رد پای لویاتان هیولای عظیم‌الجثه دریايی

سوسمارهای ماقبل تاریخ حکمرانان دریا

بیش از 200 سال پیش قبل از کشف اتفاقی Paul de la Salle در یک ساحل در جنوب انگلیس، یک فرد هم‌میهن او به‌نام Jospeh Anning ، طی حفاری در عمق 1.2 متری جمجمه ماهی سرسوسماری ناشناخته‌ای را در شهر Dorset در 70 کیلومتری از محل سکونت Paul de la Salle پیدا می‌کند. سال بعد، خواهر دوازده ساله‌اش، ماری انینگ، در سال 1812، بقیه اسکلت‌ها را پیدا کرد. ماری انینگ بعدها یکی از معروف‌ترین متخصصان دیرینه‌شناسی انگلستان شد.

سوسمار ماهی را در محدوده زمانی بیش از دو قرن مورد آزمایش، بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دادند و متوجه شدند که تعداد استخوان‌های این شکارچیان زیر آب بسیار جذاب در طول سال‌ها به‌طور پیوسته و یکنواختی افزایش یافته است. بسیاری از فسیل‌هایی که کشف شده‌اند، تقریبا اسکلت کامل با استخوان‌های حفظ شده و علائم متمایز و مجزايی از بخش‌های نرم مانند پوست و اندام هستند. حتی دیرینه‌شناسان فسیل‌هایی یافتند که محتوای معده سوسمارماهی‌ها را نشان می‌داد از جمله  اسکلت ماهی‌های کوچک‌تر و ماهی مرکب. یافته‌های متعدد تنها یک دوره بسیار کوتاه از مجموع 160 میلیون سال را شامل می‌شود که طی آن انواع  بیولوژیکی چند شاخه گسترده‌ای از ماهی‌های سرسوسماری وجود داشته‌اند. بخش عمده‌ای از حیوانات ماقبل تاریخ هنوز در رمز و راز باقی مانده‌اند. 

هنوز مشخص نیست که کدام گونه خاص از حیوانات ماقبل تاریخ به همان حالت اصلی خود به اقیانوس بازگشته‌اند و به‌عنوان اجداد ماهی‌های سرسوسماری‌ها شده‌اند. به اين ترتیب، ارتباط ما بین گونه‌های مختلف ناشناخته است. همچنین، دیرینه‌شناسان با اطمینان می‌دانند که ماهی‌های سرسوسماری از نسل خزندگان هستند و به همین دلیل بسیار نزدیک به دایناسورهايند. ایکتیوسورها در اندازه‌های مختلفی از کمتر از يك متر تا بسیار بلندتر از 20 متر کشف شده‌اند. ایکتیوسورها به ماهی خزنده‌سانان نیز نامیده می‌شوند. از آن‌جا که اولین شواهد از ماهی‌های سرسوسماری ماقبل تاریخ در 1811 دیده شده است، دیرینه‌شناسان فسیل‌هايی از 100 گونه مختلف سوسمار ماهی دریایی پیدا کرده‌اند. ماهی‌های سرسوسماری در اکثر نقاط دنیا زندگی کرده‌اند و از زمانی‌که آن‌ها برای اولین بار در حدود 250 میلیون سال پیش در اقیانوس‌ها درTriassic  ظاهر شدند ، ظاهرا در بالای زنجیره غذایی قرار گرفته‌اند. ایکتیوسور به‌معنی ماهی سرسوسماری در لاتین است، اما نهنگ سوسماری توصیف‌کننده بهتری از ظاهر فیزیکی این حیوانات دریایی عظیم‌الجثه است.

