نوسان دلار روی نقطه صفر

برگردیم به زمانیکه دلار در نزدیکی مرز 30 هزار تومان توقف کرده بود. بسیاری آن زمان به این باور رسیده بودند که سوخت دلار برای رشد بیشتر به پایان خط رسیده است و 30 هزار تومان ایستگاه پایانی دلار تهران در سال 99 است، چرا که اگر قدرت کافی برای عبور از 30 هزار وجود داشت، زودتر این اتفاق میفتاد. اما این پیش بینی محقق نشد. بازار از از 30 رد شد تا اقتصاد ایران دلار 32 هزار تومانی را هم به چشم ببیند.

پس از آنکه دلار به 32 هزار تومان رسید، صحبت از دلار 40 هزار تومانی کم کم به گوش می‌رسید. اما دلار پیش از انتخابات آمریکا ترمز کشید و به محدوده 28 هزار تومان هجرت کرد. پس از انتخاب بایدن دور تازه ای از گمانه زنی ها آغاز شد، این بار صحبت از ریزش فوری دلار تا مرز 20 هزار تومان بود. اما دلار در یک حرکت برق آسا از 28 تا 24 رفت و به راحتی بار دیگر به کانال 28 بازگشت.

پس از آن دور جدیدی از حرکت قیمت دیده شد. این بار حرکت آهسته‌تر بود و دلار قدم قدم خود را به کانال 24 هزار تومان رساند. اما بار  دیگر یک خبر سیاسی پیش بینی قیمت دلار را سخت تر از قبل کرد.
مرور آخرین حرکت‌های قیمت دلار ثابت می‌کند که بازار ارز روی تعصب تحلیلگران و معامله‌گران کار نمی‌کند. اخبار بنیادی مهمترین اثر را بر بازار دارد، واقعیت این است که در حال حاضر مهمترین مسئله اقتصاد ایران، تحریم و محدودیت هایی است که کارکرد اقتصاد را از وضعیت عادی خارج کرده است. در نتیجه مهمترین فاکتور برای بازار ارز که ارتباط مستقیم با تجارت خارجی دارد هم تحریم و درآمدهای نفتی و تسهیل صادرات و واردات است.

هر خبر واقعی که دسترسی بانک مرکزی به منابع ارزی و عادی شدن حرکت چرخ های اقتصاد را نوید دهد، فروشندگان را در بازار ارز به صف می‌کند، در مقابل هر عاملی که احتمال ماندگاری شرایط فعلی را بیشتر کند، خریداران را به بازار ارز سوق می‌دهد. می‌توان گفت که فعلا خبرهای موجود، نرخ دلار را در کانال 25 هزار تومان به وضعیت آتش بس رسانده است. اگر اخبار بعدی در طول هفته های آینده نرسد، احتمال کاهش نرخ بیشتر از افزایش آن است. اما مهمترین سیگنال احتمالا در زمان آغاز به کار رسمی دولت بایدن صادر خواهد شد.