سازندگان پروژه می‌گویند قانون آن‌ها را موظف به ساخت سرانه آموزشی کرده است. برای باغ بهشت حدود ۱۲ هزارمترمربع سرانه تعریف شده که آن‌ها با کمک گروهی از وکلا این مقدار را به دوهزارو ۸۰۰ مترمربع کاهش داده‌اند. الزام به احداث سرانه آموزشی در شهرک باغ بهشت به معنای قطع درختان باقی‌مانده است. درحالی‌که در منطقه سعادت‌آباد و در فاصله‌ای اندک از این پروژه، چندین مدرسه، مسجد، بیمارستان و درمانگاه وجود دارد.
پروژه «باغ بهشت» مشکلات بسیاری برای اهالی ایجاد کرده است؛ آن‌ها بار‌ها به مراجع قانونی از جمله شهرداری و اعضای شورای شهر نامه نوشته‌اند و درخواست کرده‌اند قطع درختان پایان یابد؛ خواسته‌ای که تاکنون هیچ نتیجه و پاسخ مشخصی نداشته است.
کار ساخت این پروژه و قطع درختان از شنبه ۲۷ اردیبهشت ۹۹ شروع شد و هنوز هم بولدوزر و ماشین‌آلات ساختمانی زیادی از میان نرده‌های چوبی به چشم می‌خورند. نرده‌هایی طولانی که در جای‌جای آن وجود دوربین‌های مداربسته یادآوری شده است. از ساختمان‌های مرتفع اطراف همه‌چیز پیداست. درختانی که به شکل بی‌رحمانه‌ای با اره‌های برقی یا بولدوزر قطع می‌شوند و هیچ‌کس توانی برای کمک به آن‌ها ندارد. قطع درختان با سرعت تا آخرین روز‌های خرداد نیز ادامه داشت. یکی از اهالی، شب یلدای سال ۹۷ را به یاد می‌آورد؛ فردای میهمانی، صبح که به تراس خانه‌اش می‌آید، ناگهان متوجه می‌شود بسیاری از درختان مجموعه ناپدید شده‌اند. درختان را شبانه بریده و با ماشین‌های سرپوشیده خارج کرده بودند.
عصر روز دوشنبه ۱۹ خرداد، ماجرا برای زهرا نژادبهرام، عضو و سخنگوی شورای شهر تهران، شرح داده می‌شود. نژادبهرام موضوع را پیگیری می‌کند. حدود ساعت هشت شب، رسول کشت‌پور، شهردار منطقه ۲، در یک تماس تلفنی، ضمن اظهار بی‌اطلاعی از قطع درختان، از توجه به این موضوع تشکر کرده و برای تحقیق با معاون خود هماهنگ می‌کنند که در پروژه باغ بهشت حضور یابند. در روز یادشده علی‌اکبر کریم‌پور، معاونت خدمات شهری و محیط زیست، همراه تعدادی از مدیران شهرداری منطقه ۲ از جمله شهردار ناحیه ۲ در محل پروژه باغ بهشت حاضر می‌شوند و از مسئولان این پروژه که اجازه بازدید داده بودند، تشکر می‌کنند!
دو نفر از مسئولان سازنده باغ بهشت با انکار قطع درختان توضیح می‌دهند قسمت‌های فاقد درخت یک ساختمان قدیمی تخریب‌شده است که قرار است به‌جای آن یک فضای آموزشی ساخته شود.
علی‌اکبر کریمی‌پور. معاون شهردار منطقه ۲ نیز می‌گوید: «طبق مصوبه شورای شهر و براساس تعرفه‌ها، اگر درختی قطع شود، جرائم و تعرفه مشخص گرفته می‌شود. اینجا یک فضای محوطه‌سازی است و دارند معبر می‌سازند و بحث قطع درخت هم نداشتند؛ بنابراین ما نه تأیید می‌کنیم، نه تکذیب، بلکه بررسی می‌کنیم. سازمان پارک‌ها قوانین سخت‌گیرانه‌ای دارد. باد یک درخت را در معبر عمومی می‌اندازد، ما چهارستون بدنمان می‌لرزد. نیازی نیست اهالی اینجا بروند مراجع قضائی شکایت کنند. سازمان پارک‌ها بسیار دلسوزتر است. اگر قطع درختی اینجا صورت گرفته باشد، بررسی می‌شود. قانون آمده برایش مسیر مشخص کرده است، گفته آقا این‌قدر جریمه بده، این‌قدر درخت جمع کن و بساز. این تعرفه شورای شهر است. من که نمی‌توانم ملک شخصی طرف را نگه دارم، قانون است، قانون حفظ و گسترش فضای سبز است. مصوبه مجلس است. در شهرداری تهران همه‌چیز با قانون پیش می‌رود. ما نمی‌توانیم در ملک‌های خصوصی مردم دخل و تصرف داشته باشیم و حق قانونی آن‌ها را نقض کنیم. یک درخت هم خارج از قاعده قطع شده باشد، تعرفه‌اش را که بسیار هم سنگین است، حساب می‌کنند. اگر تخلفی انجام داده باشند، اعمال قانون می‌شوند؛ اما چیزی که بچه‌های ما رصد کردند اینجا تخلفی که قطع درخت باشد، صورت نگرفته است».