از نظر آناتومیکی، این حیوانات بیشتر به دلفین‌های مدرن شبیه هستند تا به ماهی. آن‌ها دارای فک‌های کشیده‌ای بوده که درست همانند دلفین با دندان‌های متعدد مجهز شده بودند. فسیل‌های قدیمی‌تر یافته شده نشان می‌دهد که ماهی‌های سرسوسماری دارای ریه بوده‌اند، بنابراین آن‌ها مجبور بودند برای نفس کشیدن خود را به سطح آب برسانند. مانند دیگر پستانداران دریایی، ماهی‌های سرسوسماری نیز نوزادان خود را از طریق تولد به دنیا آوردند. تعداد زیادی از ماهی‌های سرسوسماری که حامل جنین بودند در مناطق مختلف یافت شده‌اند. حتی یک فسیل منحصربه‌فرد از یک مادر به همراه بچه در حال تولد ـ که به دلایل نامعلومی فوت کرده‌اند ـ شناسایی شده است. حتی اگر بیشتر ایکتیوسور ها در ظاهر شبیه به دلفین‌های بی‌ضرر به نظر می‌آیند، آن‌ها به صورت غریزی همانند کوسه‌های سفید قاتل هستند.

ماهی‌های سرسوسماری  حدود 25 درصد نسبت به گونه‌های معاصر خود شناورهای بهتری هستند.

کشف پیوندهای موجود در شیارهای استخوان‌ها

دو استخوان از لحاظ کالبدشناسی دارای خصوصیات یکسانی هستند، همانند شیارهای متمایز که به‌نام فرورفتگی و حفره surangularis شناخته می‌شود. جزئیات ساختار استخوان همچنین از این نظریه حمایت می‌کنند که ما در مورد دو موجود از یک گونه مشابه صحبت می‌کنیم.

شیارهای استخوان، قطع بزرگ ماهی سرسوسماری را نشان می‌دهند

فسیلی که در جنوب انگلیس طی حفاری به‌دست آمد رمز و رازی در حدود 170 سال را همراه دارد. دانشمندان با مقایسه یک شیار منحصربه‌فرد در سطح استخوان با دندانه‌های یکسان و برابر با یک فسیل تازه پیدا شده  یکسان از یک جست‌وجوی جدید فسیلی، کشف کرده‌اند که یافته‌های قدیمی از گونه‌های ماهی سرسوسماری است.

عرض استخوان‌ها آشکارکننده قطع واقعی ماهی‌های سرسوسماری

دانشمندان استخوان 24 سانتی‌متری کشف شده در سال 2016 را با یک استخوان مشابه از ماهی سرسوسماری با طول 21 متر مقایسه کرده‌اند که در یک موزه در کانادا نمایش داده می‌شود. عرض استخوان فقط 19 سانتی‌متر است و این مسئله باعث شد که دانشمندان طول ماهی‌های سرسوسماری را 26 متر تخمین بزنند.

میانگین جدید = حیوان بزرگ‌تر

استخوان تازه پیداشده دارای قطر متوسط 9.9 سانتی‌متر است. قطر استخوان يكصدوهفتاد ساله، 13.8 سانتی‌متر است و این موضوع نشان می‌دهد که ماهی‌های سرسوسماری «قدیمی» 40 درصد بزرگ‌تر از نسل جدید بودند.

استخوان فک در سال 2016 پیدا شد و مربوط به 170 سال پیش است.

26 متر

طول ماهی سرسوسماری بر مبنای  استخوان فک در سال 2016 محاسبه شده است.

36 متر

طول ماهی سرسوسماری بر مبنای استخوان فک در سال 1850 محاسبه شده است.

25 متر

قطع متوسط یک نهنگ آبی

دنیا پر از مخلوقات عظیم‌الجثه است 

ماهی سرسوسماری تازه کشف شده فقط گونه‌ای با اعضای عظیم‌الجثه نیست. کوسه‌های ماقبل تاریخ دارای وزنی معادل 60 تن است و جالب توجه این‌که بزرگ‌ترین ماهی مرکب 450 کیلوگرمی به علت جثه عظیم خود از حمله نهنگ‌ها ترسی ندارد.

نهنگ آبی دارنده رکورد است

وزن حدود 40 فیل با وزن یک نهنگ آبی برابر است. نهنگ آبی دارای بزرگ‌ترین وزن سنگین جهان بوده و معادل وزن یک هواپیمای مسافربری است. وزن قلب نهنگ آبی معادل وزن یک ماشین است و بزرگی دهان این نهنگ به‌قدری است که حدود 50 نفر می‌توانند در دهان این حیوان عظیم‌الجثه قرار گیرند. 

