ممکن است تا به حال بارها و در موقعیتهای خاص واژه «مشتی» را شنیده باشید یا از آن استفاده کرده باشد؛ این واژه مخفف مشهدیگری، لوطیگری و به قول مرحوم دهخدا به معنای «عمل نمودن غنای خود به دیگران با پوشیدن جامههای باب وقت و یا بخشیدن یا خرج کردن مالی در انظار» است. همچنین در گذشته کسی که توفیق تشرف به مشهدالرضا (ع) را داشته، «مشتی» صدایش میکردند.
این واژه در واقع بیانگر صفتی برای افراد نیکوکار و نیکپندار است و چند روزی است که حال و هوای شهر با طرحهای گرافیکی مرتبط با ماه مبارک رمضان و جملههایی تحت عنوان مشتی باشیم و «از حال و روز همدیگر خبر بگیریم»، مشتی باشیم و «هوای مشتریهای ضعیفتر را داشته باشیم»، مشتی باشیم و «در ماه خدا هوای خلق خدا را داشته باشیم»، مشتی باشیم و «همه در حد توان به همدیگر کمک کنیم»، مشتی باشیم و « دخل و خرجمان را با نزدیکان یکی کنیم» و... رنگ و بوی دیگری گرفته و از ما میخواهد در شرایطی که کرونا برایمان به وجود آورده، بیشتر هوای یکدیگر را داشته باشیم و به معنای واقعی «مشتیگری» کنیم.
یادآوری کمک به یکدیگر در پویش «مشتی باشیم»
پویش «مشتی باشیم» در پنج طرح برای اکران روی 64 بیلبورد و 190 استرابرد در مساحتی بالغ بر پنج هزار متر مربع طراحی شده است. علاوه بر این، پنج تیزر با محتوای همدلی و توجه به یکدیگر نیز در تلویزیونهای شهری به نمایش درآمده است در واقع هدف از این حرکت فرهنگی، هنری که به مت شهرداری مشهد برگزار شده، یادآوری کمک به یکدیگر و مراعات حال شهروندان در شرایط سخت اقتصادی ناشی از ویروس کرونا است.
جملات استفاده شده در این پنج طرح ریشه در برخی آیات قرآن و اشعار فارسی دارد. در آیات قرآن بارها به یاری و غمخواری کردن با کسی در مال و جان اشاره شده است به عنوان مثال رسول اکرم(ص) به امام علی(ع) میفرمایند: « ای علی سه مورد از بهترین کارها؛ انصاف در مقابل مردم، غمخواری در مال و جان با مردم و به یاد خدا بودن در هر زمان است. همچنین رسول خدا میفرمایند« عشق به مردم نیمی از دین است و بهواسطه صدقه دادن روزی خویش را زیاد کنید» یا اما موسی کاظم (ع) میفرمایند« خداوند در زمین بندگانی دارد که مدام در تلاش برای رفع نیازهای مردم هستند، همانا ایشان در روز قیامت در امنیت کامل بهسر خواهند برد».
همچنین اشعار زیادی با موضوع نیکی و کمک به یکدیگر وجود دارد که از جمله آن میتوان به شعر فردوسی «نباشد همی نیک و بد، پایدار/ همان به که نیکی بود یادگار»، شعر حافظ« ای صاحب کرامت، شُکرانه ی سلامت/ روزی تفقدی کن؛ درویش بینوا را»، صائب تبریزی «همچو خورشید به ذرات جهان قسمت کن/ گر نصیب تو ز گردون، همه یک نان باشد» و... است.
اجرای اکرانهای شهری میتواند نقش بهسزایی در تحت تاثیرقرار دادن مردم داشته باشد و بسیاری از مواردی که ممکن است در میان دغدههای بزرگ و کوچک مردم فراموش شده را مجدد یادآوری کند. پویش «مشتی باش...» میتواند برای ما یادآور این موضوع باشد که هنوز هم «مشتیگری» و کمک به همنوعان از بین نرفته است.