وی افزود: در پیک اول که شروع بیماری بود، تجهیزات حفاظتی به اندازه مکفی در بیمارستان‌ها توزیع نشده بود، طبیعتا جامعه پزشکی هم آموزش‌های لازم را در زمینه مقابله با اپیدمی و نحوه ابتلا به بیماری و حفاظت عمومی ندیده بودند. اما در حال حاضر به رغم اینکه وسایل حفاظت فردی در دسترس است و آموزش‌های لازم دیده شده و تجربه گروه‌های پزشکی هم افزایش پیدا کرده است، اما میزان ابتلا به چند دلیل بالاتر است.
زالی ادامه داد: مهم‌ترین دلیلش این است که فرایند خستگی مزمن تیم پزشکی که یک مسئله غیرقابل اجتناب است، موجب شده سطح دفاعی و ایمنی افراد کاهش پیدا کند. طبیعتا وقتی افراد خسته‌تر می‌شوند و انگیزه‌هایشان کمرنگ می‌شود از نظر سیستم ایمنی بدن در معرض خطر بیشتری قرار می‌گیرد. سطح بالای خستگی و فرسایشی بودن بیماری کووید ۱۹ موجب شده انگیزه‌های افراد برای استفاده از وسایل حفاظتی کاهش پیدا کند.
وی افزود: مطالعه میدانی در سه دانشگاه علوم پزشکی در تهران نشان می‌دهد ۲۳ درصد گروه‌های پرستاری و پشتیبانی بیمارستان‌ها به رغم وجود وسایل حفاظتی در مراکز درمان به اندازه کافی از این وسایل استفاده نکرده بودند. در جامعه پزشکی این عدد حدود ۱۲ تا ۱۸ درصد است. به این دلیل که پوشیدن لباس‌های کاور در فضای گرم و با تهویه نامناسب بیمارستان‌ها کاری سخت است.
زالی با تاکید بر اینکه فرایند جذب نیروی انسانی در حوزه بهداشت و درمان باید مورد توجه قرار بگیرد، ادامه داد: ما تنها دستگاهی هستیم که متاسفانه بخش زیادی از درآمد پرسنل مورد لزوم را باید از منابع غیردولتی پرداخت کنیم. در تهران نزدیک به ۲۵ تا ۳۰ درصد نیرو‌های شاغل مجموعه بیمارستان‌های ما کسانی هستند که بودجه دولتی و بند «و» برای آن‌ها ترسیم نشده و بیمارستان‌ها برای رفع نیازهایشان مجبور شده‌اند از این نیرو‌ها استفاده کنند. این مسئله فشار مضاعفی را به اقتصاد ضعیف و شکننده بیمارستان‌ها در سال‌های اخیر وارد کرده است. متاسفانه هیچ وقت کسی این موضوع را بطور جدی مورد توجه قرار نداده است که یک بار و برای همیشه تمام نیرو‌های بهداشتی درمانی کشور مورد حمایت بند و قرار بگیرند.
فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران، به مشکلات جذب نیرو در حوزه بهداشت و درمان اشاره کرد و گفت: برخی کشور‌ها الگوی موفقی در این زمینه داشتند به طور مثال آلمان را کشور موفقی در زمینه بحث جبران خدمات کارکنان بهداشتی و درمانی و رضایتمندی کارکنان می‌دانم. در آلمان از همان روز‌های آغازین به تمامی بیمارستان‌هایی که توانستند در ایجاد، توسعه و تبدیل تخت های مراقبت‌های ویژه کرونا امکانات ایجاد کنند، پاداش روزانه پرداخت کردند که تقریبا بین ۲.۲ برابر حقوق روزانه پرسنل افزایش پیدا کرد و یکی از مدل‌های موفق بود و در برخی کشور‌های دیگر هم مدلی شبیه به آلمان اتفاق افتاد.
زالی افزود: در روز‌های اول پیشنهاداتی داشتیم به این مفهوم که کسانی که در حوزه بهداشت و درمان در مقابله با کرونا فعالیت می‌کنند افزایش پایه حقوق ۲۰ درصدی داشته باشند و این پاداش تا سال‌های متمادی استمرار پیدا کند. یعنی تقریبا شبیه به کاری که در کشور آلمان اتفاق افتاد. سازمان نظام پزشکی نیز می‌تواند با جمع آوری سایر بسته‌های تشویقی در کشور‌های مختلف به عنوان الگوسازی از آن بهره‌مند شود تا این جنبه‌ها موجب ارتقای عملکرد تیم پزشکی شود.