زیستگاه: این نهنگ آبی در اقیانوس آرام، اقیانوس اطلس، اقیانوس هند و اقیانوس جنوبی است. 

اندازه: دارای طولی به اندازه  33.6 متر بوده و وزن نهنگ آبی معادل 173 تن است.

کوسه شکارپی عظیم‌الجثه

یک گونه از کوسه‌سانان، Megalodon نام دارد که یک خانواده جدیدی را می‌سازد، کوسه سفید بزرگ همانند یک اسباب بازی در ساحل به نظر می‌رسد. مگالودون در میان مهره‌داران یکی از بزرگ‌ترین شکارچی‌هايی است که تاکنون وجود داشته است، و این‌گونه از کوسه‌سانان از نهنگ‌ها نیز بزرگ‌تر بوده و این مسئله باعث می‌شود که در طبیعت دشمنی نداشته باشد.

 زیستگاه: مگالودون در شمال امریکا می‌زیسته است چراکه این‌گونه خاص فقط در این منطقه پیدا شده است.

اندازه: دارای 14 متر طول است.

انقراض: نسل این‌گونه از کوسه‌سانان 80 میلیون سال پیش منقرض شده و دارای وزنی معادل 60 تن است.

آخرین گونه‌های شناگر ماهی سرسوسماری با دایناسورها از بین رفته‌اند

همانند ماهیان دریایی سرسوسماری، نسل Mosasaurus از خزندگان زمینی بوده که به آب بازگشتند. آن‌ها در 20 میلیون سال آخر کریتاسیوس رشد کرده‌اند، زمانی‌که بزرگ‌ترین گونه‌ها - Mosasaurus hoffmannii - 13 متری زندگی می‌کردند.

زیستگاه: اکثر نقاط جهان زیستگاه این گونه خاص است.

اندازه: 13-17 متر طول دارد.

انقراض: در حدود 66 میلیون سال پیش منقرض شده و  وزنی معادل 25 تن دارد.

ماهی سر سوسمارس منقرض شده که 200 تن وزن دارد.

ماهی مرکب عظیم‌الجثه‌ای که با نهنگ مبارزه می‌کند

ماهی مرکب غول‌پیکر، Mesonichoteuthis hamiltoni، دارای چشمانی به اندازه یک بشقاب و شاخک‌های حساس با قلاب‌های چرخشی است، که به صورت تیغه‌تیغه تیز هستند. این‌گونه نه تنها شکار می‌کند، بلکه به نهنگ‌های بسیار بزرگ‌تر نیز حمله می‌کند.

زیستگاه: محل سکونت این گونه از ماهی مرکب در قطب جنوب و دریاهای زیرزمینی است.

اندازه: ماهی مرکب دارای طولی معادل 20-25 متر است.

انقراض: این نسل از ماهی مرکب منقرض نشده و دارای وزنی معادل 450 کیلوگرم است.

بزرگ‌ترین دایناسور جهان بی‌آزار بوده است

Sauropoden Patagotitan  احتمالا بزرگ‌ترین و بلندترین دایناسوري است که در زمین می‌زیست. اکتشافات استخوان این دایناسور نشان می‌دهد که کاملا بی‌آزار و گیاه‌خوار بوده است. حداقل 37 متر طول دارد و احتمالا تا 50 متر نیز رشد می‌کرده است.

زیستگاه: محل سکونت این دایناسور در جنوب امریکای‌جنوبی بوده است.

اندازه: طول این دایناسود 37 متر و شاید خیلی بیشتر بوده است.

انقراض: نسل این دایناسور 95 میلیون سال پیش منقرض شده و دارای وزنی معادل 100 تن بوده است.

