تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به قلم نیوز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید: " ایران سامانه "
برای آشنا شدن با واقعیت ماجرا لازم است دولت آقای روحانی در دو نمای کلی
مورد ارزیابی قرار گیرد. نمای اول، ارزیابی دولتهای یازدهم و دوازدهم با
هم و نمای دوم، واقعیتهای موجود در عرصه سیاسی و اقتصادی کشور در دومین
دوره ریاست جمهوری آقای روحانی یعنی دولت دوازدهم.
این واقعیت را کسی نمیتواند انکار کند که دولت یازدهم دولت موفقی بود.
دولت یازدهم از یکطرف توانست اقتصاد متلاطم به ارث رسیده از دولت
احمدینژاد، که آکنده از فساد و کاهش لحظهای ارزش پول ملی و بالا رفتن
تورم بود، را آرام کند، ارزش پول ملی را تثبیت نماید و تورم را کاهش دهد.
در سیاست خارجی هم برجام دستاورد بسیار مهم دولت یازدهم بود که بعد از
انجام آن، تمام افرادی که امروز با آن مخالفت میکنند با ارسال پیام و
تلگراف و نامه به رهبری از آن به عنوان موفقیتی بزرگ یاد کردند و تبریک
گفتند. همین موفقیتها باعث شد مردم در انتخابات 1396 به آقای روحانی رأی
بدهند و او بتواند دولت دوازدهم را تشکیل بدهد.
تشکیل دولت دوازدهم در عین حال که موفقیتی برای رئیسجمهور روحانی محسوب میشد، زمینهای نیز برای بیاعتبار ساختن او توسط مخالفان بود. آنها از همان زمان تصمیم گرفتند هرطور شده دولت دوازدهم را ناکارآمد جلوه دهند و البته سکوت رئیسجمهور و ضعف تعدادی از وزرای او نیز به مخالفین کمک کرد و مغالطه از همین جا شکل گرفت.
در این مغالطه، هرگز مغالطهکنندگان نگفتند این ما بودیم که به ترامپ
کمک کردیم از برجام خارج شود و آنهمه تحریم علیه ایران شکل بگیرد، نگفتند
این ما بودیم که مانع تصویب FATF شدیم و تمام راههای تنفسی اقتصاد کشور را
بستیم، نگفتند این ما بودیم که اجازه ندادیم دولت با کشورهای مختلف وارد
تعامل شود، نگفتند این ما بودیم که هر روز یک ماجرا خلق کردیم تا دولت
نتواند کار کند، نگفتند این ما بودیم که با تسلطمان بر منابع اقتصادی امور
معیشتی و حتی در تأمین نیازهای اولیه مردم را مختل کردیم تا دولت را
ناکارآمد جلوه دهیم، نگفتند که این دولت علیرغم اینهمه کارشکنی ما توانست
با سیلها، زلزلهها، کرونا، تحریمها و حتی تحریمهای داروئی بجنگد و کشور
را از تلاطمها عبور دهد...
حالا نامزدهای ریاست جمهوری از این مغالطه استفاده ابزاری میکنند تا با
نفی این دولت، خود را اثبات کنند. ضعف بزرگ دولت دوازدهم اینست که دستهای
پشتپرده را رو نمیکند و به اصحاب مغالطه میدان میدهد هرطور میخواهند
افکار عمومی را شکل بدهند. این، ضعف کمی نیست هرچند گذشت زمان پردهها را
کنار خواهد زد.