این گزارش از پایان یافتن یا کاهش بی سابقه سطح آب های زیر زمینی خبر داده و به نقل از کشاورزان منطقه از تعطیل شدن تدریجی کشت و کار آنها در اثر بی آبی خبر داده است.
بر اساس این گزارش: در روستایی در منطقه سیرجان درختان پسته سالهاست که خشک شده اند و در اثر تابش نور آفتاب شاخه های آنها سفید شده اند. در اثر مصرف بی رویه آب های زیر زمینی در طی دهه های گذشته ، آب های زیر زمینی این مناطق خشک شده و رو به پایان گذاشته است.
آخرین خانواده کشاورز 10 سال پیش این منطقه را ترک کرده است و روستای بی جمعیت همانند یک مستعمره متروک به نظر می رسد.
پسته بزرگ ترین صادرات غیر نفتی ایران است. سال گذشته تولید پسته ایران 250 هزار تن بوده است که تنها ایالات متحده توانسته است از این میزان تولید پیشی بگیرد.
سال هاست که شهرهای استان کرمان به واسطه صادرات پسته رونق یافته اند، اما به نظر می رسد تغییرات اقلیمی و بحران خشکسالی ، نَفَس تولید و کشت پسته در این استان را به شمارش انداخته است.
در نزدیکی شهر سیرجان یک خط طولانی از گودال های بزرگ در زمین ایجاد شده است که شبیه محل اصابت بمب در زمین است . این گودال ها در اثر استفاده بی رویه از آب های زیر زمینی و نِشَست زمین در اثر آن ایجاد شده اند.
"حسن علی فیروز آبادی" کشاورز روستای ایزدآباد می گوید: کشاورزی در این منطقه از بین رفته است.
حسن علی فیروز آبادی کشاورز سیرجانی
این کشاورز بیش از نیم قرن در ایزدآباد زندگی کرده است. کشت و کار او نیز در اثر بی آبی و خشکسالی به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است. برخی از درختان او که بسیار قدیمی هستند دوران طلایی سلطنت شاه عباس در قرن هفدهم میلادی را به یاد دارند.
او می گوید وقتی کودک بوده است آب های زیر زمینی منطقه در عمق 10 متری بود اما هم اینک عمق آب های زیر زمینی به 150 متر رسیده است و علاوه بر آن مشکل تلخی و شوری آب هم وجود دارد.
به گفته فیروز آبادی بسیاری از ساکنان روستایش به شهرها مهاجرت کرده و به کارهایی چون کارگری یا رانندگی اشتغال دارند.
او می گوید اگر 10 سال دیگر به اینجا بیایید احتمالا هیچ چیزی باقی نخواهد ماند.