چشم‌های غول‌پیکر ماهی‌های سرسوسماری پیش از تاریخ، تا 22 سانتی‌متر اندازه‌گیری شده است. شبیه‌سازی دید ماهی‌های سرسوسماری نشان می‌دهد که این شکارچی دارای میدان دید وسیعی بوده که می‌تواند شکار را تا عمق  1600 متر تشخیص دهد. شکل دوکی مانند بدن این حیوانات دریایی و باله‌های بزرگ آن‌ها  نشان می‌دهد که ماهی‌های سرسوسماری شکارچیان سریعی بوده‌اند و می‌توانستند به سرعت در آب شکاف ایجاد کرده، به حرکت خود سرعت بخشیده و سریع به شکار خود برسند. بزرگ‌ترین ماهی‌های سرسوسماری آن چیزی  نیستند که زیست‌شناسان آن‌ها را در رأس چرخه مصرف‌کنندگان قرار داده اند؛ یعنی شکارچی که در بالای زنجیره غذایی است و سایر حیوانات بزرگ را مصرف می‌کند. ماهی‌های سرسوسماری همانند نهنگ آبی رنگ، فشار زیادی را در آب ایجاد کرده سپس دهان خود را باز می‌کردند و به این طریق شکار در دهان آن‌ها به دام می‌افتد. این طریقه شکار نشان می‌دهد که آن‌ها به دنبال شکار بزرگ نبوده‌اند.

ماهی‌های سرسوسماری به نهنگ آبی ضربه می‌زنند

پیداکردن استخوان فک ماهی‌های سرسوسماری در آخرین نسل‌ها راز چگونگی شکار این‌گونه از ماهی‌ها را برای دانشمندان مشخص کرده است. اما فسیلی که Paul de la Salle پیدا شد فکر دانشمندان را بسیار درگیر کرد. در ابتدا، سه دیرینه‌شناسی که فسیل را از Paul de la Salle دریافت کرده بودند، باید ثابت می‌کردند که استخوان واقعا مربوط به  يک ماهی سرسوسماری است. آن‌ها این کار را با مطالعه دقیق جزئیات آناتومی فسیل انجام دادند، مواردی متعددی مورد بررسی قرار گرفت، همچون بررسی یک شیار عمیق در استخوان فک، از طریق آن اعصاب و بافت‌های غضروفی را که به‌طور طبیعی در آن پخش شده بودند؛ مورد مطالعه قرار دادند. در پي آن، دانشمندان گونه جدید یافت شده را با جمجمه سر ماهی سرسوسماری به طول هفت سانتی‌متر به‌نام Platypterygius مقايسه كردند که در استرالیا پیدا شده بود و برای بالابردن صحت و دقت عملکرد خود از اشعه ایکس ری استفاده كردند تا بتوانند به جزئیات بیشتری دست یابند. هنگامی‌که دانشمندان تایید کردند که آن‌ها دارای یک عضو جدید از خانواده ماهی‌های سرسوسماری هستند، به دیدار از موزه دیرینه‌شناسی سلطنتی Tyrrell در Alberta کانادا رفتند که شامل یکی از بزرگ‌ترین گونه‌های ماهیان سرسوسماری است که تا به حال دانشمندان شناخته‌اند. یک غول 21 متری به‌نام Shonisaurus. سه دانشمند با مقایسه استخوان تازه پیداشده با استخوان فک متعلق به Shonisaurus، کشف کردند که استخوان جدید 25درصد بزرگ‌تر است. این به آن معنی است که گونه‌های جدید ماهیان سرسوسماری حدود 26 متر طول دارند. در مقایسه، یک نهنگ آبی بالغ متوسط حدود 25 متر طول دارد.

