تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به قلم نیوز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید: " ایران سامانه "
قلمنیوز: برخی نمایندگان مجلس یازدهم که از همان روزهای آغاز به کار خود، شمشیر را
علیه دولت از رو بسته و رویکرد تند و تیزی نسبت به رئیسجمهور در پیش گرفته
بودند، حالا خواستار اعدام روحانی شدهاند.
نمایندگان مجلس به جای در پیش گرفتن راههای قانونی همچون سئوال و استیضاح و
به بهانه مشکلات معیشتی مردم، به ادبیات بیسابقه و توهینآمیزی روی
آوردهاند که نه تنها مشکلی از مشکلات مردم حل نخواهد کرد بلکه با جنجال و
حاشیهسازیهای خود نمک بر زخم مردم میپاشند.
دو هفته پس از سخنان سخیف یک نماینده علیه رئیسجمهوری در صحن علنی مجلس و از تریبون عمومی، این بار نماینده دیگری در قالب پیامی توئیتری، شخص دوم کشور را با عباراتی زشت و وهنآلود مورد خطاب قرار داد و جملاتی را به کار برد که نه در شان قوه مقننه است نه رئیسجمهوری منتخب ملت.
حجت الاسلام مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در حساب توییتری خود نوشت: «جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن بامعاویه راخواست اکثر مردم از امام ذکر میکنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمیشوند؛ با منطق شما، رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود».
پیشتر نیز علیاصغر عنابستانی نماینده سبزوار در مجلس در حساب کاربریاش در توییتر نوشته بود: «او آنقدر وقیح است که ملت خویش را به مسخره گرفته است! کشور به حال خود رها شده و مردم در تامین مایحتاج خویش درمانده اند و زیر خط فقر درست و پا می زنند. رئیس جمهور در بند حفظ خفط ریش خویش است! اف بر تو باد که ملتی را شرمنده کردهای.»
نه به قصد دفاع از دولت - که انتقاد از دولت حق و کاملا به جا و منطقی است- بلکه در راستیآزمایی شعارها و ادعاهایی نمایندگان مجلس یازدهم باید گفت؛ نمایندگانی که ادعا و فریاد سادهزیستی و همراهمردم بودن آنها گوش فلک را کر کرده، با رانتهای عجیب و غریبی همچون حقوق 30 میلیونی، دریافت وام 200 میلیونی مسکن، خودروی دناپلاس و واکسن آنفلوآنزا، نشان دادند که انتقادهای آنها علیه دولت درخصوص فشارها و مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم نه تنها شعاری بیش نیست بلکه این مخالفتها بیشتر رنگ و بوی حزبی و جناحی دارد.
نمایندگانی که آدرس اشتباه به مردم می دهند
قاسم میرزایینیکو، نماینده سابق مجلس، ادعاها و اظهارات این نمایندگن را آدرس اشتباه دادن به مردم توصیف کرد و گفت: مجلس باید طبق فرمایشات رهبری، راه حل مشکلات بیابد و بدون فرافکنی به مردم توضیح دهد. اگر نمایندگان میخواهند برای مجلس کار جدیدی انجام دهند باید کاری کنند که شرایط کشور بهتر شود نه اینکه با اتهامزنی و توهین در پی یافتن نقش و جایگاه خود باشند.
نماینده دماوند و فیروزکوه در مجلس دهم افزود: باید بدانیم اقداماتی چون اتهامزنی، تخریب و به سخره گرفتن و زیر سوال بردن برای نشان دادن خط و خطوط خود، راه و روش مناسبی برای سر و سامان دادن به مشکلات کشور نیست.
میرزایینیکو آنها برای اینگونه اقدامات باید با سازمان برنامه و بودجه و وزیر هماهنگ کنند تا آنها این کارها را انجام دهند. آنها بهتر است فرصت اندک خود را برای شنیدن و رسیدگی به مشکلات مردم تهران که به آنها رای دادهاند، اختصاص دهند.
