سیاه‌چاله‌هایی که به دور خود می‌چرخند
ستاره‌شناسان در یک مطالعه جدید با استفاده از داده‌های رصدخانه «چاندرا» و روش ریزهم‌گرایی گرانشی موفق به کشف پنج ابر سیاه‌چاله شدند که به دور خود می‌چرخند؛ یکی از این سایه‌چاله‌ها با سرعتی 70 درصد سرعت نور به دور خود می‌چرخد.
ستاره‌شناسان در یک مطالعه جدید با استفاده از داده‌های رصدخانه چاندرا و روش هم‌گرایی گرانشی (استفاده از گرانش اجرام آسمانی برای بزرگنمایی اجرام بسیار دور) موفق شدند سرعت چرخش پنج ابر سیاه‌چاله را که در دور دست قرار دارند و به سرعت در حال رشد هستند، اندازه بگیرند. این مطالعه نشان داد که ماده اطراف یکی از این سیاه‌چاله‌ها با سرعتی بیش از حدود ۷۰ درصد سرعت نور در حال چرخش است.
در این مطالعه اخیر، ستاره‌شناسان از رصدخانه چاندرا و هم‌گرایی گرانشی برای مطالعه شش کوازار استفاده کردند که هر کدام حاوی یک ابر سیاه‌چاله هستند. سپس از یک کهکشان میانی برای بزرگنمایی تصاویر این کوازارها استفاده کردند؛ در این روش که به ریزهم‌گرایی (microlensing) معروف است، یک کهکشان نقش یک ذره‌بین کیهانی یا یک تلسکوپ طبیعی را ایفا می‌کند، به طوری که امکان رصد اجرام دور دستی را که با استفاده از تلسکوپ‌های فعلی برای مطالعه بسیار کم نور و ضعیف هستند، فراهم می‌کند.
این مطالعه مشخص کرد که یک سیاه‌چاله در کوازار (اختروش) «صلیب اینشتین» با سرعت ۷۰ درصد سرعت نور می‌چرخد؛ سرعتی که تنها از لحاظ تئوری میسر است و بقیه سیاه‌چاله‌های شناسایی شده در این مطالعه با نصف این سرعت در حال چرخش هستند.
در این مطالعه ریزهم‌گرایی گرانشی (که در این مورد بزرگنمایی با استفاده از ستاره‌های منفرد از کیهان) به شناسایی چرخش این ابر سیاه‌چاله‌ها کمک کرد.