بزرگ‌ترین شگفتی زمانی خود را نشان داد که استخوان جدید با سه استخوان بزرگ مقایسه شد که در 60 کیلومتر از کشف جدید در یک روستای کوچک به نام آست در جنوب انگلستان 170 سال پیش یافت شده بود. در طول سال‌ها اعتقاد بر این بود که استخوان‌های یافت شده در روستای آست متعلق به مجموعه‌ای از حیوانات، از جمله چندین گونه دایناسور و گونه‌های خزنده هستند، اما اکنون متخصصان دیرینه‌شناس طور دیگری فکر می‌کنند. هنگامی‌که استخوان‌های جدید و قدیمی را کنار یکدیگر قرار دادند، شباهت‌ها بسیار زیاد بود. باز هم، شیارهای ویژه موجود روی استخوان، رابطه بین دو یافته را نشان داد. شیار موجود در یکی از استخوان‌های آست بسیار شبیه شیار موجود روی استخوان فک تازه پیدا شده بود که این موضوع نشان می‌دهد که شايد استخوان‌ها از همان محل و از همان‌گونه آمده‌اند. تجزیه و تحلیل دانشمندان از استخوان يكصد‌وهفتاد ساله نشان می‌دهد که گونه‌های جدید ماهی‌های سرسوسماری حتی ممکن است بیشتر هم رشد کرده باشند. هنگامی‌که استخوان یافت شده در آست اندازه‌گیری شد، یک تصویر از یک ماهی سرسوسماری نقاشی شد که تا 40 درصد بزرگ‌تر از 26 متر است. این حیوان غول‌پیکر که متعلق به استخوان‌های فسیلی شده بود، تا 36 متر اندازه‌گیری شد و بیش از 200 تن وزن داشت. دانشمندان حتی تاکید می‌کنند که دو استخوان باقي‌مانده در روستای آست ممکن است که متعلق به‌جای دیگری از فک باشد. اگر چنین است، ابعاد فسیل نشان می‌دهد که ماهیان سرسوسماری حتی بیشتر از 34-36 متر طول داشته‌اند. از آن‌جايی که دو استخوان دیگر دارای خصوصیات و شیارهای یکسانی با استخوان فک نبودند، این  موضوع هنوز جای تعمق و تفکر دارد. با این حال، دیرینه‌شناسان می‌توانند به‌طور مثبت این‌چنین نتیجه‌گیری کنند که ماهیان سرسوسماری حداقل 20 تا 25 متر طول دارند. این باعث می‌شود که سرسوسماری‌های ماقبل تاریخ بزرگ‌ترین گونه‌های ماهیان دریایی محسوب شوند که تا این زمان در انگلستان یافت شده‌اند. همچنین داده‌ها نشان می‌دهد که این یک نظریه بسیار محافظه‌کارانه است و حیوان احتمالا خیلی بزرگ‌تر بوده است. علاوه بر این، بسیار ناممکن است که استخوان‌هایی 170 سال پیش طی حفاری در آست متعلق به یک موجود بسیار بزرگ باشد. این احتمال بسیار است که استخوان‌ها متعلق به موجودی با قطع معمولی باشند. این مسئله مهم نیست که ماهی سرسوسماری ما قبل تاریخی چقدر طول داشته باشد ، حتی تقریبا ممکن است نسخه‌های بزرگ‌تر از این‌گونه تقریبا 200 میلیون سال پیش وجود داشته باشند.

شکل صفحه 30

حیوانات بزرگ = مزایای عمده

آن‌ها در حفاظت از خود در برابر شکارچیان بهتر هستند، هوشمندتر بوده و خیلی طولانی‌تر زندگی می‌کنند. از طرف دیگر، حیوانات سنگین وزن طبیعت به‌راحتی از پای درآمده و به انقراض جمعی می‌رسند.

Pros

 شکارچی بزرگ موفق‌تری است و شکارهای بیشتری برای انتخاب دارد.

کوسه ماهی هیچ دشمن ذاتی ندارد.

شکار بزرگ در مقابل شکارچیان بهتر محافظت می شود.

حیوانات بزرگ که دسترسی بیشتری به غذاها دارند از داشتن مایع و انرژی ذخیره شده بیشتر در بدن، منفعت می‌برند. 

گیاه‌خواران بزرگ می‌توانند به غذاهايی دست یابند که برای ديگر گونه‌ها غیرقابل دسترس است.

حیوانات قطبی مانند خرس های قطبی، شیرماهی‌ها و فوک‌های دریايی در مقابل سرمای شدید مقاوم هستند و با وجود یک لایه ضخیم از چربی، بدن خود را نسبت به سرما عایق می‌کنند.

حیوانات بزرگ عموما زندگی طولانی‌تری دارند.