یک پرسش از نمایندگان مجلس انقلابی
سهیلا جلودارزاده، نماینده مردم تهران در مجلس دهم نیز در همین باره به خبرگزاری برنا گفته است: نباید در جامعه اسلامی شاهد بی اخلاقی آن هم از سوی مجلس انقلابی باشیم. بی اخلاقی با انتقاد متفاوت است. باید انتقادات را جدی گرفت و درصَدد رفع آن تلاش کرد اما فحاشی و هتک حرمت، رفتار اسلامی نیست. رییس جمهور از مردم رای گرفته است. نمایندگان مجلس یازدهم به جای، هتک حرمت راهکار مناسب ارائه دهند و در جهت منافع مردم اقدام کنند. دین به هیچ کس اجازه فحاشی نمی دهد. دشمنی منجر به بی عدالتی می شود و باید به اخلاق دینی توجه کرد. در خصوص مجلس یازدهم قضاوت را به مردم می سپاریم. نمایندگان مجلس در این یک سال باقی مانده انتقاد می کنند و به روحانی فحش می دهند چون باید به مردم جوابگو باشند اما در سه سال بعدی، میخواهند، چه کنند؛ زیرا رییس جمهوری بر سر کار می اید که از جناح خودشان است و اجازه ندارند برعلیه او، حرفی بزنند.
واکنش آشنا
حسام الدین آشنا، مشاور رئیسجمهوری روز پنجشنبه در واکنش به اظهارات تند برخی نمایندگان در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت: فحاشی انسان را نه دانشمندتر میکند و نه نورانیتر.
پیشتر نیز علیرضا معزی، معاون اطلاعرسانی و ارتباطات دفتر رییس جمهوری نیز با انتقاد از سکوت رییس و چهرههای سرشناس در برابر اهانت برخی نمایندگان به رییسجمهوری گفت: بر نورسیدگان و میانمایگانی که با بددهانی در جستجوی دیدهشدن هستند، حرجی نیست اما شگفتی از رییس و چهرههای معتبرتر مجلس است که با سکوت، به شکلگیری بدعت شنیع فحاشی از تربیون مجلس، مجال دادند. این بدعت با اهانت به روحانی شروع شد، اما بعید نخواهد بود آن روز که ناسزاگویی از تریبون پارلمان، دامان سکوتکنندگان را بگیرد. در این روزگار تلخ و جانفرسای جنگ و تحریم و بیماری، حداقل در دشمنی و انتقامگیری، جوانمرد باشید.»
انتقاد از سکوت قالیباف
خبرگزاری ایرنا در همین خصوص نوشته است: درباره این رفتار که از سوی برخی نمایندگان مجلس یازدهم ظاهرا به صورت برنامهریزی شده و ادامهدار جریان دارد، سه نکته قابل تامل است که امید میرود توهینکنندگان و جریان رسانهای سیاسی حامی آن پاسخگو باشند:
۱. سکوت و بیتفاوتی رئیس و نمایندگان شناختهشده مجلس شورای اسلامی در برابر این رفتار همکارشان نه تنها از منظر اخلاقی و اسلامی قابل دفاع نیست، بلکه تجربه نشان داده به همین موارد ختم نخواهد شد و دور نیست روزی که دامن دیگران را هم بگیرد.
مرور اتفاقات و سیر سیاسی تحولات چهار دهه اخیر نشان میدهد هرگونه بیتوجهی به گذر از خط قرمزهای اخلاقی و دینی در قالب توهین، تهمت، نسبت ناروا و... نه به نفع نظام و انقلاب تمام شده است نه سودی برای کلیت جامعه اسلامی و جریانهای سیاسی دلسوز آن خواهد داشت؛ سهل است که این سکوت و بیتفاوتی چندی بعد در قالبی دیگر بازتولید خواهد شد و صحنه سیاسی کشور را آلوده خواهد کرد.
۲. نگاهی به فلسفه وجودی و تاریخچه کوتاه تشکیل هیات نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نشان میدهد تا توهین و فحاشی علیه مقامهای رسمی کشور از سوی برخی جریانهای سیاسی رسانهای، بیش از این باب نشده، لازم است هیات یادشده حداقل در رابطه با رفتار نمایندگان تازوه وارد مجلس یازدهم وارد عمل شود.
قانون نظارت بر رفتار نمایندگان اگرچه ریشه در مجلس هشتم و سال ۸۹ دارد اما اصل بحث نظارت بر نمایندگان مجلس موضوعی بود که در دیدار نمایندگان مجلس هشتم با رهبر معظم انقلاب از سوی ایشان طرح شد. در یکی از مواد قانون نظارت مجلس بر رفتار نمایندگان که در سال ۹۱ تصویب شد، «گزارشهای مربوط به رفتار خلاف شؤون نمایندگی» از جمله بخشهای مصرح آن بوده که لازم است اعضای هیات نظارت در مجلس کنونی، به آن ورود کنند و مصداق سخنان توهینآمیز اخیر دو نماینده علیه رئیس جمهوری را بررسی کرده و مغایرت یا تطابق آن را با «رفتار خلاف شئون نمایندگی» به صراحت اعلام کنند.
