یکی دیگر از کارهایی که می‌شود در موقعیت انجام داد، آرام‌سازی ذهن است. برای آرام‌ساختن ذهن می‌توانید از جملات انگیزشی مثبت و کوتاه که در دسترس دارید استفاده کنید. مانند: «من می‌توانم خشمم را کنترل کنم» و... استفاده از ذکرها نیز می‌توانند به آرامش در آن لحظه کمک کند. انجام همه این کارها به صورت موقت مفید و کارساز است، اما در نهایت باید بتوانیم خشم را به طور سازنده ابراز کنیم. برای این کار باید تمرین و ممارست کافی داشته باشیم تا به بهترین شکل ممکن آن را انجام دهیم. بهتر است بدانیم خشم هیجانی طبیعی است و هر انسانی آن را تجربه می‌کند، اما نحوه بیان آن نسبت به فردی که باعث خشم شما شده است هم لازم و هم مفید خواهد بود؛ چراکه سرکوب و عدم بیان آن نه تنها کمک‌کننده نیست، چه بسا به خودمان و جسم و روح‌مان آسیب خواهد زد. پس به جای رفتار منفعلانه یا سرکوب آن ابراز صحیح آن را تمرین کنیم.
حتماً از زمان و مکان مناسب برای بیان خشم خود استفاده کنید. اینکه شما و طرف مقابل‌تان آرام‌تر باشید و مکانی باشد که راحت بتوانید در آن صحبت کنید، رفتاری که باعث خشم شما شده است را توصیف کنید. خشم خود را ابراز کنید. مثلاً بگویید: «من از فلان اتفاق عصبانی شدم و هنوز ناراحتم.» به یاد داشته باشید از کلی‌گویی و قضاوت و برچسب زدن به افراد پرهیز کنید. مثلاً نگویید: «تو همیشه بی‌توجه هستی.» فکری را که باعث احساس خشم در شما شده است را بیان کنید. مثلاً: «فکر می‌کنم تو داری از من سوء‌استفاده می‌کنی....» درباره این فکرها و احساس‌های خود مسئولیت‌پذیر باشید: «من این طوری فکر کردم....» در نهایت خواسته‌ها را واضح بیان کنید.
به یاد داشته باشید کسب هر مهارتی نیازمند صرف زمان و تمرین است. برای آموختن مهارت کنترل خشم تمرین کنید و مطمئن باشید با یادگیری این مهارت گامی مؤثر در بهبود روابط بین فردی خود و در نهایت بهبود سلامت روان خانواده و جامعه خود برداشته‌اید.
منبع: روزنامه «جوان»
