بر اساس آنچه در خبرهای یکی دو روز اخیر آمده و به تایید دادستانی شهرستان سمیرم هم رسیده است، جنازه بی‌جان نیکبخت صبح روز یکشنبه ۱۸ خرداد در باغی در سمیرم پیدا شد. او حوالی ساعت سه بامداد به شکلی بی‌رحمانه به قتل رسید و دادستان عمومی و انقلاب سمیرم هم از پیدا شدن قاتل در کمتر از ۲۴ ساعت خبر داد. مهدی نیکبخت زاده سال ۱۳۵۸، شاعر و نویسنده و عارف و دف‌نواز بود و ظاهرا با تخلص «بی‌تو» شعر می‌گفت.
روح‌الله نصر اصفهانی، دادستان عمومی و انقلاب سمیرم در تشریح جنایت قتل نیکبخت گفت: «روز یکشنبه ۱۸ خرداد ۰۰ ساعت ۲ و ۵۰ دقیقه بامداد در پی وصول گزارشی مبنی بر وقوع یک فقره قتل عمدی، بازپرس دادسرا دستور تشکیل پرونده و انجام تحقیقات و تعقیب قاتل یا قاتلان احتمالی را صادر کرد. با حضور مأموران در محل وقوع جرم مشخص شد مقتول یک مرد حدود ۴۰ ساله بوده که بر اثر اصابت ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده است.»
به گفته دادستان سمیرم، متهم به قتل ساعت ۱۴:۳۰ همان روز در حالی که با یک دستگاه خودرو آزرا متواری شده بود، در شهرستان کاشان دستگیر و پس از اعزام به دادسرا با صدور قرار بازداشت موقت روانه زندان شد. در تحقیقات اولیه متهم به ارتکاب عمل مجرمانه خود اعتراف و انگیزه‌اش را اختلاف شخصی با مقتول اعلام کرد. یک نفر دیگر هم به اتهام معاونت در این قتل دستگیر شد و پرونده در جریان رسیدگی و تکمیل تحقیقات است.
با اینکه پیکر مرحوم مهدی نیکبخت در زادگاهش روستای کبجوان اصفهان به خاک سپرده شده اما داستان شیوه قتل او همچنان در شبکه‌های اجتماعی پیگیری می‌شود. برخی می‌گویند تا پیش از بازتاب گسترده گزارش گاردین درباره هیپی‌های جزایر جنوبی ایران، اودین آسوده‌خاطر سفر می‌کرد و کنار زاینده‌رود برای مردم دف می‌زد اما شناخته شدن چهره‌اش باعث شد بیشتر در کانون توجه مردم به ویژه در فضای مجازی قرار بگیرد و شاید این دیده و شناخته شدن در قتل او موثر بوده باشد.
مصطفی مهرآیین که با نیکبخت دوستی ۱۵ ساله داشت، درباره او به ایسنا چنین گفت: «بی‌تو از ۸۳ در کارگاه شاعران شعر جوان اصفهان مسئولیت داشت و بزرگ‌ترین ویژگی او بی‌آزار بودن بود؛ مردی رها، محبوب، دور از خودبینی و همیشه در سفر که هرگز دنبال مال دنیا نرفت و هر بار که زنده‌رود باز شد، با نواختن دف به پیشواز آن رفت. از اوندین مجموعه شعر «ولایت فیلسوف» سال ۸۷ منتشر شده و «نسخه گمشده‌ای از حافظ» و «ملانصرالدین و کودک فیلسوف» دیگر آثار اوست.»
