در همین حال پس از صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا و بازگشت به تهران، مهدی رسول‌پناه، به پشتوانه پاداش حداقل ۲ میلیون دلاری AFC، مبلغ ۱۳ میلیاد تومان قرض گرفت تا با تبدیل ریال به یورو، تمام مطالبات باقی‌مانده برانکو را پرداخت کند. پس از جدایی او، مدیران جدید هم به پشتوانه پاداش آسیایی، ۱۵ میلیارد تومان از یکی از اپراتورهای تلفن همراه قرض گرفتند تا پیش از فینال لیگ قهرمانان آسیا، مطالبات فصل گذشته بازیکنان را بپردازند. آنها به امید اینکه با قهرمانی در لیگ قهرمانان، درآمد حدود ۷ میلیون دلاری نصیب باشگاه می‌شود، منابعی را تامین و به بازیکنان پرداخت کردند تا تیم با روحیه مضاعف راهی بازی فینال شود اما حالا که دست پرسپولیس از جام کوتاه مانده، باید گفت پرسپولس درگیر یک بحران مالی بزرگ شده است.
درحال حاضر پاداش آسیایی پرسپولیس چیزی حدود ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار است اما هزینه‌ها و قرض‌های این باشگاه آنقدر زیاد است که به نظر می‌سد پولی در عمل به باشگاه نرسد. تا همین امروز ۲۸ میلیارد تومان بدهی نقدی وجود دارد که باید پرداخت شود. در کنار این مبلغ سرخ‌ها پرونده ۷۸۰ هزار دلاری کالدرون و ۵۰۰ هزار یورویی ماریو بودیمیر را در پیش دارند که به این مبالغ هزینه‌های سود سالیانه و رسیدگی در CAS هم اضافه خواهد شد. یعنی در واقع باید گفت اگر در خوشبینانه ترین حالت، با توجه تحریم‌های موجود، پرسپولیس بتواند جایزه آسیایی خود را دریافت کند، بخشی از آن پیشاپیش خرج شده و بخشی هم باید به بدهی‌های خارجی اختصاص یابد و در عمل از جایزه آسیایی عایدی نصیب باشگاه نخواهد شد.
بر اساس اسناد الحاقیه کارگزار و پرسپولیس، کارگزار تا پایان فصل تعهد پرداخت ۴۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دیگر را دارد که بر اساس یکی از بندهای همان الحاقیه، ۱۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون بابت بدهی باشگاه به کارگزار کسر خواهد شد یعنی سرخ‌ها تا پایان فصل از تنها منبع درآمدی خود، فقط ۲۸ میلیارد تومان درآمد خواهند داشت. این درحالی است که پرسپولیس تا امروز فقط ۱۰ درصد مطالبات بازیکنان و کادر فنی را در فصل جدید پرداخت کرده و در کنار طلب ۹۰ درصدی تیم، هزینه‌هایی همچون جذب بازیکنان جدید را نیز در پیش دارد.
