«برانکو ایوانکوویچ» سرمربی کروات تیم فوتبال پرسپولیس که می رود تا شیوه انضباطی اش در فوتبال ایران نهادینه شود، بارها گفته است: رضائیان جایی در ترکیب تیم ندارد.
سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس البته پیش از رفتن «رضائیان» به ترکیه، گفته بود که «رضائیان پاسخ تلفن های باشگاه را نمی دهد».
اما آنگونه که شواهد نشان می دهد مرد کروات سرخ پوشان مواضعش تعدیل شده است و ظاهرا همه چیز به گونه ای پیش رفته که بازیکن دفاع راست ایران، تن به امضای قرارداد سفید داده است. به همین دلیل او احتمالا از این پس پرسپولیسی خواهد بود.
اینکه یک بازیکن، اصول حرفه ای گری را زیرپا بگذارد و ناگهان پرواز کند و فرود آید و در نهایت ازخواسته هایش صرفه نظر کند، نکته مثبتی است. اما باید بپذیریم که نهادینه شدن زیرپا گذاشتن اصول حرفه ای گری البته می تواند هزینه های سنگینی را به باشگاه ها و بازیکنان وارد کند.
جدایی رضائیان از باشگاه پرسپولیس با تصمیم خودش بود. او در این رابطه با هیچ اجباری مواجه نشد. این بازیکن با باشگاهش قرارداد داشت و مدیریت باشگاه و کادر فنی تیم نیز مخالف جدایی اش بودند.
برانکو پس از آنکه از خروج مدافع راست خود مطمئن شد، دو بازیکن در این پست به خدمت گرفت. «حسین ماهینی» و «صادق محرمی»، اولی که سرباز وطن بود، به صورت قرضی به تیم ملوان رفت و پس از سپری شدن مدت خدمت نظام وظیفه خود بار دیگر در جمع قرمزهای پایتخت حاضر شد. دومی نیز مدافع راست تیم صبای قم بود.
«ماهینی» سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارد. او با تجربه است و در تیم پرسپولیس به روزهای خوب خود بازگشته و سمت راست تیم را مطمئن کرده است. «محرمی» جوان نیز در حملات جسور است. او در کار دفاعی بسیار باهوش و موفق عمل کرده است. برانکو بارها گفت که «با حضور این دو بازیکن در ترکیب پرسپولیس دیگر نیاز به جذب بازیکن جدید در این پست ندارد».
فوتبال، دیگر به عنوان یک ورزش صرف نیست، حرفه ای گری در این ورزش در اوج قرار دارد و آن را در دنیای امروز به «صنعت پول ساز» تبدیل کرده است. کارشناسان معتقدند فوتبال به لحاظ درآمد، پس از صنایع نفت، خودرو و گردشگری در مکان های بعدی قرار دارد.
همین ویژگی سبب شد تا نگاه حرفه ای در این رشته نمود عینی پیدا کند و نگرش هزینه - فایده در آن مطرح باشد. نگاهی به رفتار «رامین رضاییان» و واکنش ها در خصوص بازگشت این بازیکن به تیم پرسپولیس در دو ماه گذشته نشان می دهد که آنچه رخ داد، نمادی از نگرش «آماتور» گونه در این ورزش و به ویژه باشگاه بزرگی و مردمی پرسپولیس است. باشگاهی که داعیه قهرمانی در آسیا را در سر می پروراند.
بازگشت رضائیان به پرسپولیس، اگر بدون رضایت کادر فنی صورت گیرد، نه تنها برای باشگاه فرصت نیست، بلکه تهدیدی است که هزینه هایش چند سال دیگر بر سر پرسپولیس آوار می شود.
مسئولان باشگاه پرسپولیس هر چند از نظر قانونی می توانند با این بازیکن قرارداد ببندند، به او پول بدهند و همزمان از بحران بی پولی سخن بگویند، تا شاید خیری پیدا شود و چون گذشته، خوان نعمت را بگستراند. اما آیا این شیوه مدیریت در یک باشگاه مردمی، حرفه ای است؟
مرد کروات سرخ پوشان بارها اعلام کرد که «برای استفاده از رضائیان جای خالی در فهرست بازیکنان خود ندارد و باید یکی از بازیکنان فعلی خارج شود. باید بپذیریم که فسخ قرارداد با بازیکن، هزینه دارد، همانگونه که امضای قرارداد نیز بار مالی را به باشگاه تحمیل می کند.
