تمام کارکنان مشمول قانون کار که طبق تعریف این قانون «کارگر» شناخته می‌شوند، مشمول عیدی و پاداش پایان سال هستند. عیدی این گروه، متفاوت با میزان عیدی کارکنان دستگاه‌های اجرایی و دولتی است و به تناسب میزان «حقوق پایه» متفاوت است.
مبنای پرداخت عیدی کارگران در صورتی که یک سال کامل در محل کار خود سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، معادل ۲ ماه حقوق پایه تا سقف ۵ میلیون و ۷۳۱ هزار تومان خواهد بود.
کارگرانی هم که کمتر از یک سال یعنی از یک تا ۱۱ ماه سابقه پرداخت حق بیمه دارند، مشمول عیدی پایان سال هستند. این دسته از کارگران به میزان «دو برابر حقوق پایه مندرج در فیش حقوقی، تقسیم بر ۱۲، ضربدر تعداد ماه کارکرد» عیدی دریافت می‌کنند.
به عنوان مثال کارگری که در سال ۹۹ حداقل حقوق مصوب وزارت کار یعنی یک میلیون و ۹۱۱ هزار تومان را دریافت می‌کند و یک ماه سابقه کار دارد، بر اساس فرمول محاسبه عیدی باید ۳۱۸ هزار و ۵۰۰ تومان و کارگری که با همین میزان پایه حقوق، ۱۱ ماه سابقه کار دارد، باید ۳ میلیون و ۵۰۳ هزار و ۵۰۰ تومان عیدی دریافت کند. تاکید می‌شود، میزان عیدی محاسبه شده، صرفاً برای کارگرانی است که «حداقل حقوق سال ۹۹» را دریافت می‌کنند و به عبارتی در سال نخست ورود به بازار کار قرار دارند.
عیدی سایر کارکنان دارای بیش از یک سال سابقه که قطعاً حقوق پایه آنها بیش از «حداقل حقوق مصوب» است نیز طبق فرمول یادشده خواهد بود با این تفاوت که حقوق پایه مندرج در فیش حقوقی مبنای محاسبه عیدی آنها خواهد بود.
در جدول زیر میزان عیدی کارگران حداقلی‌بگیر سال ۹۹ به تناسب تعداد ماه کارکرد محاسبه شده است.
