یک نمونه آن تخریب سیاست خارجی و وزیر سکاندار سیاست خارجی «ظریف» است. در حالی که حتی رقبای دولت روحانی در محفل‌های خصوصی خود از توان و صلابت مدیریتی دکتر جواد ظریف، وزیر خارجه می‌گویند و می‌دانند که او مورد تأیید رهبری نظام است و در حساس‌ترین مقاطع دشمنی‌های کینه توزانه در صحنه بین‌المللی از سوی آمریکا و اسرائیل، به تنهایی علم سیاست خارجی موفق را پیش برده است و اکنون شخصیتی شاخص در مجامع بین‌المللی و مورد احترام و تحسین از سوی اغلب کشورها و سران حکومتی آنها است؛ اما همین دکتر جواد ظریف که سرمایه ملی است، دستمایه جزمیت‌های کور و کینه ورزی در داخل کشور قرار گرفته است.
از خارج، رسانه‌های معاند و در داخل برخی با جزمیت تشکیلاتی و به ویژه افرادی که در حرفه تخریب شخصیت‌ها و مدیران تلاش‌گر نظام خبره‌اند، تیغ تخریب علیه وزیر خارجه و سیاست خارجی را از نیام نفرت انگیزی خود بیرون کشیده‌اند! اگر به منافع ملی باور داریم بپذیریم که سیاست خارجی فراتر از جزمیت تشکیلاتی آن هم در تخریب و حذف رقیب است. سیاست خارجی یعنی امنیت ملی.
یکی از نزدیک‌ترین دوستان ظریف، سردار شهید قاسم سلیمانی بود و جلسات کاری این دو به صورت دائمی هر هفته چنان بود که برخی از رفقای رقیب رشک می‌بردند. اما ظریف، وزیر خارجه اخلاق‌مدار ما اکنون که از برادر و رفیق همراه خود بازمانده است، همچنان در صحنه از آرمان‌های شهید سلیمانی دفاع می‌کند و در اعتلای نظام جمهوری اسلامی تلاش دارد و این تلاش را برای خود عبادت می‌شمارد.
می‌گویند جزمیت طلبی، چشم انسان را چنان کور می‌کند که در نهایت دشمن را به جای دوست می‌بیند. آنها که فرستادن پیام‌ها در تلفن همراه یا فراهم آوردن شب نامه علیه وزیر خارجه مورد تأیید رهبری را انجام می‌دهند تا کینه‌های شخصی یا جزمیت‌های باندی خود را سیراب کنند، تردید نداشته باشند که آب به آسیاب دشمنان ایران می‌ریزند و تنور نفرت آنها را داغ نگه می‌دارند! رژیم صهیونیستی پروژه تخریب دکتر جواد ظریف وزیر خارجه را کلید زده است و به طور جدی دنبال می‌کند.
