قلم‌نیوز:نماینده مردم کازرون در مجلس گفت: مگر احمدی نژاد لولو است که با این لفظ بقیه را بترسانند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، فریدون عباسی در سال ۱۳۳۷ در شهر کازرون به دنیا آمد. وی از ابتدای پیروزی انقلاب عضو سپاه پاسداران بوده و سه دور در جنگ تحمیلی حضور داشته و بعد از جنگ مدرک دکترای فیزیک هسته‌ای خود را گرفت.
فریدون عباسی صبح روز ۸ آبان ۱۳۸۹ در یک سوء قصد در میدان دانشجوی تهران مجروح شد و محمود احمدی نژاد بهمن سال ۱۳۸۹ فریدون عباسی را به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی منصوب کرد.
او اکنون نماینده مجلس دوره یازدهم و رئیس کمیسون انرژی است و به قول خودش همه سراغ احمدی نژاد را از او می‌گیرند و درباره حضورش در انتخابات از وی می‌پرسند.
او معتقد است که هشت سال برای رئیس جمهور بودن یک فرد کافی بوده و باید به افراد جدید میدان داده شود، در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید:
نظر شما درباره مطرح شدن نام آقای احمدی نژاد به عنوان یکی از گزینه‌های انتخابات ریاست جمهوری چیست؟
کشور در برهه کنونی مشکلات بسیاری دارد؛ لذا باید به جای مسائل سیاسی به دغدغه‌های اساسی مردم پرداخته شود، تا آن‌ها احساس کنند که مشکلاتشان با مشارکت در انتخابات قابل حل بوده و به صورت حداکثری پای صندوق‌های رای بیایند؛ و جامعه خبری و رسانه‌ها باید به دنبال این باشند تا با بسترسازی مناسب شهر‌های مختلف ما با هم در تعداد شرکت کننده در انتخابات رقابت کنند و نباید این امر مهم باشد که چه کسی و از جناحی در انتخابات شرکت می‌کند.
گزینه‌های بسیاری هستند که می‌توانند در کارزار انتخاباتی ۱۴۰۰ مطرح شوند، چرا که بیش از چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور می‌گذرد و افراد چهل و یک ساله ما تمام مراحل تولد تا کنونی را در انقلاب گذرانده اند و ما به اندازه کافی مدیران لایق که در این سال‌ها به سطح کارشناسی رسیده اند داریم، لذا از این نسل و یا حتی جوان‌تر‌ها افرادی هستند که بتوانند از تجارب گذشتگان بهره برداری کرده و در سمت اجرایی ریاست جمهوری قرار گیرند.
این که مدام به گذشته بازگردیم و نام افرادی از دوران‌های قبل را مطرح کنیم درست نیست، چرا برخی فکر می‌کنند که باید در یک تاریخ ماند و به اصطلاح فریز شد؛ در حالی که یک کشور برای طی کردن مسیر رشد و بالندگی باید رو به جلو گام بردارد.
شما با آمدن آقای احمدی نژاد به کارزار انتخاباتی ۱۴۰۰ مخالفید؟
خیر، مخالف نیستم، اما نباید برخی افراد را با نام احمدی نژادی خطاب کرد، چرا که احمدی نژاد یک ایدئولوژی و حزب نیست و عده‌ای در دولت آقایان هاشمی، خاتمی و روحانی کار کرده اند، اما هیچ منصوبیت اسمی به آن‌ها داده نمی‌شود و فقط احمدی نژاد هدف قرار گرفته است؛ چرا که برای مردم کار کرد و دیدگاه لیبرالیستی نداشت، سوال بنده این است که چرا منصوبان و اطرافیان این فرد را احمدی نژادی می‌نامند؛ مگر احمدی نژاد لولو است که با این لفظ بقیه را بترسانند.
چرا اصرار دارند احمدی نژاد رئیس جمهور شود؟
بنده به احمدی نژاد نه دور هستم و نه نزدیک، مگر قبل از آن که مسئول شوم با ایشان ارتباطی داشتم؟ وقتی دشمن بنده را ترور کرد نامم بر سر زبان‌ها افتاد و گفتند گویا این هم چیزی می‌فهمد که خواستند ترورش کنند.
در جریان انتخابات رئیس مجلس یازدهم، برای ریاست مجلس به بنده فرصتی داده نشد و رسانه به چند نفر خاص می‌پرداختند؛ این را مثال زدم تا بگویم در کشور ما اجازه معرفی و مانور به چهره‌ها و اشخاص جدید داده نمی‌شود، چرا برخی به احمدی نژاد اصرار دارند؟ همین کار‌ها است که باعث می‌شود ناگهان فردی مانند روحانی روی کار بیاید.
