سال پیش، زمزمه هایی در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی مطرح شد، مبنی بر اینکه محمود احمدی نژاد به ملاقات رهبر معظم انقلاب رفته و نظر ایشان را در خصوص کاندیداتوری در انتخابات جویا شده است؛ موضوعی که با مخالفت رهبری مواجه شده و حتی فراتر از آن، ایشان توصیه کرده اند که سفرهای استانی رئیس دولت های نهم و دهم متوقف شود. با وجود این، برخی نزدیکان احمدی نژاد این موضوع را رد کرده و در عین حال، سفرهای استانی وی با سفر به استان گلستان ادامه یافت.
به گزارش «قلم نیوز»، (28 شهریور ماه) مطلبی به قلم مهدی فضائلی از فعالان رسانه ای اصولگرا منتشر شد که در آن نوشته بود، آقای احمدی نژاد، چند ماه قبل به درخواست خود با رهبر معظم انقلاب ملاقاتی داشته که جزئیاتش مشخص نیست، اما «قطعی است» که در این دیدار با «نهی صریح» آقا در مورد نامزد شدن در انتخابات ۱۳۹۶ مواجه شده است.
فضائلی در این مطلب تأکید کرده بود که صرف نظر از زمزمه های جدی تایید نشدن صلاحیت آقای احمدی نژاد توسط شورای نگهبان، قابل انکار نیست که دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد، جزو پرتنش ترین ادوار ریاست جمهوری در ایران بوده است.
این فعال رسانه ای اصولگرا یادآور شده بود که نمی توان نادیده گرفت، نشانه‌ای از ذره ای تغییر در منش و رفتار احمدی نژاد مشاهده نمی شود. لذا کاملا قابل پیش بینی است که حتی صرف ورود مجدد وی به صحنه رقابت های سیاسی در این سطح، کشور را دوباره با منازعات و تنش‌های مضر و گرانبار و دوقطبی تنافر برانگیز روبه‌رو کند، چه برسد به بازگشت احتمالی وی به قدرت.
فضایلی همچنین با «اتمام حجت» خواندن موضع منتسب به رهبر معظم انقلاب تأکید کرده بود که رئیس دولت های نهم و دهم و حامیان او در معرض آزمون «ولایت پذیری» قرار گرفته اند.
البته این پایان کار نبود، چون پس از این اظهار نظر محمدرضا باهنر، رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری هم به فاصله چند روز پس از مطلب مهدی فضایلی گفت که قرار بود این مسأله رسانه‌ای نشود، اما شد. آقای احمدی نژاد به عنوان یکی از گزینه‌های قوی برای انتخابات ریاست جمهوری به دلایلی از ورود به انتخابات منع شده است. این موضوع را حتی برخی حامیان سابق احمدی نژاد نظیر حمیدرسایی و برخی از اصولگرایان دیگر نظیر عباس سلیمی نمین هم مطرح کردند، اما برخی نزدیکان احمدی نژاد همچنان بر موضع قبلی خود مبنی بر اعلام اینگونه مواضع از مجاری رسمی ایستادند.
البته این گونه موضع گیری ها از سوی نزدیکان رئیس دولت های نهم و دهم مسبوق به سابقه است؛ چراکه آنها در جریان انتخابات ریاست جمهوری نهم چنین مطالبه ای داشتند و در ماجرای مخالفت رهبر معظم انقلاب با انتصاب مشایی به عنوان معاون اول رئیس جمهور، ماجرای تغییرات در سازمان حج و زیارت، بحث تغییر وزیر اطلاعات و ... مسبوق به سابقه است؛ تا جایی که در خیلی از موارد منجر به انتشار نظر رسمی رهبر معظم انقلاب شده است.
در ماجرای اخیر هم علی اکبر جوانفکر در واکنش به سخنان باهنر درباره نهی احمدی نژاد از کاندیداتوری گفته بود، مگر آقای باهنر مسئول نشر مطالب مربوط به مقام معظم رهبری است؟ این سوال برای ما هم وجود دارد که مطالب مربوط به رهبر انقلاب چطور از مجاری دیگری منتشر می‌شود. اگر مطلبی به رهبری نسبت داده شده، دفتر ایشان اگر لازم بدانند توضیحاتی می‌دهند. اشخاص دیگر نباید در این زمینه اظهار نظر کنند و من هم نباید اظهار نظری داشته باشم.
در واکنشی دیگر از سوی نزدیکان احمدی نژاد عبدالرضا داوری، مشاور رسانه ای وی در این باره عنوان کرده بود: هر خبری مربوط به مقام معظم رهبری اگر خارج از رسانه‌های وابسته به دفتر ایشان یا اطلاعیه‌های دفتر ایشان منتشر شود، اعتبار ندارد. وی درباره موضوع نهی احمدی نژاد از کاندیداتوری در انتخابات از سوی رهبر معظم انقلاب تأکید کرده بود که این خبر هم چون از مجاری رسمی منتشر نشده طبیعتاً اعتبار و حجیت ندارد.
اما ماجراهای تأیید و تکذیب نهی احمدی نژاد از کاندیداتوری در انتخابات بالاخره توسط رهبر معظم انقلاب تعیین تکلیف شد. ایشان سال گذشته در ابتدای درس خارج فقه، بیانات مهمی درباره موضوع توصیه به احمدی نژاد در مورد انتخابات سال 96 بیان کردند.
