زرتشتیان با حضور بر مزار درگذشتگان خود برای خشنودی روان ها، عود و کندر آتش زدند و پس از اوستا خوانی توسط انجمن موبدان، گل و گیاه و میوه و لرک (میوه های خشک و خام از جمله پسته، بادام، فندق، برگه هلو، سنجد، کشمش ، انجیر خشک، خرما، توت) پخش کردند.
خانواده هایی که از سال گذشته، درگذشته ای داشتند، سفره ای پهن کردند و در آرامگاه و بر آن عکسی از درگذشته به همراه روشنایی، سبزه، آب و خوراکی های سنتی گذاشتند و موبد بر آنها اوستا خواند.
تهیه و توزیع آش سنتی به یاد درگذشتگان و سخنرانی سپنتا نیکنام رئیس انجمن زرتشتیان و عضو شورای شهر یزد از دیگر برنامه های آیین فروردینگان در یزد بود.
جشن فروردینگان در آرامگاه یزد از سال 1364 به ابتکار اعضای انجمن دینی وابسته به انجمن یزد هر ساله به صورت همگانی در عصر روز نوزدهم فروردین برگزار می شود.
روز نوزدهم هر ماه زرتشتی، فروردین نام دارد و به معنای فروهرها و ماه فروردین، ماه فروهرهاست.
استاد پورداوود، در کتاب فرهنگ ایران باستان درباره فروردین می نویسد: فرور یا فرورد از یک واژه فرس هخامنشی به ما رسیده است.
این واژه در یک نام ویژه در سنگ نپشته بهستان (کتیبه بیستون) به جا مانده، فرورتی برابر است با واژه اوستایی «فروشی» Fravashi که در پهلوی «فروهر» Fravahr شده است، فروشی در اوستا یکی از نیروهای نهانی (قوای باطنی) است که پس از درگذشت آدمی با روان و دین (وجدان) از تن جدا گشته به سوی جهان مینوی گراید.
استان یزد حدود 6 هزار زرتشتی دارد که در شهرهای یزد، اردکان و تفت ساکن هستند.