احمدی نژاد دارای محاسن و معایبی در شیوه عملکرد خود بود، به نظرم هشت سال برای بودن یک فرد در جایگاه ریاست جمهوری کافی است، ایشان می‌تواند به عنوان یک سفیر و کارشناس حوزه اقتصادی به عنوان رهبر یک تشکل به کشور خدمت کرده و در این حوزه با کشور‌های دیگر ارتباط برقرار کند.
آقای روحانی نیز می‌تواند بعد از پایان دوره ریاست جمهوری خود در دیپلماسی عمومی فعالیت کند، لذا بگذاریم سرمایه‌های کشور حفظ شوند و فرصت تنفس مدیریتی به کشور بدهیم؛ بنده یکی از افرادی هستم که مدعی ام می‌توانم کشور را اداره کنم.
یعنی شما برای رقابت در کارزار انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ حضور خواهید داشت؟
نه این که بخواهم، اما اعلام کرده ام که می‌توانم در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده نامزد شوم، اما آیا می‌گذارند چهره‌های جدیدی مانند بنده مطرح شوند؟ هشت سال مرکز تحقیقات استراتژیک در اختیار آقای روحانی قرار داشت و بعد از آن به آقای ولایتی سپرده شد، مگر عده‌ای برای مملکت تخم دو زرده گذاشته اند که انقدر به آن‌ها میدان داده می‌شود؟ لذا احمدی نژاد را نه به عرش اعلا ببرند و نه وی را زمین بزنند؛ او هم مانند افراد دیگر مدتی رئیس جمهور کشور بود و کار‌های زیادی هم برای کشور انجام داد.
البته اشتباهاتی نیز داشته است که بنده معتقدم هر کسی وارد کار اجرایی شود قطعا قصوراتی خواهد داشت؛ لذا نه مردم را از او بترسانید نه از وی تابو بسازید.
مجلس یازدهم چه برنامه‌ای برای بهبود وضعیت زندگی مردم دارد؟
آدم‌هایی به مجلس آمده اند که در بحث مبانی فکری و سیاسی با بکدیگر اختلاف نظر داشته و همه اصطلاحا انقلابی هستند، برخی از نمایندگان این دوره مجلس که جوان هم هستند؛ دیدگاه‌های خاص و عجیب دارند و تا بخواهند با افکار با تجربه‌ها آشنا شوند طول می‌کشد، به عنوان مثال برخی همکاران هستند که انقلابی گری را در استیضاح چند وزیر می‌بینند، این چه تفکری است؟ صحبت بنده این است که در شرایط فعلی باید مصلحت کشور را ببینیم، لذا اگر وزیری بد کار می‌کند باید در کمیسیون‌های تخصصی حضور یافته و توضیح دهد، بعد اگر نمایندگان جواب منطقی از وی نگرفتند موضوع را به صحن علنی ببرند پس نباید هیجانی عمل کرد.
اکنون دولت دوازدهم سال پایانی خود را سپری می‌کند، بنده نیز از منتقدان آقای روحانی هستم، اما معتقدم انتقاد باید از مجرای صحیح صورت بگیرد.
چقدر به شفافیت آرای نمایندگان اعتقاد دارید؟
معتقدم که باید برای تماس‌ها و مکالمات مسئولان شنود گذاشته شود، چرا که این امر لازم است. شاید در این صورت به فرد مسئولی هشدار داده شود که مفسدان اقتصادی یا سیاسی دورت را گرفته اند و برایت دام پهن شده، سیستم‌های اطلاعاتی و امنیتی کشور باید تقویت شده و این امر به صَلاح جمهوری اسلامی ایران است، بنده جایی این صحبت را کردم و به بنده نقد شد، لذا به این دوستان توصیه می‌کنم که قانون اساسی را مجدداً مورد مطالعه قرار دهند.
حل مشکلات معیشتی مردم چگونه میسر خواهد شد؟
افزایش تورم‌ها و چندبرابر شدن قیمت‌ها با نظام حقوق و دستمزد مطابقت ندارد، دولت‌ها همیشه بر سر مردم منت می‌گذارند که به آب و برق یارانه اختصاص می‌دهند، باید کار کارشناسی صورت گیرد، به عنوان مثال دیده نشده که قیمت نفت و بنزین با هم برابر باشند و به موازات کاهش قیمت نفت نرخ بنزین نیز کاهش پیدا کند، همیشه گفته می‌شود که مردم آب و برق کالا زیاد مصرف می‌کنند، در حالی که اگر نرخ کالا‌های مصرفی مردم واقعی شود مردم نیز به اندازه مصرف خواهند کرد. همچنین درآمد مردم باید با هزینه‌های آن‌ها مطابقت پیدا کند.
