سیل در چین با میلیون‌ها قربانی
سال ۱۹۳۱ میلادی رودخانه یانگ‌تسه سیلابی شد. این اتفاق درحقیقت مجموعه از سیل‌های ویرانگر بود که در چین اتفاق افتاد و از مرگبارترین فجایع طبیعی قرن بیست و یکم به شمار می‌رود. تخمین‌زده می‌شود در این سیل بین 499/422 هزار تا 7/3 میلیون نفر جان باختند.
طی سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ میلادی چین با خشکسالی عظیمی روبه‌رو شد اما در زمستان ۱۹۳۰ انبوهی از برف و یخ در مناطق کوهستانی تجمیع شد و در اوایل ۱۹۳۱ میلادی یخ و برف‌های ذوب شده در یانگ‌تسه جاری شدند و همزمان بارش سنگین بهاری نیز آغاز شد.
به‌طور معمول در این منطقه سه دوره بارش در بهار تابستان و پاییز وجود داشت اما بارش در اوایل ۱۹۳۱ میلادی چنان بود که ساکنان مناطق پایین دست مجبور به ترک خانه‌هایشان شدند. در تابستان نیز تندبادهایی در منطقه شکل گرفت. چهار ایستگاه آب وهوایی اعلام کردند میزان بارش به ۶۰۰ میلی‌متر در ماه رسیده است. این آب در رود جاری شد. طبق آمار موجود سیل منطقه‌ای به مساحت ۱۸۰ هزار کیلومتر مربع را دربرگرفت که معادل انگلیس و نیمی از اسکاتلند است.
در این زمان دولت تخمین‌زد ۲۵ میلیون نفر تحت‌تاثیر این سیل قرار گرفتند. هرچند بعضی ادعا می‌کنند این سیل زندگی ۵۳ میلیون نفر را تحت‌تاثیر خود قرار داده است.
اما تخمین تعداد قربانیان کار مشکلی است. بعضی مطالعات معاصر تخمین می‌زنند طی چند ماه اولیه سیل حداقل ۱۵۰ هزار نفر غرق شدند و صدها هزار نفر به دلیل گرسنگی و بیماری‌های ناشی از سیل در سال پس از آن جان باختند.
تراژدی وارگاس
یکی دیگر از مرگبارترین سیل‌های تاریخ جهان در ونزوئلا اتفاق افتاد. این رویداد که به «تراژدی وارگاس» مشهور شده در ایالت وارگاس این کشور و در ۱۴ تا ۱۶ دسامبر ۱۹۹۹ میلادی اتفاق افتاد.
در این تاریخ‌ها باران‌های سیل آسا به جاری شدن سیلابی منجر شدند که ده‌ها هزار نفر را قربانی و هزاران خانه را ویران کرد و درنهایت به فروپاشی کلی زیربنای ایالت مذکور منجر شد. به گفته نیروهای امدادی محله لوس کاورالس زیر سه متر گل مدفون شده بود و درصد بالایی از خانه‌ها زیر آب اقیانوس فرورفته بودند.
کل شهر سرو گرانده و کارمن دی اوریا ناپدید شدند. همچنین ۱۰درصد جمعیت ایالت وارگاس در این واقعه تلخ طبیعی نیز ناپدید شدند.
سیلی که ۵۷۰۰ قربانی گرفت
در ژوئن ۲۰۱۳ میلادی یک دوره سرمای چند روزه در ایالت اوتارخند (Uttarakhand) در شمال هندوستان به ایجاد سیل و رانش زمین منجر شد. دلیل این سیلاب، بارش عظیم و بیشتر از معمول در این ایالت بود. گل‌ولای رودخانه را مسدود کرده بودند و در نتیجه جریان عظیمی از سیل به وجود آمد. این سیل در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۳ میلادی اتفاق افتاد. بخش‌هایی از هیماچال پرادش، هاریانا، دهلی و اوتار پرادش شاهد بارش سنگین بودند اما بعضی مناطق در غرب نپال و بخش‌های غربی تبت نیز با بارش عظیم روبه‌رو شدند. بیش از ۸۹ درصد قربانیان این سیل در ایالت اوتارخند جان خود را از دست دادند.
طبق آمار رسمی این ایالت در تاریخ ۱۶ جولای ۲۰۱۳ میلادی بیش از ۵۷۰۰ نفر جان باختند.
از سوی دیگر تخریب پل‌ها و جاده‌ها سبب شد حدود ۳۰۰ هزار توریست و زائر در دره‌ها گرفتار شوند. همچنین نیروی هوایی و ارتش بیش از ۱۱۰ هزار نفر را از مناطق گرفتار سیل خارج کردند.
سیلی که یک میلیون نفر را در آمریکا بی‌خانمان کرد
در بهار ۱۹۲۷ میلادی پس از ماه‌ها بارش بی‌وقفه قسمت پایین دست رودخانه می‌سی‌سی‌پی چنان پر آب شد که ازدیواره خاکی کنار رودخانه‌ها سرازیر شد. این سیل مساحتی معادل ۱۶میلیون اکر در هفت ایالت از ایلینوی تا نئواورلئانز را در برگرفت. بیشترین میزان خسارت در ایالت آرکانزاس، می‌سی‌سی‌پی و لوییزیانا اتفاق افتاد و آب مساحت زیادی از زمین را بلعیده بود. بسیاری از مردم مجبور شدند با قایق خانه‌های خود را تخلیه کنند. هنگامی که در اواخر تابستان از حجم آب کم شد، حداقل ۲۵۰ نفر قربانی شدند و یک میلیون نفر نیز از خانه و کاشانه خود دور افتادند.
