«یک دهه از معرفی قطر به عنوان میزبان جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۲۲ می‌گذرد و حالا کمتر از دو سال به برگزاری این مسابقات در کشور کوچک آسیایی باقی مانده است. درست از آذر ماه ۸۹ که قطر در رقابتی عجیب و جنجالی دیگر مدعی پر امکانات میزبانی در این مسابقات یعنی آمریکا را شکست داد، بحث مشارکت ایران در میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ مطرح بوده است.
آن روزها علی کفاشیان به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال بارها از امکان مشارکت با قطر در میزبانی این تورنمنت سخن گفت و حتی جمله‌ای به زبان آورد که خیلی مشهور شد: «جام جهانی قطر، جام جهانی ایران است!» گزینه‌های متنوعی هم برای همراهی با این کشور عربی مطرح بود؛ از میزبانی از چند تیم حاضر در جام تا حتی برگزاری تعدادی از مسابقات در خاک ایران. با این حال طی چند سال اخیر این تب و تاب کاذب فروکش کرد و گمان می‌بردیم نوبت واقع‌گرایی رسیده است اما گویا هنوز مختصر امیدی باقی مانده! بر این اساس به تازگی نقل قولی از صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک منتشر شده با این مضمون که ممکن است بتوان تعدادی از تیم‌های حاضر در جام جهانی را در دو جزیره کیش و قشم اسکان داد. صالحی امیری البته تاکید کرده شرط قطری‌ها برای رخ دادن این اتفاق آن است که این دو جزیره از نظر زیرساختی به حد استاندارد برسند؛ هرچند خود آقای رئیس هم تاکید کرده این یک «معضل بزرگ» است!
به نظر می‌رسد باید به رویاپردازی در این مورد خاتمه بدهیم. قطر استادیوم‌هایش را ساخته و حتی سرنوشت ورزشگاه‌های مازاد را برای بعد از پایان جام جهانی هم ترسیم کرده؛ برخی تبدیل به مجتمع آموزشی می‌شوند و برخی پلاژ ساحلی و چیزهایی از این دست. به همین موازات هتل‌های مدرن هم برای پذیرایی از آخرین جام جهانی ۳۲ تیمی تاریخ در نظر گرفته شده است. داستان اسکان تیم‌ها فقط این نیست که آنها جایی برای خوابیدن داشته باشند؛ همه تیم‌های حاضر در چنین تورنمنتی نیاز به بهترین زمین تمرین دارند و این چیزی است که ما در کل کشور به اندازه انگشتان یک دست هم نداریم؛ چه برسد به دو جزیره کیش و قشم! تفاوت امکانات در ایران و قطر چنان است که یحیی گل‌محمدی، سرمربی پرسپولیس، در جریان راهیابی این تیم به فینال لیگ قهرمانان آسیا به‌شدت از شرایط ایده‌آل سخت‌افزاری در دوحه تمجید کرده بود؛ آن قدر قوی و محکم که روزنامه مارکا در اسپانیا آن را بازتاب داد و نوشت: «در مورد کیفیت میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ واقعا جای نگرانی وجود ندارد.» بعد در این شرایط ما چطور می‌توانیم امیدوار باشیم کیش و قشم ظرف کمتر از دو سال به چنان استانداردی برسند؟
می‌گویند سنگ بزرگ علامت نزدن است. جام جهانی را رها کنید و از این دو جزیره زیبا و دلربا، میزبانی شایسته و مجهز برای اردوی تدارکاتی تیم‌های داخلی بسازید. تا قبل از داستان کرونا، سالانه صدها هزار دلار صرف اردوهای تدارکاتی خارجی می‌شد؛ در حالی که کیش و قشم مخصوصا برای نیم‌فصل لیگ برتر فوتبال در زمستان بهترین آب و هوا را برای پذیرایی از تیم‌های ایرانی دارند. شما چهار تا زمین صاف و درست، نه در ابعاد جهانی بلکه برای رفع امورات در لیگ داخلی بسازید، جلوی هدر رفتن ارز را بگیرید و رونقی به گردشگری منطقه بدهید، میزبانی از جام جهانی فوتبال پیشکش!»
منبع: دنیای اقتصاد
