فوتبال در دنیا روزبه‌روز در حال پیشرفت و ترقی است و قوانین جاری در آن هم هر چند وقت یک بار دجار تغییرات جدی می‌شود. از جمله تغییراتی که گاه به گاه صورت می‌گیرد، تغییر در قوانین داوری است. داور یکی از اصول اساسی فوتبال است و بدون حضور او مسابقه امکان برگزاری ندارد. از طرف دیگر، در فوتبال جهان پذیرفته شده که اشتباه داوری جزئی از فوتبال است و تا زمانی که قضاوت بازی‌ها توسط انسان انجام می‌شود، اشتباه هم وجود دارد و این مساله جا و زمان هم نمی‌شناسد، می‌تواند در لیگ داخلی یک کشور کوچک در حاشیه خلیج فارس یا شاخ آفریقا باشد یا در جام جهانی که بزرگترین رویداد فوتبالی دنیا است.
به تازگی، قوانین داوری باز هم مورد بازنگری قرار گرفته و تغییرات اساسی در آن صورت گرفته است. داوران فوتبال در همه کشورها در کلاس‌های بازآموزی شرکت کردند و با قوانین جدید آشنا شدند. خیلی از تصوراتی که قبلا از صحنه‌های داوری وجود داشت، اکنون دیگر تغییر کرده و تصمیم‌های داوران طبق قوانین جدید گرفته می‌شود.
به عنوان نمونه اگر تا قبل از تغییرات قوانین داوری، بازیکنی در میانه میدان به عمد، جلوی حرکت توپ را با دست می‌گرفت، به عنوان خطای غیر ورزشی با کارت زرد داور روبه‌رو می‌شد اما امروز، تنها در صورتی داور به آن بازیکن اخطار می‌دهد که با خطای هندش جلوی حمله یا ضدحمله حریف را بگیرد و در واقع خطایش تاکتیکی باشد.
همچنین درباره خطای بازیکنان یا دروازه‌بان داخل محوطه جریمه تغییراتی صورت گرفته است. پیش از این هر خطایی در موقعیت تک‌به‌تک، توسط دروازه‌بان صورت می‌گرفت، جریمه اش کارت قرمز بود، همین‌طور اگر مدافع در موقعیت تک‌به‌تک با مهاجم روی او خطا می‌کرد و مانع از پیشروی‌اش به سمت دروازه می‌شد، کارت قرمز می‌گرفت اما امروز قوانین به صورتی تغییر یافته که در بیشتر مواردی از این دست، جریمه بازیکن خطاکار، صرفا کارت زرد است.
* خطری که بازیکنان پرسپولیس، استقلال، ذوب‌آهن و استقلال خوزستان را تهدید می‌کند
بازیکنان تیم‌های ایرانی همیشه با موضوع داوری‌ها مشکل داشته‌اند. بیشترین اشکال هم آنجا است که فوتبالیست‌ها و حتی مربیان لیگی در ایران از قوانین و اصطلاح‌های داوری بی‌اطلاع‌اند و به همین دلیل در صحنه‌های داوری – با توجه به اطلاعات قبلی و به‌روز نشده – اعتراض می‌کنند و وقتی با جریمه داور روبه‌رو می‌شوند، بیشتر اعتراض می‌کنند.
این مشکل بارها در لیگ برتر رخ داده و باعث اخراج و محرومیت بازیکنان شده است. داور در زمین بازی موظف به اجرای قوانین است و اگر بازیکنی از قوانین اطلاع نداشته باشد، تقصیری به گردن داور نیست.
از طرف دیگر، داوران در ایران در برخی موارد، آن طور که باید با خاطیان برخورد نمی‌کنند و باعث می‌شوند که بازیکنان دچار عادت‌های بدی شوند. مثلا در لیگ برتر، معمولا داوران با اعتراض بازیکنان با عطوفت برخورد می‌کنند و تا زمانی که اعتراض‌ها شدید نشده و مثلا بازیکن با داور برخورد فیزیکی نداشته، دست به کارت نمی‌شوند. این در حالی است که در مسابقات بین‌المللی، صرف اعتراض به داور – مخصوصا در موقعیت‌هایی که هیچ توجیهی ندارد – بلافاصله با اخطار همراه می‌شود.
در دیدار پرسپولیس و الهلال، در صحنه‌ای از بازی در نیمه نخست، روی مدافع پرسپولیس خطا صورت گرفت و داور هم به درستی خطا را گرفت اما جلال حسینی به داور اعتراض کرد؛ شاید اعتراض او نسبت به عدم برخورد داور با خطاهای قبلی حریف بوده یا کاپیتان پرسپولیس اعتقاد داشته که داور باید از کارت زردش استفاده می‌کرد، هر چه بود، اعتراض حسینی بی‌مورد بود و داور سریلانکایی هم بی‌درنگ او را با کارت زرد جریمه کرد. اگر اشتباه داور در دقایق پایانی بازی در کارت ندادن به حسینی نبود، پرسپولیس از حضور کاپیتانش در دیدار با الوحده امارات محروم می‌شد.
عادت‌های بد بازیکنان ایرانی در لیگ برتر ایران در اعتراض‌های مکرر به داور – آن هم سر هر صحنه داوری – عاقبت‌های بدی هم در لیگ قهرمانان آسیا خواهد داشت. ضمن این که نباید فراموش کنیم که بر خلاف لیگ برتر ایران، گرفتن دو کارت زرد در لیگ قهرمانان آسیا باعث محرومیت از بازی بعدی می‌شود. به این ترتیب بازیکنان تیم‌های ایرانی که در لیگ قهرمانان آسیا حضور دارند باید به شدت مراقب رفتار خود در زمین بازی باشند تا با محرومیت‌های بیهوده و اعصاب خردکن، روبه‌رو نشوند.
شاید هم بهتر باشد که تیم‌های ایرانی با استفاده از کارشناسان داوری، قوانین داوری و نحوه رفتار درست در هنگام مواجه شدن با تصمیم‌ها داوران را به بازیکنان خود آموزش دهند. جلوی ضرر را هر وقت بگیریم، منفعت است.
