نتایج یک تحقیق داخلی نشان می‌دهد آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر بهبود اختلال پرخوری عصبی مؤثر است و موجب بهبودی در اضطراب افراد مبتلا به پرخوری عصبی می‌شود اما در بهبود ادراک نادرست از تصویر بدنی و افسردگی در افراد مبتلا به پرخوری عصبی تأثیری ندارد.

آنچه امروزه ما از آن با نام «رفلکسولوژی» یا «بازتاب‌شناسی» یاد مي‌کنیم در سال 1900 میلادی و برای اولین‌بار یک پزشکی آمریکایی با نام «ویلیام فیت‌جرالد» به جامعه پزشکی جهان معرفی كرد. «جرالد» در آن زمان باعنایت به شیوه‌های درمانی در دوران مصر باستان این ایده را مطرح کرد که کف پا و کف دست انسان حاوی نقاط و پایانه‌های فراوانی است که هر یک از آن‌ها با یکی از اعضای بدن در ارتباط مستقیم است. 30 سال بعد پزشک دیگری با نام دکتر «یونیک اینگهام» با انجام تحقیقاتش ایده «جرالد» را قوت بخشید که نقاط موجود در کف دست یا پا به‌طور مستقیم با اندام‌های درونی بدن مرتبط بوده و دریافت تکنیک‌های رفلکسولوژی در این نقاط تاثیر مستقیم بر عملکرد اندام‌های درونی و حتی بهبود عملکرد آن‌ها در دوران بیماری دارد. به این ترتیب سال‌ها پس از تايید تاثیر معجزه‌آسای این شیوه درمانی، نقشه‌هایی از نقاط موجود در کف دست و کف پا از سوي متخصصان رفلکسوتراپی در جهان طراحی شد تا به کمک آن شناسایی نقاط مربوط به هر عضو آسان‌تر شده و ضریب خطا به حداقل ممکن نزدیک شود.