وی گفت: واقعیت این است که در این نوع کلاس ها چون تعامل کودکان با یکدیگر و با معلم به حداقل ممکن می رسد برای کودک بسیار خسته کننده می شود. کودکان معمولا از محیط های یکنواخت و محیط هایی که خودشان از نظر فیزیکی یا هیجانی یا فکری درگیر نشوند کلافه و خسته می شوند و تمرکز خود را از دست می دهند.
سوری ادامه داد: اکنون که بسیاری از کلاس های مدارس به صورت آنلاین برگزار می شود باید معلمان درباره شیوه تدریس در فضای مجازی به حساسیت های این فضای جدید توجه داشته باشند و با طولانی برگزار کردن این کلاس ها یا ارائه تکالیف و ویدئوهای آموزشی مکرر آنان را خسته نکنند به خصوص اینکه روحیات و ظرفیت کودکان برای یکجا نشستن و تحرک نداشتن یکسان نیست و بی توجهی به این مسائل موجب خستگی، کلافه شدن و سرخوردگی کودکان از درس خواندن می شود.
وی افزود: در این شرایط به کودک احساس بیکاری و بیهودگی دست می دهد. به خصوص در سن دبستان فعالیت و مشارکت گروهی با همسالان برای کودک بسیار حیاتی است و نباید انتظار داشت که کودکان به راحتی از طریق یک دنیای مجازی ارتباط موثری با کلاس و معلم و مطالب درسی خود بگیرند، به خصوص برای کودکانی که از نظر سطح فعالیت بالا باشند یا آستانه توجه و تمرکز آنها پایین باشد این شرایط سخت تر می شود.
سوری ادامه داد: برای کاهش این مشکل و رفع استرس، والدین باید نکاتی را رعایت کنند از جمله اینکه به کودک خود حق بدهید که خسته شود و او را درک کنید و با او همدلی کنید زیرا در واقع او از دیدن دوستان خود محروم شده است. گاهی افراد بزرگسال هم توانایی ارتباط برقرار کردن با کلاس درس مجازی را ندارند و ترجیح می دهند که در کلاس حضور فیزیکی داشته باشند.
این روانشناس افزود: سعی کنید درسی را که در آن برای کودک کسالت بار تر است را پیدا کنید و با روش های تشویقی و پاداش دهی سیستم انگیزشی کودک را تقویت کنید. در صورتی که می توانید در آن ساعت در کنار کودک خود باشید تا به مرور به سازگاری با آن درس برسد. به خصوص برای کودکان پایه های پایین تر ابتدایی مثل کلاس اولی ها یا کلاس دومی ها.
وی گفت: ممکن است کودک متوجه صحبت های معلم نشود و فهم درس به صورت مجازی برایش سخت باشد. در این صورت ابتدا بررسی کنید که از پایه و اساس کودک با فهم این درس مشکلی نداشته باشد. به طور مثال کودکانی که در فهم درس ریاضی دشواری دارند مسلماً یادگرفتن از طریق فضای مجازی برایشان سخت تر می شود و ممکن است نتوانند ارتباط گفته های معلم را به یکدیگر درک کنند از این رو احتمال اینکه وسط کلاس بی حوصله شود یا کلا ارتباطش با مطالب و یادگیری قطع شود خیلی بیشتر است.
سوری ادامه داد: در این مورد باید به کودک کمک کنیم که در آن درس تقویت شود و در صورت لزوم تمرینات بیشتری در منزل با کودک انجام شود. مسأله دیگر مربوط به سبک های یادگیری کودکان است. برخی کودکان سبک یادگیری شان به گونه ای است که باید همزمان باید حس دیداری و شنیداری و جنبشی در آنها فعال باشد تا بتوانند یاد بگیرند.
وی افزود: در این موارد می توانیم با تکرار مطلب به صورت جمعی با صدای بلند یا با حرکات فیزیکی مثل حرکات دست برای یادگیری بهتر به کودک کمک کنیم. از طرفی کودکان برونگرا و اجتماعی در کلاسهای آنلاین تجربه های بدتری خواهند داشت چرا که آنها در جمع و یادگیری مشارکتی عملکرد بهتری دارند بهتر است در این گونه موارد کودک را تشویق کنید که در کلاس مشارکت بیشتری داشته باشد و در بحثهای کلاسی شرکت کند، یادداشت برداری کند و برای این کارها می توان پاداش هایی برای کودک در نظر گرفت.
