خودروهای سواری تهران در تولید آلودگی هوا نقش نقشی دارند؟

در نیمه اول دهه ۸۰ مونوکسیدکربن مهم‌ترین آلاینده شهر تهران بود و بیشتر روزهای آلوده سال به دلیل افزایش غلظت این آلاینده بود. با اجباری شدن استانداردهای یورو، مجهز شدن خودروهای سواری به کاتالیست و کاهش خودروهای کاربراتوری روزبه‌روز از تعداد روزهای آلوده به لحاظ این آلاینده کاسته شد تا جایی‌که در سال‌های اخیر هیچ‌یک از روزهای سال به علت افزایش آلاینده مونوکسیدکربن در شرایط فراتر از حد مجاز قرار نداشت در حالی  شاکله ناوگان دیزل و موتورسیکلت به لحاظ کیفیت و کاهش آلایندگی تغییر زیادی نکرده است از سوی دیگر با توجه به اهمیت ناوگان خودروهای سواری در آلودگی هوای شهر اجرای طرح‌های ترافیکی مبتنی بر کنترل و کاهش آلودگی هوا کاملا صحیح است.

بر اساس آخرین سیاهه انتشار آلایندگی شهر تهران برای سال ۹۶، خودروهای سواری شهر تهران از چهار طریق موجب تولید و انتشار ذرات معلق در هوای شهر تهران می‌شوند. بخشی از ذرات از اگزوز خودروهای سواری خارج‌ می‌شود و بخش دیگری ناشی از سایش لنت ترمز، تایر و سطح جاده است. بر اساس سهم‌بندی منابع آلاینده شهر تهران، خودروهای سواری به‌تنهایی سهم ۱۴ درصدی در تولید ذرات معلق در شهر تهران دارند. علاوه بر آن گازهای آلاینده خروجی از اگزوز خودروهای سواری بنزینی تاثیر مستقیمی بر تولید ذرات معلق ثانویه دارند که در جو شکل می‌گیرند. سهم خودروهای سواری بنزینی در تولید گازهای آلاینده شهر تهران نیز حدود ۳۸ درصد است که نشان می‌دهد خودروهای سواری بنزینی از مهم‌ترین منابع آلاینده در شهر تهران هستند و کاهش تردد آن‌ها در سطح شهر قطعا باعث کاهش آلودگی هوای شهر تهران خواهد شد.

در بسیاری از شهرهای پیشرفته دنیا اجرای مناطق «کم‌انتشار» از لحاظ آلودگی هوا در دستور کار قرار دارد و طبق برنامه استانداردهای مورد استفاده سختگیرانه‌تر می‌شود. در همین راستا و در جهت کاهش میزان آلایندگی خودروها «طرح کاهش یا همان کنترل آلودگی هوای شهر» در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفت که طی آن علاوه بر اهمیت دادن به انجام معاینه فنی خودروهای تردد کننده در شهر، برای ورود و خروج خودروها در محدوده‌ای که قبلا با نام محدوده زوج یا فرد شناخته می‌شد، به‌جای اهمیت دادن به شماره پلاک بر میزان آلایندگی خودرو تاکید شده است و خودروهایی که دارای آلایندگی کمتری هستند با مبلغ کمتری مجاز به تردد خواهند بود. هرچند توجه به کاهش آلودگی ناشی از سایر وسایل نقلیه احتراقی نیز بسیار حائز اهمیت است و باید در جهت کنترل این وسایل نقلیه نیز عزم جدی باشد.

به گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، بر اساس اطلاعات دریافتی از ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا - که «داخل محدوده» طرح قرار دارند - دربازه شروع طرح کاهش آلودگی هوا یعنی تیر ماه سال جاری تا پایان مرداد ماه، میانگین غلظت آلاینده ترافیکی مونوکسیدکربن در ساعات اجرای طرح ۲۶ درصد کاهش را نشان می‌دهد این در حالیست که طی همین بازه میانگین غلظت مونوکسید کربن برای «کل» ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا نسبت به‌مدت مشابه سال قبل از ۹ درصد کاهش برخوردار بوده است.