پروانه سلحشوری، نماینده سابق مردم تهران در مجلس شورای اسلامی می‌گوید: با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، نداهای سیاسی برای تصاحب زیاد می‌شود. در این شرایط طیفی که احساس امنیت می‌کنند هرطور می‌خواهند مناقشه ایجاد می‌کنند چون می‌دانند که از نظر قضایی تحت پیگرد و برخورد قرار نمی‌گیرند؛ همچنین مدعی‌العموم به این موضوع رسیدگی نمی‌کند. اما اگر اشخاصی از جناح سیاسی دیگر و یا مردم عادی چنین صحبت‌هایی می‌کردند؛ غوغا به پا و با آنها برخورد می‌شد؛ گروه‌های خودجوش وارد عمل می‌شدند؛ حتی در بحران کرونا تجمع و راهپیمایی اعتراضی به راه می‌انداختند.
از نگاه سلحشوری، هدف از این بی‌اخلاقی‌ها و تنش‌ها این است که نوعی نزاع سیاسی ایجاد کنند. به طور مثال، وقتی بحث استیضاح رئیس جمهوری در برخی موارد مطرح شد خودشان هم می‌دانستند که قدرت انجام این کار را ندارند اما به دنبال این هستند که همه تقصیرها را گردن دولت بیاندازند و خود را در رسانه‌ها و افکار عمومی، طرفدار مردم نشان دهند.
این نماینده مردم تهران در مجلس دهم ادامه می‌دهد: این نزاع‌ها و بی‌اخلاقی‌های سیاسی سبب می‌شود مردم فکر کنند که مسئولان می‌خواهند حواس آنها را از مسائل جدی کشور پرت کنند؛ در واقع فکر می‌کنند که رسانه‌ها و مسئولان در تلاشند حواس مردم را از اینکه چرا اقتصاد خراب و پول ملی بی‌ارزش است به مسائل دیگری پرت کنند. در واقع آنها با توهین‌ها و تهدیدها، ضمن خودنمایی، کاری می‌کنند که مردم از امور سیاسی بیزار شوند.
سهیلا جلودارزاده، دیگر نماینده مجلس دهم نیز در این زمینه می‌گوید: از ابتدای تأسیس مجلس یازدهم گفتم مجلسی که قرار است تشکیل شود، سال اول خود را با حمله به دولت و فحش و توهین سپری می‌کند، اما بعد از اینکه یک سال گذشت و سکان ریاست جمهوری را هم گرفتند، چه چیزی می خواهند بگویند؟ بازهم می‌خواهند همه مشکلات را گردن دولت بیاندازند؟
او معتقد است، باید گفت اگر دین دارید و انقلابی هستید؛ این‌ها چه کاری است؟ آزاده باشید و اخلاق را رعایت کنید. در واقع همه این توهین‌ها و تهدیدها نوعی پوپولیسم است تا بتوانند فضای سیاسی را تسخیر کرده و خود را در برابر مردم خوب نشان دهند و مشکلات را گردن دولت بیاندازند.
این نماینده سابق مجلس ادامه می‌دهد: این مسائل سبب می‌شود مردم بیش از پیش از اینکه مسئولان به فکر مردم و مشکلات مردم هستند، ناامید شوند. این استراتژی درست نیست و اوضاع کشور را بدتر می‌کند؛ در واقع دردی روی دردهای دیگر می‌گذارد. هدف مسئولان باید امیدواری به مردم باشد.
