هوارد استون استاد مهندسی مکانیک و پنوماتیک در دانشگاه پرینستون ایالات متحده آمریکا می‌گوید: باید مردم بدانند که بر اطراف خود تاثیر می‌گذارند.
علی رغم اینکه دانشمندان هنوز به طور کامل فرآیند و نحوه انتقال ویروس کرونا را کشف نکرده اند، اما پژوهش‌های کنونی نشان می‌دهد افرادی که علائم بیماری را ندارند هم می‌توانند از طریق قطراتی که هنگام صحبت کردن، آواز خواندن و خندیدن منتشر می‌کنند، دیگران را مبتلا کنند.
هوارد استون و مانوک ابکاریان پژوهشگران دانشگاه مونبلیه فرانسه به دنبال آن هستند تا بفهمند قطرات موجود در بازدم چگونه می‌توانند هنگام صحبت کردن عادی در مساحتی بزرگ پخش شوند.
استون می‌نویسد: بسیاری در مورد سرفه، عطسه و دیگر مواردی که در مورد ابتلا به کرونا نگران کننده است سخن گفته اند، اما این نشانه‌ها علائم ظاهری هستند که همه مشاهده می‌کنند، در حالی که در این بیماری مشاهده می‌شود ویروس توسط افراد بدون علامت در سطحی گسترده منتشر می‌شود.
پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که صحبت کردن عادی می‌تواند مواد بازدم را به اطراف نزدیک پخش کند، به همین خاطر است که سازمان بهداشت جهانی رعایت فاصله اجتماعی حداقل یک متر و مسئولان آمریکایی رعایت حداقل دو متر فاصله را توصیه کرده اند.
استون تاکید کرده است که مسئولان بهداشت عمومی باید حرکت آیرودینامیکی ذرات معلق در هوا پس از صحبت کردن را عامل مهمی در برای انتشار ویروس کرونا معرفی کنند.
او افزود: حتما اتاق شما باید از سیستم تهویه مناسب برخوردار باشد؛ به ویژه اگر مدت زمان صحبت کردن طولانی است.
پژوهشگران معتقدند علی رغم اینکه ماسک از انتشار ذرات به طور کامل جلوگیری نمی‌کند، اما نقشی بسیار مهمی را در این فرآیند ایفا کرده و مانع از انتقال سریع ذرات به مساحتی بیش از ۳۰ سانتی متر می‌شود.
استفاده از ماسک تا حد بسیار زیادی مانع از پخش شدن قطرات تنفسی می‌شود و این همان دلیلی است که تاکید کرده اند ماسک نقش بزرگی را در کاهش موارد ابتلا به ویروس کرونا ایفا می‌کند.