حیوانات بزرگ هوشمندتر هستند، زیرا مغز آن‌ها بزرگ‌تر است.

فوک‌های دریايی حتی در دماهای خیلی پايین می‌توانند گرمای بدن خود را حفظ کنند.

دانشمندان به دنبال گونه‌های جدید ماهیان سرسوسماری هستند

افشای گونه‌های جدید ماهیان سرسوسماری یک بار دیگر مرکز توجه را روی این مسئله متمرکز ساخت که چرا برخی از گونه‌های خاص در طول زمان به‌شدت رشد کرده‌اند. به نظر می‌رسد که در یک مسیری از رشد و توسعه قطع فیزیکی گونه‌ها به‌طور خودكار بسیار بزرگ‌تر شده است، یعنی گونه‌ها طی گذر زمان از طریق تکامل و تحول خویشاوندی به یکدیگر مرتبط می‌شوند. به عبارت دیگر طی گذشت زمان، گونه‌ای به یک گونه جدید تبدیل می‌شود. همان‌طوری که قانون Cope روند بزرگ‌شدن حیوانات را  100 سال پیش  توصیف کرده است. قانونی که بعد مرگ دیرینه‌شناس معروف امریکايی ادوارد درینکر Cope، به نام وی نام‌گذاری شده است. یکی از کلاسیک‌ترین مثال‌های این قانون، روند تکامل اسب است. اسب‌های اولیه که 55 میلیون سال پیش زندگی می‌کردند به اندازه سگ‌ها بودند و ارتفاع شانه‌ای آن‌ها فقط 40 سانتی‌متر بود. قطع آن‌ها به آرامی از گونه‌ای به گونه دیگر افزایش پیدا کرد تا رسیدن به گونه اخیر از اسب‌های وحشی که  به160 سانتی‌متر رسیده‌اند. قاعده Cope مشخص نمی‌کند که چرا رشد غیرعادی و بزرگی جثه یک مزیت است. این قانون مي‌گويد که این مسئله  بارها و بارها در قلمرو حیوانات اتفاق می‌افتد. در حال حاضر، دانشمندان به مزیت‌هايی اشاره می‌كنند که حیوانات بزرگ‌تر نسبت به کوچک‌ترها دارند. آن‌ها در حفاظت از خود در برابر شکارچیان بهتر عمل می‌کنند، آن‌ها هوشمندتر هستند، می‌توانند غذاهای غیرقابل ترس دسترس پیدا کنند و عموما طولانی‌تر از حیوانات کوچک‌تر زندگی می‌کنند. با این حال، حتی بزرگ‌ترین حیوانات در بعضی مواقع به علت تغییرات آب و هوایی، انقراض جمعی ناشی از بلاهای طبیعی جهانی یا انسان یا موارد دیگر در معرض خطر قرار می‌گیرند. توسعه ماهیان سرسوسماری حدود 25 میلیون سال پیش زمانی‌که یک شهاب سنگ به خلیج مکزیک اصابت کرد، متوقف شد و 65 میلیون سال پیش آخرین دایناسورها در جهان را از بین برد. در سال 2015، دیرینه‌شناسان بين‌المللي گزارشي را درباره علل احتمالی انقراض ایکتیوسورها قبل از سایر دایناسورها، منتشر کردند. افزایش درجه حرارت اقیانوس‌ها ناشی از تغییرات آب و هوایی، به‌عنوان محتمل‌ترین دلیل انقراض گونه‌ها نشان داده شده است. اما این موضوع هنوز یک فرضیه محسوب می‌شود. دانشمندان به دنبال  کشف ماهی‌های سرسوسماری، در جست‌وجوی موجودات دریايی غول‌پیکر دیگری نیز هستند. در نتیجه، آن‌ها امیدوارند که همکاران آن‌ها در سرتاسر جهان از دانش جدید درباره مشخصات جدید در ارتباط با ماهیان سرسوسماری برای تجزیه و تحلیل فسیل‌هایی ، استفاده کنند که ریشه‌های آن‌ها ناشناخته است یا با نام اشتیاهی ثبت شده‌اند. این  مسئله احتمالا اسرار بیشتری را در مورد ماهیان سرسوسماری روشن می‌کند.

