باور می‌رود که این حادثه به مرگ دست کم ۴ هزار نفر منجر شده است و در نتیجه تشعشعات نیز کودکانی با وضعیت غیرعادی به دنیا آمدند که آمار دقیقی از آن اعلام نشده است. این حادثه به عنوان بدترین فاجعه هسته‌ای در تاریخ قلمداد می‌شود که منطقه وسیعی را متروکه و عاری از سکونت برجای گذاشت.
کای مورگان، عکاس و ویدئو بلاگر اهل پونتی پرید ولز در سفری به منطقه چرنوبیل از یک پرورشگاه، سوپرمارکت و مدرسه شهر خالی از سکنه پریپیات دیدار کرد و آن را این گونه نامید: نزدیک‌ترین حدی که یک نفر تاکنون توانسته به این دنیای پس از فاجعه سفر کند.
او درباره سفر خود گفت: چرنوبیل چیزی داشت که همیشه من را مجذوب خود می‌کرد. این منطقه دارای تاریخچه‌ای نه‌چندان طولانی بود و ما گفتیم که می‌خواهیم کاری کاملا متفاوت انجام دهیم.
مورگان پس از تشریح نحوه سفر خود اضافه کرد، درآن منطقه هنوز تشعشعات وجود دارند اما دولت کارهایی را برای پاکسازی و آلودگی‌زدایی انجام داده است. آن‌ها حتی برای این که مطمئن شوند تشعشعات از بین رفته‌اند، خاک‌برداری کرده‌اند.
این عکاس ولزی ادامه داد: اما مسلما شما نمی‌توانید تا شعاع ۲۰ کیلومتری همه جا را پاکسازی کنید. نقاطی وجود دارند که هنوز دارای سطح بالای تشعشع هستند. با دیدار از شهر متروکه پریپیات این عکاس آن‌ها را به چیزی شبیه فیلم تشبیه کرد و گفت کاملا مشخص بود که به ساکنان دستور داده شد تا پس از حادثه فورا منطقه را ترک کنند.
وی گزارش داد که جامدادی‌ها هنوز بر روی میز قرار داشتند و عروسک‌ها در پرورشگاه هنوز بعد از ۳۰ سال در آن‌جا وجود داشتند.
مورگان در توصیف صحنه گفت: هراس‌انگیز بهترین لغتی است که صحنه را توصیف می‌کند و برای من یادآور فیلم «من افسانه هستم» با بازی ویل اسمیت بود.