هاله خدادادی، شهردار ناحیه ۲ نیز تأکید می‌کند: «امسال که اصلا چنین اتفاقی نیفتاده است. با توجه به حساسیت‌ها، اینجا روز و شب رصد می‌شود. پس اگر چند روز پیش چنین اتفاقی افتاده، حتما در گزارش‌های ما می‌آمد».
چهارشنبه ۲۱ خرداد ۹۹ یکی از ساکنان تصاویری کاملا واضح از روز ۲۷ اردیبهشت تا خرداد ۱۳۹۹ ضبط کرد که گروه پرشماری از کارگران را نشان می‌داد که در حال جا‌به‌جایی درختان قطع‌شده بودند و بولدوزری که ریشه‌های بزرگ درختان قطع‌شده را از دل خاک بیرون می‌آورد. تصاویری کاملا گویا که راه هرگونه انکار را می‌بست. تصاویر برای شهردار تهران، معاون او، زهرا نژادبهرام و مسئولان پروژه باغ بهشت ارسال شد و همراه تصاویر ارسال‌شده از شهردار و معاون شهردار خواسته شد با توجه به اهمیت تصاویر ارسالی، هرچه‌سریع‌تر نسبت به توقف قطع درختان در باغ بهشت اقدام شود.
یکی از مسئولان پروژه بعد از مشاهده تصاویر، در تماسی تلفنی این تصاویر را مربوط به یک ماه قبل خواند. این در حالی است که خود او چند روز پیش‌تر در حضور هیئت بازدیدکننده هرگونه قطع درخت را انکار کرده و گفته بود قطع درختانی که در تصاویر ارسالی وجود دارد، با هماهنگی سازمان بوستان‌ها و فضای سبز بوده و جریمه آن نیز پرداخت شده است.
واقعیت این است که مسئولان پروژه باغ بهشت مایل نیستند به‌طور مستقیم درباره درختان قطع‌شده توضیح دهند. از سوی دیگر تعداد درختان قطع‌شده چنان زیاد است که محال است مسئولان شهرداری از آن بی‌خبر باشند. یکی از اعضای باغ بهشت تأکید می‌کند: «اینجا یک ملک شخصی است. مگر کسی که در ملک شخصی خود درخت دارد، خانه‌اش را نمی‌سازد؟». آیا تمام شهروندان تهرانی با پرداخت جریمه می‌توانند درختان را قطع کنند؟ آیا قرارگفتن این درختان در محوطه شخصی باغ بهشت مجوزی برای قطع آنهاست؟ آیا مسئولان شهرداری مطلع نیستند الزام به احداث فضای آموزشی - درمانی منجر به قطع ده‌ها درخت دیگر خواهد شد؟ آیا سازندگان پروژه نمی‌توانند کمی از سود خود بکاهند و به‌جای قطع درختان بیشتر، فضا‌های ملزم به راه‌اندازی را در میان ساختمان‌های موجود برای فروش، تعریف کنند؟
پروژه‌ای که قطع و سوزاندن شبانه درختان و اقداماتی مانند تغییر مسیر رودخانه برای نرسیدن آب به درختان و ریختن مواد شیمیایی برای خشک‌کردن درختان این باغ در سال‌هایی موجب گشوده‌شدن یک پرونده تخلف در کمیسیون ماده ۷ شهرداری برای آن شده است، چگونه و با کدام پشتوانه تصاویر آشکار قطع درختان را به‌سادگی انکار می‌کند و با سرعت بیشتر به فعالیت‌های ساختمانی خود ادامه می‌دهد؟
زهرا نژادبهرام این غائله را با همین چند جمله تمام می‌کند: «موضوع را پیگیری کرده‌ایم. آقای سالاری نیز همراه شهردار ناحیه ۲ از پروژه بازدید داشته‌اند. مسئولان پروژه گفته‌اند دو درخت خشک‌شده بریده شده است. به‌هرحال این پروژه به‌دلیل تخلف در کمیسیون ماده هفت، ۴۷ میلیارد تومان جریمه شده است و جهت بررسی تخلفات احتمالی، موضوع به شهردار منطقه ۲ ارجاع داده شده است».
منبع: روزنامه شرق
