نتایج این مطالعه نشان داد افراد مبتلا به اختلال خفیف شناختی که دست کم یک بار در هفته ورزش می کردند نسبت به افرادی که شیوه زندگی بی تحرک تری داشتند ۱۸ درصد کمتر احتمال داشت که در سال های بعدی زندگی خود به آلزایمر مبتلا شوند.
در این تحقیق از سوی دیگر مشخص شد که خطر ابتلا به آلزایمر در افراد مبتلا به اختلال خفیف شناختی نسبت به عموم مردم ۱۰ برابر بیشتر است. اکنون محققان کره ای می گویند نتایج این مطالعه نشان می دهد افرادی که بیش از یک بار در هفته برای حداقل ۱۰ دقیقه فعالیت بدنی شدید یا متوسط انجام می دادند، بیشترین کاهش (۱۸درصد) را در خطر در ابتلا به آلزایمر در سال های بعدی زندگی خود داشتند.
همچنین بر اساس نتایج این مطالعه، افرادی که بعد از ابتلا به اختلال خفیف شناختی ورزش کردن را آغاز کرده بودند نسبت به افرادی که اصلا ورزش نمی کردند، هنوز با کاهش ۱۱ درصدی خطر ابتلا به آلزایمر روبرو بودند.
با این حال محققان همچنین متوجه شدند برای این که این عامل خطر در پایین ترین سطح خود قرار گیرد، افراد باید حتی بعد از ابتلا به اختلال خفیف شناختی به ورزش کردن خود ادامه دهند چرا که متوقف کردن ورزش دوباره فرد را به همان حالت اول باز می گرداند.
هانو چائو نویسنده اصلی این مطالعه می گوید، به بیماران مبتلا به اختلال خفیف شناختی توصیه می شود که مرتب ورزش کنند تا به آلزایمر مبتلا نشوند. وی افزود: نتایج مطالعه ما نشان می دهد که حتی اگر فرد مبتلا به اختلال خفیف شناختی تازه بعد از تشخیص این بیماری شروع به ورزش کردن بکند، بازهم خطر ابتلا به آلزایمر در وی به اندازه قابل توجهی کاهش می یابد.
آلزایمر یا بیماری فراموشی، یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که در اثر آن به تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. البته با بالا رفتن سن، اندکی فراموشکار شدن در افراد طبیعی است. اما در بیماری آلزایمر این اختلال حافظه به تدریج پیشرفت می‌کند.