سیلی که ۴۳ میلیارد دلار خسارت زد
پاکستان در قرن بیستم چندبار تجربه سیل و تلفات سنگین را پشت سر گذاشته بود. اما در سال ۲۰۱۰ این سیل خسارت بارتر بود. سیل در اواخر جولای ۲۰۱۰ میلادی و در نتیجه بارش‌های موسمی در ایالت‌های خیبر پختونخوا، سیند، پنجاب و بلوچستان روی داد. درواقع این سیل یک پنجم از کل مساحت زمین این کشور را تحت‌تاثیر خود قرار داد و بیشترین میزان خسارت نیز در ایالت خیبر پختونخوا اتفاق افتاد. بیش از ۹۰ درصد قربانیان سیل از ساکنان این ایالت بودند.
طبق آمار دولتی پاکستان این سیل به‌طور مستقیم زندگی ۲۰ میلیون نفررا تحت‌تاثیر قرار دادکه در بیشتر موارد املاک آن را نابود کرده بود. تخمین‌زده می‌شود. حدود دو هزار نفر در نتیجه این سیل جان باختند.
بان‌کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل وقت درخواست کمک ۴۶۰ میلیون دلاری برای این کشور را ارائه کرد و. البته فقط ۲۰ درصد از کمک مالی درخواستی تا ۱۵ آگوست ۲۰۱۰ وصول شد.
از سوی دیگر خسارت به ساختارهای این مناطق بیش از چهار میلیارد دلار است و خسارت به محصول گندم نیز ۵۰۰ میلیون دلار تخمین‌زده شد.
در کل خسارت اقتصادی این سیل حدود ۴۳ میلیارد دلار تخمین‌زده شد.
سیل، بهمن گل و بارش یک ماه در یک روز
در ژانویه ۲۰۱۱ میلادی سیل‌ها و بهمن‌هایی از گل و سنگ در چند شهر ایالت ریودوژانیرو در مناطق کوهستانی روی داد. قربانیان سیل در شهرهای نوا فریبورگو، ترسوپولیس، بام جاردیم، سومدورو و سن خوزه دو وال دو ریو پرتو قابل توجه بود. این سیلاب‌ها حداقل ۹۰۳ کشته برجای گذاشت از جمله ۴۲۴ قربانی در نوا فریبورگو و ۳۷۸ نفر در ترسوپولیس.
از سوی دیگر رسانه‌های محلی ادعا کردند ترکیبی از سیلاب‌ها، بهمن گل و رانش زمین در ریودوژانیرو یکی از بدترین فجایع طبیعی مرتبط با رخدادهای آب وهوایی در تاریخ برزیل را رقم زدند. حتی بعضی آن را شبیه تراژدی اعلام کردند که در سال ۱۹۶۷ میلادی اتفاق افتاد و طی آن ۱۷۰۰ جان خود را از دست دادند.
در شهرهای کوهستانی بیشترین میزان قربانیان اعلام شده بود. این منطقه در نزدیکی پارک ملی سرا دوس اورگائوس است. این منطقه به دلیل ویژگی‌های جغرافیایی مکان جذابی برای توریست‌ها به حساب می‌آید اما بسیاری از ساختمان‌ها به دلیل شیب منطقه در برابر خطرات رانش زمین قرار داشتند.
در فاصله زمانی بیست‌وچهار ساعته بین ۱۱ تا ۱۲ ژانویه میزان بارش گزارش شده معادل بارش یک ماه بود و در بسیاری مناطق سیل بلافاصله آغاز شد. این فاجعه به املاک افراد و البته زیرساخت‌های شهری مانند شبکه برق آسیب رساند خطوط آبرسانی و تلفن نیز تحت‌تاثیر قرار گرفتند. طبق گزارش‌ها حدود ۲۹۶۰ نفر در نتیجه این سیل خانه‌های خود را از دست دادند.
۷۰۰ کشته و ۱۰۰ مفقودی در سیل الجزایر
در ۱۰ نوامبر ۲۰۰۱ میلادی باران‌هایی سیل‌آسا و بادهای قدرتمند در شمال نیجریه آغاز شد. این موج براندگی به پایتخت الجزایرو ۱۳ منطقه آن رسید. که در نتیجه آن بهمن گل و سیلاب‌هایی در این کشور جاری شد. امواج آب در خیابان‌های شهر باب‌العود را در برگرفت و بیش از ۷۰۰ نفر راغرق کرد و ۱۰۰ نفر نیز مفقود شدند. خسارت این سیل بالغ بر ۲۷۰ میلیارد سنتیم شده است. در ژانویه ۲۰۰۳ میلادی سازمان IFRC تخمین زد در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۱ حدود ۱۰ هزار خانواده تحت‌تاثیر این سیل قرار گرفتند و ۷۵۰ نفر فقط در الجزیره جان خود را از دست دادند.
