در یک مباحثه عمومی در دانشگاه ایالتی میشیگان، به این موضوع پرداخته شد که "آیا دانشگاهها به اندازه کافی برای پرورش زنان رهبر تلاش میکنند یا خیر."
یکی از مقامات زن این دانشگاه گفت: دانشگاه میتواند برای زنان محیطی فعال کننده باشد. دانشگاه میتواند شرایط مورد نیاز برای رهبری مانند تفکر و تصمیمگیری در شرایط بحرانی را شبیهسازی کند و به دانشجویان برای رشد و توسعه شخصی کمک زیادی کند.
مسئولیت دانشگاه
بعضی از اساتید حاضر در مناظره معتقد بودند که تمرکز صرف بر روی دانشگاه به عنوان تنها مرکز صلاحیتدار برای تربیت زنان برای رهبری درست نیست چرا که ممکن است زنانی در خارج از آن هم باشند که پتانسیل بالایی برای رهبری دارند.
دوروتی نیامبی از جمله این اساتید بود. وی گفت: زنان میتوانند در هر محیطی رهبرانی تحولآفرین باشند. زنان میتوانند به عنوان یک مادر، همسر، خواهر و دوست نقشهای مربوط به رهبری را به خوبی ایفا کنند.
وی در ادامه افزود: متاسفانه واقعیت ناراحتکننده این است که هیچ کس نمی خواهد بیدار شود و این سیستم را تغییر دهد. ما باید به دختران و زنان نسل آینده نشان دهیم که حتی با وجود سیستم ضعیف و غیرحامی فعلی باز هم توانمندیم.
در ادامه بحث، کوفی اوهن از مسئولین بلندپایه دانشگاه میشیگان گفت: نمیتوان به تمام افراد، منابع و امکانات یکسان داد و انتظار نتیجه یکسان داشت. برای مثال به چند نفر که قدهای یکسان ندارند صندلی های یکسان بدهیم و انتظار داشته باشیم همه آنها راحت باشند. ممکن است ارتفاع صندلیها با قد یک نفر آن قدر نامتناسب باشد که حتی امکان نشستن برای وی فراهم نشود.
دسترسی به تحصیلات عالی
امکان تحصیل در دانشگاه موضوعی بود که تمام حاضرین در مباحثه در مورد آن اتفاق نظر داشتند. آنها بر این موضوع تاکید داشتند که هنوز هم در بسیاری از کشورها زنان حتی از حق تحصیل در مدارس هم محروم هستند و مجبور هستند به صورت اجباری تن به کار دهند. برای تربیت رهبران برجسته از بین زنان، تحصیل در دانشگاه امکانی است که باید فراهم شود.
خشونت جنسی
موضوع دیگری که بین اعضای مناظره مطرح شد خشونت و تعرض جنسی بود. یکی از حاضران آفرقایی گفت: متاسفانه خشونت جنسی در دانشگاههای آفریقا موضوع فراگیری است. مطمئنا این قبیل اتفاقات میتواند بر سرنوشت یک رهبر بالقوه تاثیرگذار باشد.
وی افزود: به نظر من راه حل این مشکل میتواند در دو بخش در نظر گرفته شود. بخش اول آموزش به دختران و زنان است تا بتوانند از نظر روانی با واقعیتها آشنا شوند و از خود دفاع کنند. بخش دوم راه حل این است که دانشگاه و دولتها با مراکز حمایتی زنان ارتباط تنگاتنگ داشته باشند تا از آسیبها کاسته شود.
ریما عفیفی استاد بهداشت روان دانشگاه آمریکایی بیروت گفت: دانشگاهها میتوانند با مهیا کردن شرایط و دادن اختیارات بیشتر به زنان و تلاش برای برابری، نقش بسیار پررنگی در تربیت ذهن زنان و آمادهسازی آنها برای رهبری داشته باشند.
در پایان مباحثه، شرکتکنندگان نقش برنامههای بینالمللی برای حمایت از رهبری زنان را ارزیابی کردند و اعلام کردند هنوز هم راههای زیادی وجود دارد که باید شناخت و قدمهای زیادی وجود دارد که باید برداشته شوند.