبل برگزار شد و در مقایسه با مناظره اول، کاندیداها با آرامش بیشتری حاضر شدند و بیشتر از مراعات حال یکدیگر را کردند. این آرامش و همنوایی کاندیداها از نگاه بنده دو دلیل عمده دارد که به اشکالات بنیادی برگزاری مناظرات بر می‌گردد.

 اولین اشکال این مناظرات غیر چالشی به «طرح موضوعات پراکنده و دست چندم در سوالات»  باز می‌گردد. به‌هرحال در یک فرصت کم و در موضوع مهمی مانند ریاست‌جمهوری که کاندیداها می‌خواهند مناظره کنند باید موضوعات مهم‌تری در دستورر کار مجری قرار می‌گرفت اما متاسفانه به این شیوه عمل نشد. گو اینکه صداوسیما علاقه‌مند به مشارکت حداقلی است و عزمی برای چالشی و رقابتی‌تر کردن انتخابات پیش رو ندارد.

دومین اشکال بنیادی  مناظرات هم «شیوه  و سبک برگزاری مناظره» بود. خوب است مسئولات پاسخ دهند که آیا شیوه برگزاری مناظره این است که از هرنفر یک سوال بپرسند و هر فرد پاسخ خود را بدهد؟ این روند نه با تعریف مناظره همخوانی دارد و نه با الگوها و استانداردهای جهانی آن. به نظرم من سبکی که صدا و سیما آن را به اسم مناظره  به مخاطب ارایه می‌کند نه تنها مناظره نیست بلکه به مسابقه سوال پرسی  به قید قرعه از کاندیداها می‌ماند.

 این در حالی است که شیوه صحیح مناظره این است که مجری یک موضوع مهم را در ابتدا اعلام کند و هر هفت کاندیدا نظرات و راهکارهای خود را برای حل آن معضل و مشکل، آن هم در فرصت کافی نه زمان‌های کوتاه، اعلام کنند تا تضارب آرا و افکار به وجود بیاید. چرا که از تضارب افکار و آرا می‌توان فهمید که هر کاندیدا چه نظری دارد و اختلاف نظرهای کاندیداها آشکار می‌شود و مردم هم می‌توانند انتخاب کنند و در حقیت قدرت انتخاب پیدا کنند.  

در کنار این  دو اشکال عمده، نقد دیگری که به مناظره دیروز می‌توان وارد دانست این است که  موضوعات اصلی هم  روی میز نیامد و مطرح نشد. عدم اهمیت سوالات از یکسو و فقدان چالشی بودن آن‌ها به دلیل تنوع سوالات، کاندیداها هم رغبتی برای پاسخ دقیق به مباحث نداشتند و  نتیجه این شد که عملا کاندیداها به سوالات پاسخ دقیق و مبسوط نمی‌دادند و مباحث مطلوب خود را اعلام می‌کردند و به تعبیری هر کدام بیانیه‌های خود را می‌خواندند و مجری هم هیچ دخالتی در این امر و شیوه پاسخ دادن نمی‌کرد تا عملا هیچ برخوردی ایجاد نشود.