تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به قلم نیوز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید: " ایران سامانه "
حقیقت اما چیز دیگری است. بسیاری از اصولگرایان شناخته شده و شناسنامه دار از حامیان حسن روحانی در انتخابات اردیبهشت 96 هستند. در راس این اصولگرایان ناطق نوری و علی لاریجانی قرار دارند.
این دو چهره شناخته شده سپهر سیاست ایران حتی حاضر نشدند وارد بازی اصولگرایان شوند و اعلام کردند کاری با اصولگریان ندارند. لاریجانی میگوید از اصولگرایان بی خبر است. ناطق نوری هم حاضر نشده است با توجه به اصرار برخی از راستگرایان از جمله باهنر وارد سازوکار اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم شود.
این دو از حامیان سرسخت حسن روحانی هستند. ناطق نوری در سال 92 در کنار هاشمی و خاتمی تلاش کرد تا روحانی بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند. لاریجانی نیز به عنوان رییس مجلس در این سالها به عنوان حامی روحانی معرفی شده است. در انتخابات مجلس دهم نیز لاریجانی در فهرست حامیان دولت یا همان امید قرار گرفت.
لاریجانی که معتقد است روحانی بازهم رییس جمهور میشود. ناطق نوری هم میگوید جز روحانی گزینه انتخاباتی دیگری نداریم. این دو تفکر حسن روحانی را نزدیک تر به جریان اصولگرایی میدانند تا جریانهای تازه از راه رسیده اصولگرایی.
این دو فرد جریانهایی را هم با خود دارند که میتواند حجم زیادی از رای اصولگرایان را به سبد روحانی بریزد.
حضور لاریجانی و ناطق در صف حامیان روحانی زمینه ساز دلخوری اصولگرایان شده است. راستگرایان بر این باور هستند که تنها راه شکست روحانی معرفی یک نامزد نهایی است. نامزدی که بتواند تمام آرای اصولگرایان را به سمت خود هدایت کند. حالا حضور ناطق و لاریجانی میتواند این آرزوی اصولگرایان برای وحدت به باد دهد.
بر اساس تصمیم لاریجانی و ناطق نوری، سبد رای حسن روحانی تنها مختص اصلاح طلبان نیست و اصولگرایان در آن سهم دارند. این در حالی است که سبد رای فردی مانند رییسی تنها به اصولگرایان اختصاص دارد. آنهم اصولگرایانی که سازوکار جبهه مردمی انقلاب اسلامی(جمنا) را قبول داشته باشند.
بدین ترتیب میتوان گفت حسن روحانی چند گام از اصولگرایان پیش است. این چند گام نیز به واسطه حمایت برخی از اصولگرایان مانند لاریجانی و ناطق اتفاق افتاده است.
زمین بازی اصولگرایان دچار یک سردرگمی اساسی است. رییسی آمده است. ناطق و لاریجانی از روحانی حمایت میکنند. جلیلی حاضر نیست از صحنه کنار برود. اینها باعث شده است تا از اردوگاه اصولگرایان دود سفید وحدت مشاهده نشود.
به نظر میرسد باید منتظر ماند تا شکست دیگری در کارنامه سیاسی اصولگرایان در تاریخ سیاسی ایران ثبت شود.