۳. رفتار و گفتار مناسب و منطبق با موازین دینی و اخلاقی نمایندگان پارلمان در جمهوری اسلامی، از موارد مهمی بوده که بارها در سخنان و سیره امام(ره) و رهبر معظم انقلاب به آن اشاره و تاکید شده است؛ بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در جریان دیدار با منتخبان نخستین دوره مجلس شورای اسلامی با نهی نامزدهای نمایندگی مجلس از خصومت فردی و پرهیز از تضعیف و توهین به یکدیگر، بیان کردند: «اغراض شخصیه را باید همه ما کنار بگذاریم. فرضاً که من با شما خدای نخواسته، یک خرده حساب دارم، در مجلسی که مجلس اسلامی است نباید در آنجا به حساب آنها رسیدگی کرد».
امام امت با تاکید بر التزام عملی به اخلاقیات از سوی نمایندگان مجلس، تصریح کردند: «شما وکیل نیستید که بروید آنجا بنشینید و حسابهایی که خودتان با هم دارید صاف کنید. اگر یک همچو کاری بشود، این انحراف است و غصب است آن محل برای شما. شما باید- انشاءالله همین طور هم هست- شما باید در آنجا معلم اخلاق باشید».
رهبر انقلاب نیز که تشکیل هیات نظارت بر رفتار نمایندگان اساسا در جهت رهنمودهای ایشان بوده، بارها به مسئولان و جریانهای سیاسی، لزوم رعایت اخلاق اسلامی و پرهیز از بداخلاقی را گوشزد کرده و همواره بر آرامش و رعایت شان و حرمت افراد ضمن آزادی نقد و اظهار نظر تاکیر کردهاند.
در جریان دیدار دو سال پیش مجلسیها با رهبر معظم انقلاب، ایشان با برشمردن مصادیق رفتار انقلابی نمایندگان یعنی «رفتار عاقلانه، مدبرانه و مجاهدانه» خاطرنشان کردند: «شما در سوگند نمایندگی متعهد میشوید که از مبانی و دستاوردهای انقلاب و نظام صیانت کنید و عمل به این سوگند جز با رفتار انقلابی به معنای صحیح آن ممکن نیست، ضمن اینکه اگر به این تعهد عمل نشود، حضور نماینده در مجلس از لحاظ قانون اساسی و شرع دچار اشکال میشود» و در نهایت بحث «نظارت بر رفتار نمایندگان» را حتی از نظارت مجلس بر دولت و دیگر مجموعهها مهمتر دانستند و تأکید کردند: هیأتی که در این زمینه در مجلس ایجاد شده باید تقویت شود و به معنای حقیقی کلمه بر رفتار نمایندگان نظارت کند.
در ماجرای توهین نمایندگان کنونی به محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه هم که تیرماه امسال رخ داد، رهبر معظم انقلاب در دیدار تصویری با نمایندگان، شیوه درست تعامل مجلس با دولت را تاکید کردند و فرمودند «روابط با دولتمردان بایستی هم با قانون منطبق باشد، هم با شرع؛ سؤال، تفحّص و امثال اینها که در قانون آمده، اینها حقّ شما است، بایستی انجام بدهید، امّا توهین نه، دشنام نه، نسبتِ بدون علم نه؛ اینها حقّ شما نیست و بعضیاش حرام شرعی هم هست و جایز نیست؛ انسان به وزیر مثلاً توهین کند یا دشنام بدهد یا تهمتی بزند، این مطلقاً جایز نیست».
وقتی رهبر نظام در برابر توهین به یکی از وزیران چنین توصیه مهم و صریحی را مطرح میکنند، واضح است که وهن و بیاحترامی به رئیس دولت را هرگز برنمیتابند.
حال از مدعیان اصولگرایی و رفتار انقلابی باید پرسید، آنچه در دو هفته اخیر از سوی برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی در اهانت به رئیسجمهوری مطرح شده است، منطبق با کدام یک از سخنان امام و رهبر بوده است؟ چنین توهینهایی با «اخلاق اسلامی» مورد نظر بنیانگذار جمهوری اسلامی سازگار است یا رفتار انقلابی مورد اشاره رهبر انقلاب؟ اگر چنین رفتارهایی با خط مشی اصلی نظام و اصول حاکم بر موازین سیاسی کشور و رهنمودهای امام و رهبری همسو نیست، وظیفه هیات نظارت بر نمایندگان و بزرگان مجلس چیست؟
منبع: آفتاب