حیوانات عظیم‌الجثه قوانین بیولوژیک را بر هم زدند

نهنگ آبی رنگ با ایجاد سازگاری‌های خاص از جمله داشتن باله دم عظیم‌الجثه و توانایی عالی برای اکسیداسیون خون بر محدودیت‌های موجود در طبیعت غلبه کرده است. ماهیان سر سوسماري پیش از تاریخ، احتمالا دارای ویژگی‌های مشابهی هستند.

بخش عریض انتهايی و بدن باریک نیروی محرکه زیادی ایجاد می‌کند

مشکل: حیوانات دریایی مانند نهنگ آبی و ماهیان سرسوسماری منقرض شده از طریق دم قلاب مانند خود حرکت می‌کنند. حیوانات بزرگ برای حرکت‌کردن به نیروی بیشتری احتیاج دارند. اگر وزن حیوان افزایش پیدا کند، در برخی مواقع نمی‌تواند حرکت کند.

راه‌حل: بدن نهنگ آبی نسبت به نهنگ‌های دیگر باریک‌تر است و باله‌های پشتی آن بسیار کوچک هستند. این مسئله باعث کاهش مقاومت آب می‌شود. دم قلابی هفت متر بوده و در ایجاد فشار برای به حرکت درآوردن این غول با سرعتی برابر ۳۰ کیلومتر بر ساعت نقش مهمی را بازی می‌کند.

یک نهنگ آبی‌رنگ با طول  60 متر نیاز به یک دم هشت برابر بزرگ‌تر از یک نهنگ آبی با طول ۳۰ متری برای تولید نیروی کافی جهت حرکت دارد.

پروتئین به ریه‌ها کمک می‌کند تا با نیروی بیشتری کار کنند

مشکل: جرم و حجم بیشتر بدن حیوانات عظیم‌الجثه کمک می‌کند که اکسیژن بیشتری را برای زنده ماندن جذب كنند. اما با دو برابرشدن اندازه حیوان نیاز به اکسیژن هشت برابر بیشتر می‌شود، بنابراین نهنگ آبی و  ماهیان سرسوسماری به مقادیر زیادی از اکسیژن نیاز دارند.

راه‌حل: ریه‌های نهنگ آبی وزنی معادل يك تن دارند و می‌توانند 2500 لیتر هوا را در خود  نگه دارند. در مقایسه با میزان جذب ۱۵ درصدی برای انسان ، نهنگ آبی می‌تواند ۹۰ درصد اکسیژن هوا را جذب كند. این مسئله به نهنگ آبی اجازه می‌دهد تا اکسیژن زیادی را در عضلات خود ذخیره كند.

نهنگ آبی نسبت به انسان در خون خود دارای دو برابر هموگلوبین است. پروتئین اکسیژن را در بدن حمل می‌کند.

حیوانات غول‌پیکر شکار خود را همانند یک جاروبرقی می‌بلعند

مشکل: حیوانات غول‌پیکر بایستي نسبت به حجم بدن خود غذا بخورند. این مسئله به این معنی است که هر بار که اندازه حیوان دو برابر می‌شود، نیاز غذایی‌اش هشت برابر افزایش می‌یابد. یک نهنگ آبی باید روزی 3.5 تن از موادغذایی را برای زنده‌ماندن مصرف کند.

راه‌حل: نهنگ‌های آبی از میگوها تغذیه می‌کنند که می‌توانند در هر متر مکعب آب اقیانوس تراکمی معادل ۷۷۰ هزار داشته باشند. با بازکردن دهان عظیم خود در میان گروهی از میگوها  به میزان دو تن میگو تغذیه می‌کنند.  

ماهیان سرسوسماری به‌جای استفاده از میگوها از ماهی‌های بزرگ‌تر تغذیه می‌کنند. به گفته دانشمندان، ماهیان سرسوسماری نیز همانند نهنگ آبی شکار می‌کنند.