به گزارش قلم نیوز و به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری سعید بیابانكی با بیان اینكه وظیفه طنز تنها خنداندن مخاطب نیست، اظهار كرد: در شرایطی هستیم كه نیازمندیم خطاهای مردم را شیرین و هنرمندانه گوشزد كنیم. ولی به نظر می آید گوشزد كردن این خطاها فقط متوجه گروهی از مردم است كه دستشان به جایی بند نیست.
وی ادامه داد: طنزپرداز اگر بخواهد نسبت به رفتار كسی كه در كشور مسئولیتی دارد انتقادی كند كه آن هم به نوعی وظیفه شرعی است، با مشكل مواجه می‌شود و متاسفانه زمینه پذیرش امر به معروف و نهی از منكر در كشور وجود ندارد. نخست این موضوع را باید فرهنگ‌سازی كنیم. در چنین شرایطی همین كه طنزپردازان در این سال‌ها جان سالم از این اوضاع به در برده‌اند امتیاز بزرگی است.
بیابانكی با اشاره به اینكه چیزی كه در مجامع و رسانه‌ها به عنوان طنز حضور دارد اساسا نوعی طنز كم مایه و بی مایه و بی رمق است، عنوان كرد: طنز امروز به عنوان سخنی كه تنها مخاطب را بخنداند مطرح می‌شود. در صورتی كه وظیفه طنز نخست آگاه‌سازی و آگاهی بخشی و بعد از آن اثرگذاری و اثربخشی است.
این شاعر با بیان اینكه مسئله طنزهای سخیف به دلیل محافظه كاری مدیران كشور رخ داده است، خاطرنشان كرد: مشكل طنز ربطی به مخاطب ندارد. مدیران، طنز و فكاهه دم دستی و زرد را می‌پسندند؛ چرا كه نه به جایی برمی‌خورد و نه اتفاقی می‌افتد. بزرگ‌ترین خطاها در مملكتمان انجام می‌شود و در چنین شرایطی طنزپرداز همه چیز باید بگوید، اما به محض اینكه وارد این محدوده می‌شود زنگ ها به صدا درمی‌آید. در كشوری كه سی و هفت سال است برای احیای ارزش‌ها و درست زیستن، انقلاب كرده است، وظیفه طنزپرداز این است كه خطاها را از یك فرد عادی گرفته تا رئیس جمهور تذكر دهد.
مدیر دفتر ترانه و سرود حوزه هنری همچنین گفت: اینكه به طنزپرداز بگوییم به مسئولان كاری نداشته باشد درست نیست و رفتار مزورانه و خطرناكی است. اگر جامعه به این سمت برود، تزویر، ریاكاری و دروغ و نفاق رشد می‌كند و وقتی فربه شد؛ انسان از ذات خود و از خدا فاصله می گیرد و هر كار می‌خواهد می كند.
بیابانكی با تاكید بر اینكه طنز تعریف و معیاری دارد، اظهار كرد: گاهی از نوشته، نمایش و یا شعری كه به لحاظ هنری هیچ ارزشی ندارد، به دلیل مضمون اعتراضی كه داشته استقبال شده و همه شنیده‌اند و صاحب چنین اثری به صرف مضمون اعتراضی اثرش بازداشت می‌شود؛ چنین رویكردی اشتباه است. این فرد را باید بازداشت كنند كه چرا ادبیات نمی‌داند و اثر هنری سخیف خلق كرده است. چنین افرادی با این گونه برخوردها بزرگ می‌شوند. آیا نباید نهادی باشد كه از آن استعلام كنند كه یك اثر در چه حد و اندازه ای است و آیا ارزش توجه دارد یا خیر.
وی اظهار داشت: دنیای مجازی نیز به چنین شرایطی دامن زده است و هر فردی در جیب خود یك رسانه دارد و می‌تواند اثر خود را در كسری از ثانیه منتشر كند و مخاطبان بسیاری آن را ببینند. شبكه‌های اجتماعی تاثیرگذاری و سرعت انتشار اطلاعاتشان از رسانه ملی بسیار بالاتر است و قابل مقایسه با هم نیستند. البته سرعت در شبكه‌های اجتماعی بسیار بالا است، اما كیفیت بسیار پایین است.
مدیر دفتر ترانه و سرود حوزه هنری با اشاره به اینكه رسانه‌های جدی‌تر مانند صدا و سیما، مطبوعات، مجامع فرهنگی، دانشگاه‌ها و ... باید طنز واقعی و با كیفیت را ارائه دهند، گفت: وقتی اثر خوبی تولید نكنیم، مردم هم به سراغ آثار سخیف می‌روند. همیشه باید بهترین‌ها عرضه شوند و به رسانه ملی بروند؛ در حالی كه امروز این گونه نیست و بدترین‌ها به رسانه ملی راه پیدا می‌كنند و الگو می‌شوند.
گفتنی است نهمین جشنواره طنز سوره با هدف كشف، جذب و پرورش استعدادهای جوان، و ترویج و معرفی طنز فاخر در بخش‌های نثر، نظم، داستان كوتاه، مقالات پژوهشی، عكس، كاریكاتور و استندآپ كمدی (مكتوب یا تصویری) و با موضوع آزاد، 25 و 26 دی‌ماه 95 برگزار می‌شود.