یکی از نکاتی که در سخنان رهبری مطرح شد این بود که آنچه از سخنان ایشان باعث سوء برداشت، بگومگو و کدورت، ایجاد اختلاف و جلوگیری از وحدت بشود، مورد تأیید نیست و در حقیقت اصرار ایشان بر وحدت و اتحاد کشور است. در حقیقت اشاره ایشان به آن چیزی است که از سوی برخی فعالان سیاسی در خصوص نهی احمدی نژاد از کاندیداتوری مطرح شد و متقابلا برخی نزدیکان وی آن را نادرست خواندند.
رهبر معظم انقلاب در سخنان امروزشان گفته اند یک آقایی آمد پیش من. من هم ملاحظه حال صلاح خود او و صلاح کشور به او گفتم در فلان قضیه شرکت نکنید. نگفتم هم شرکت نکنید گفتم صلاح نمی دانم. با ملاحظه حال مخاطب به آقایی توصیه می کنیم یک دوقطبی در کشور ایجاد می شود. دو قطبی مضر است به حال کشور. من صلاح نمی دانم. یکی بگوید گفته یکی بگوید نگفته. چرا پشت بلندگو نگفته؟ این هم پشت بلندگو.
حضرت آیت الله خامنه ای اضافه کردند: شما برادر مومن هستی. یک چیز را به مصلحت شما می دانم می گویم واجب هم است شرعا نصیحت للمومنین چیز خوبی است. نصیحت یعنی خیرخواهی. من به جنابعالی که آقای شیخ عبدالعالی هستی علاقه مندم می دانم وارد بشوی به ضرر خودت است به ضرر کشور است نمی گویم نشو. امر و نهی نیست حالا یک عده گفتند دستور داده نه من صلاح نمی دانم. این چیز خوبی است.
در سخنان رهبر معظم انقلاب چند نکته بسیار مهم به چشم می خورد. اول اینکه ایشان به شدت مخالف سوء برداشت از سخنان شان هستند و در حقیقت این موضوع را باعث ایجاد اختلاف در جامعه می دانند؛ اختلافی به سم مهلکی برای پیشبرد اهداف کشور محسوب می شود و در حقیقت بیشترین استفاده از آن را دشمنان نظام خواهند برد.
نکته دیگر اینکه، رهبری این مسأله را از موضع یک مصلح دینی بیان کرده اند، موضوعی که صلاح و مصلحت جامعه اسلامی در آن در نظر گرفته شده و قطعا هدف جلوگیری از ایجاد ضرر است. با وجود این، داعیه داران ولایت مداری باید در این آزمون سربلند بیرون بیایند. اینکه با علم به دانستن نظر ایشان، گفته شود موضع رهبری باید از سوی دفتر ایشان یا مجاری رسمی بیان شود طبیعتا نه تنها حرکت در چارچوب ولایتمداری نیست، بلکه به نوعی ایجاد فشار برای هزینه دادن نظام از این ناحیه تلقی می شود.
طبیعتا هرچند نباید چنین رویکردی برای کسانی که تحت آزمون ولایتمداری قرار گرفته اند، قائل باشیم، یعنی آنها مدام مطالبه بیان مواضع از مجاری رسمی نداشته باشند، در نقطه مقابل هم رقیبان داخلی یک جریان نباید جار و جنجال به راه بیندازند و از طرح چنین موضوعی بخواهند استفاده های جناحی ببرند. در حقیقت هر دوی این رفتارها به نوعی به معنای ایجاد فضا برای دخالت دشمن و بهره برداری آنان از اختلافات ایجاد شده خواهد بود.
آنچه مشخص است، اینکه رهبر انقلاب، ایجاد فضای دوقطبی در کشور را همان طور که در سخنانشان عنوان کردند، به هیچ عنوان به مصلحت نمی دانند و آن را باعث ایجاد فضای احساسی و غلبه آن بر تصمیم گیری عقلانی می دانند. لذا باتوجه به اینکه حضور احمدی نژاد در اتخابات ریاست جمهوری، امکان شکل گیری فضای دو قطبی را تشدید می کند، لذا این توصیه را مطرح می کنند.
یکی دیگر از دلایلی که می تواند از عوامل توصیه به احمدی نژاد برای عدم کاندیداتوری باشد، این است که تصور بیش از دو دوره ریاست جمهوری برای یک فرد، هرچند در ایران تجربه نشده است، علاوه بر اینکه فرصت را از سایر نخبگان جامعه سلب می کند، می تواند مشکلاتی را برای کشور ایجاد کند.
عملکرد احمدی نژاد و برخی اطرافیان وی به خصوص در دوره دوم ریاست جمهوری به حدی باعث ایجاد تنش و مشکلات در کشور شد که به طور طبیعی هیچ کس علاقه ای به بروز دوباره چنین مشکلاتی ندارد و نخواهد داشت. اینکه همچنان امکان بروز رفتارهای احمدی نژاد بر پایه همان رفتارهای گذشته وجود داشته باشد و اثری از تحول و بازگشت وی به قبل از انتخابات ریاست جمهوری نهم دیده نشود، این مسأله را جدی تر می کند. لذا از مدت ها پیش بود که مسأله رد صلاحیت احتمالی احمدی نژاد در صورت اعلام کاندیداتوری مطرح شد.
پس از اعلام رسمی نظر رهبر معظم انقلاب درباره کاندیداتوری محمود احمدی نژاد برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، بلافاصله تحلیل های بسیاری مطرح شد، مبنی بر اینکه احمدی نژاد و حامیانش به دلیل ایجاد چنین شرایطی برای انتخابات شورای های اسلامی شهر و روستا برنامه ریزی خواهند کرد و تلاش می کنند، بار دیگر احمدی نژاد را بر کرسی شهرداری تهران بنشانند.
