چربی‌ها اساسا به‌عنوان دشمنان ما تلقی می‌شوند. چیزهایی که باید از ایجاد آن جلوگیری کنیم یا اگر ایجاد شده، از بین ببریم. درحالی‌که چربی‌ها هم جزئی حیاتی از بدن انسان هستند که بدون وجود آن‌ها بدن انسان دچار انجماد و انسداد می‌شود. به این معنا که بخشی از نرمی و قدرت انعطاف بدن درحرکات مختلف به یمن توده‌های چربی است که باید در بدن به میزان کافی وجود داشته باشد. مثال دیگر از کارکرد چربی در بدن، پوشش غشاء خارجي نورون‌ها در سیستم عصبی ماست که از ذراتي با ساختار چربي پوشیده شده‌اند، درصورت نبود چربی به میزان کافی، نورون‌ها انعطاف‌پذیری خود را از دست داده و دچار ارتباطات درهم برهم و متقاطع می‌شوند. وسعت کار سلول‌های چربی از تامین ویتامین گرفته تا سیستم ایمنی و سلامت پوست را دربرمی‌گیرد. مثلا سلول‌های «ادیپوسایت» که لیپید (چربی)های اضافی را ذخیره می‌کنند، در اصل متشکل از ملکول‌های چربی و دیگر عناصر مرتبط هستند. این سلول‌های چربی که در عمیق‌ترین بخش پوست یعنی «هیپودرم» قرار دارند، مهم‌ترین عامل تولید چربی زیر پوستی هستند. درون این سلول‌ها فعل و انفعالاتی صورت می‌گیرد که برآیند نهایی آن ایجاد تعادل منظمی بین واکنش‌های مربوط به تولید و مصرف چربی است. این سلول‌ها نقش مهمی در حفظ زیبایی و جوانی دارند، زیرا به مرور زمان با افزایش سن، دچار پیری شده و توانایی خود را در تولید چربی از دست می‌دهند که درنهایت سبب می‌شود پوست چروکیده شود. اما روغن کاری ارگان‌ها و عملکرد آن‌ها کوچک‌ترین خدمتی است که از سلول‌های چربی در بدن برمی‌آید.