هاشمی رفسنجانی، پیش از ظهر امروز در دیدار جمعی از شاعران، ادیبان و نویسندگان کشور، « فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ» را تابلویی برای صادرات و واردات ذهنی انسان‌ها دانست و گفت: نکته‌ی ظریف در این آیه شریفه این است که خداوند بشارت می‌دهد که بندگان عزیز من کسانی هستند که همه‌ی حرف‌ها را می‌شنوند و از بهترین‌ها پیروی می‌کنند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در توضیح شعری که یکی از شاعران درباره‌ی شب شهادت حضرت زهرا(س) و ورود زنان و مردان ایرانی به بقیع، خوانده بود، به سفر خویش به عربستان، آن هم همزمان با ایام فاطمیه اشاره کرد و گفت: قبرستان بقیع با آن قدمت تاریخی، مخصوصاً با قبر مظلومانه چهار امام شیعه و این که به قولی قبر ام الائمه در آن قبرستان است، برای همه‌ی شیعیان عزیز است.
هاشمی رفسنجانی، در ادامه سخنان خویش به فدک و سفر تاریخی خود به آن منطقه (الحائط) اشاره کرد و گفت: کارمند بخش امر به معروف دولت سعودی که همراه ما در آن منطقه بود، در پاسخ به سؤالات عمدی من، به اسناد تاریخی فدک و آثار باقی‌مانده حضرت فاطمه(س) در آن اشاره کرد که یکی از مهمترین آنها، مسجدی بود که گویا در طول تاریخ بارها تخریب و ساخته شده و آخرین تاریخ بنای آن مسجد به زمان عثمانی‌ها بر می‌گردد.
وی در پاسخ به سوالی که «چرا رابطه‌ی ایران و عربستان به اینجا کشیده شده؟»، گفت: وقتی تندروهای مذهبی، لگام سیاست را به دست می‌گیرند، به جای تلاش برای تقویت وحدت بین مسلمانان بر نقاط تفرقه‌برانگیز دست می‌گذارند و با تحریک احساسات مردم، زمینه را برای گسترش اختلافات فراهم می‌نمایند که البته اگر مثل سابق دولت عاقلی در عربستان بود، جلوی اقدامات جاهلانه را می‌گرفت.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با اشاره به تفاهماتی که با ملک عبدالله برای تشکیل چند کمیسیون، مخصوصاً کمیسیون علمایی برای حل و فصل موارد اختلافی، داشتند، گفت: متأسفانه بعد از آن سفر دولت وقت ایران، به خاطر مسائل سیاسی هیچ تمایلی به اجرای آن تفاهمات نداشت، بلکه با توسل به بعضی از دروغ‌های سیاسی سعی در مشوش جلوه دادن روابط دو کشور داشت که وهابی‌ها و سلفی‌ها، شدیداً دنبال آن بودند.
هاشمی رفسنجانی، با بیان این جمله که «ایران و عربستان دو کشور بزرگ در جهان اسلام هستند»، گفت: به عنوان نمونه در یک مقطع تاریخی عدم همکاری تهران و ریاض قیمت نفت را به شدت کاهش داد که پس از گفت‌وگوهای سیاسی و دوستانه، سیاستی اتخاذ شد که نفت سیر صعودی پیدا کرد و به بالاترین سطح در طول تاریخ رسید. که البته پس از شروع و تشدید اختلافات ایران و عربستان، دوباره سیر نزولی پیدا کرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خویش در پاسخ به سوال یکی از حاضران که «آینده کشور با توجه به اوضاع گذشته و فعلی چه می‌شود؟»، گفت: تاریخ و جغرافیای ایران، استعداد مردم، تحصیل جوانان و به خصوص حضور زنان باسواد در خانواده و جامعه، نوید بخش آینده درخشان است که البته در سایه تلاش و رعایت بایدها و نبایدهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی خواهد بود.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با بیان این جمله که «تجربه برنامه‌ریزی و اقدام و عمل برای عبور از شرایط بسیار سخت را داریم»، به اوضاع کشور و نگاه کشورهای همسایه، منطقه و جهان به ایران در سال‌های پایانی دهه ۶۰ به ویژه ایام پس از پایان جنگ تحمیلی اشاره کرد و گفت: به خاطر حمایت‌های شرق، غرب و ارتجاع از ارتش بعث، یک کینه سیاسی در فضای منطقه حاکم بود و از لحاظ آبادانی، علاوه بر تخریب‌های تقریباً کامل ۵ استان جنگ زده، اکثر کارخانه‌ها فرسوده بود و مواد اولیه برای تولید در کشور نبود.
هاشمی رفسنجانی، در خصوص امکانات مالی کشور در نخستین سال‌های پس از پایان جنگ، گفت: بودجه رسمی کشور ۵۱ درصد کسری داشت و در کنار یک میلیارد ذخیره ارزی، ۱۲ میلیارد بدهکاری سررسید شده داشتیم که باید پرداخت می‌شد.
