به گزارش قلم نیوز،این پدیده، که عمدتاً توسط افرادی در لباس مقدس خبرنگاری اما با اهداف شخصی و غیرحرفه‌ای انجام می‌شود، به یکی از چالش‌های اصلی در مسیر توسعه اقتصادی بدل گشته است.
تاریک‌خانه‌های اخاذی در قلب رسانه‌ها
این فعالان سودجو، با بهره‌گیری از ضعف‌ها و آسیب‌پذیری‌های موجود در شرکت‌ها، نهادهای مالی و صنایع تولیدی، دست به اقدامات سازمان‌یافته‌ای می‌زنند. شیوه کار آن‌ها غالباً شامل موارد زیر است:
جمع‌آوری اطلاعات حساس: با دسترسی به اطلاعات داخلی یا شایعات مربوط به مشکلات مالی، مدیریتی یا عملیاتی یک مجموعه، زمینه را برای اقدامات بعدی فراهم می‌کنند.
انتشار اخبار تخریبی یا جانبدارانه: با انتشار هدفمند و جهت‌دار گزارش‌های منفی، اعتبار یک برند یا نهاد را خدشه‌دار کرده و فضای عمومی را علیه آن تحریک می‌کنند.
تهدید به افشاگری: در گام نهایی، با تهدید به انتشار اسناد یا اخبار غیرواقعی و مخرب، مدیران را تحت فشار قرار داده و خواستار دریافت مبالغ هنگفت مالی یا امتیازات غیرقانونی می‌شوند.
این چرخه معیوب نه تنها به کسب‌وکارها آسیب می‌رساند، بلکه با ایجاد یک فضای ناامن و بی‌اعتماد، از ورود سرمایه‌های جدید جلوگیری کرده و هزینه‌های عملیاتی شرکت‌ها را به طرز نامحسوسی افزایش می‌دهد.
تشکیل کارگروه‌های تخصصی برای پالایش فضای رسانه‌ای
مبارزه با این آفت نیازمند یک رویکرد جامع و همه‌جانبه است. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی اصلی ساماندهی رسانه‌ها، می‌تواند با تدوین و اجرای یک راهبرد قاطع، به این معضل پایان دهد. در این راستا، پیشنهاد می‌شود:
تشکیل کارگروه‌های تخصصی صنعت: ایجاد کارگروه‌های مشترک متشکل از نمایندگان رسانه‌ها، وزارت ارشاد و بخش‌های تخصصی هر صنعت (مانند بیمه، بانکداری، پتروشیمی، خودروسازی و...)، می‌تواند به بررسی دقیق و تخصصی گزارش‌ها و شکایات منجر شود. این کارگروه‌ها قادر خواهند بود تا به سرعت تفاوت میان انتقاد سازنده و باج‌گیری هدفمند را تشخیص دهند.
ایجاد یک پایگاه داده معتبر: ثبت عملکرد و سوابق حرفه‌ای خبرنگاران و رسانه‌ها در یک سامانه شفاف، به نهادهای اقتصادی کمک می‌کند تا با افراد و رسانه‌های معتبر همکاری کنند.
برخورد قضایی قاطع: همکاری نزدیک با قوه‌قضائیه برای اعمال مجازات‌های سنگین و بازدارنده، از جمله لغو دائمی مجوز و محرومیت از هرگونه فعالیت حرفه‌ای، می‌تواند سیگنال روشنی به متخلفان بدهد که اینگونه اقدامات در اقتصاد ایران جایی ندارد.
در نهایت، رسانه‌ها، اقتصاد و جامعه نیازمند یک پیمان اخلاقی قوی هستند. حفاظت از رسالت راستین خبرنگاری در برابر سودجویی‌های فردی، ضامن شفافیت، عدالت و توسعه پایدار خواهد بود.