وی با تشریح برنامه‌های مالی دولت در آن سال‌ها و یادآوری دستاوردهای هشت سال سازندگی، به تشریح علل موفقیت‌ها در ابعاد سیاست داخلی و خارجی پرداخت و گفت: در سایه‌ی هماهنگی کامل مسئولان و حمایت‌های همه جانبه مردم، برای تأمین زیرساخت‌ها برنامه‌ریزی شد که دستاوردهای آن در خصوص سدسازی، تولید برق، تولید سیمان، فرآورده‌های نفتی، پتروشیمی و زیرمجموعه‌های آن، آبخوانداری و آبخیزداری، آبیاری مدرن و افزایش تولیدات کشاورزی و پیشرفت صنعت، روشن است.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با تأکید بر این جمله که «اندیشه‌های دکتر روحانی را می‌شناسم و از برنامه‌هایش برای تقویت کارآمدی نظام خبر دارم»، به تشریح شباهت‌ها و تفاوت‌های این روزها با سال‌های پس از جنگ پرداخت و گفت: یکی از بزرگترین مشکلات دولت فعلی سنگ‌اندازی‌ها، مانع تراشی‌ها و موضع‌گیری‌های مغرضانه مخالفان سیاسی است که حاضرند برای تضعیف و ضربه زدن به دولت، همه‌ی افتخارات و دستاوردهای نظام را زیر سوال ببرند.
هاشمی رفسنجانی، نگاه مخالفان صاحب تریبون و رسانه دولت دکتر روحانی به برجام را نمونه روشن از کارشکنی و بهانه‌گیری‌های آنان دانست و گفت: ابایی نداشتند و ندارند که در مخالفت با توافقات هسته‌ای، با صهیونیست‌ها هم نوا شوند و دولت به همان مقدار که می‌بایست در سیاست خارجی مواظب کارشکنی‌های لابی صهیونیست باشد، در داخل نیز بجای برنامه‌ریزی برای آینده درخشان، وقت و برنامه‌های خود را برای توضیح اقدامات صرف می‌کرد تا مخالفان سیاسی دولت باعث ترویج نا امیدی در جامعه نشوند.
وی با بیان این جمله که «با همه‌ی شرایط، به آینده‌ی ایران امیدوارم»، گفت: بزرگترین دلیل امیدواری من، رشد آگاهی مردم و اطلاع آنان از پشت پرده بسیاری از مخالفت‌ها با دولت و مانع تراشی‌هاست.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، نتیجه دو انتخابات ۹۲ و ۹۴ را دلیلی متقن برای آگاهی مردم و جوانان دانست و گفت: فضای جامعه را در شرایط قبل از انتخابات به یاد آورید که چگونه برای نا امیدی مردم تلاش می‌کردند و چگونه مردم به صحنه آمدند و دو حماسه‌ی بزرگ را در تاریخ معاصر ایران خلق کردند.
هاشمی رفسنجانی، در ادامه سخنانشان وظیفه صاحبان قلم، ادیبان، شاعران و نویسندگان را برای تشریح زوایای فرهنگ اسلامی و ایرانی بسیار سنگین و حساس دانست و گفت: شما که مسلّح به سلاح هنر و شعر هستید، خوب می‌دانید که چگونه با استعاره، تمثیل، کنایه و تشبیه، فضای جامعه را ترسیم و مردم را برای حضور در صحنه تشویق کنید.
وی در بُعد فرهنگی نیز افزایش دانشجویان و مراکز دانشگاهی، افزایش نشریات علمی، اقتصادی و سیاسی، افزایش عناوین و تیراژ انتشار کتاب‌ها، افزایش تولیدات هنری به خصوص در حوزه‌ی موسیقی و سینما را از دیگر دستاوردهای دوران سازندگی دانست و گفت: یکی از بزرگترین عوامل این موفقیت‌ها، همکاری نهادها و سازمان‌ها به خصوص صداوسیما با دولت بود که به عنوان رسانه‌ی ملی، اطلاع‌رسانی از اقدامات سازندگی را وظیفه‌ی خویش می‌دانست.
در آغاز این دیدار، فاطمه راکعی، افشین علا، عبدالجبار کاکایی، عبدالرحیم سعیدی راد، فریدون عموزاده خلیلی و حجت‌الله صیدی، ضمن قرائت تازه‌ترین شعرهای خود، به بیان دیدگاه‌ها در خصوص ادبیات، سیاست، آزاداندیشی ادبی، بقیع و فدک، شعر آیینی، رمان، تعاملات فرهنگی ملل، پیوند فرهنگ و اقتصاد، برجام، افزایش بهره‌وری، جذب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی، واقعیت‌ها و دروغ‌های آماری و ضرورت اطلاع‌رسانی به جامعه پرداختند.
